| Aλλαγή μόνο στο όνειρο Φωτιά ζυμωμένη με το δροσερό νερό της θάλασσας καθισμένη στην άκρη της προβλήτας Το πλοίο της γραμμής , με καθυστέρηση έρχεται κι αφήνει στα θολά μονοπάτια του, τις γραμμές της υπόσχεσης Ίδιο καλοκαίρι με πέρυσι, η αλλαγή μόνο στ' όνειρο..... Jackie... ευχαριστώ πολύ φιλενάδα |
 |
| Στη φωτιά του ματιού σου θα χαμογέλασε κάποτε ο Θεός θά κλεισε την καρδιά της η άνοιξη σά μιάς αρχαίας ακρογιαλιάς μαργαριτάρι. Τώρα καθώς κοιμάσαι λαμπερός Στους παγωμένους κάμπους που οι αγράμπελες Γίναν βαλσαμωμένα φτερά μαρμάρινα περιστέρια Βουβά παιδιά της απαντοχής- Ήθελα νά 'ρθεις μια βραδιά σα βουρκωμένο σύννεφο Άχνη της πέτρας πάχνη της ελιάς γιατί στο αγνό σου μέτωπο Κάποτε θά 'βλεπα κι εγώ Το χιόνι των προβάτων και των κρίνων Μα πέρασες απ τη ζωή σαν ένα δάκρυ της θάλασσας Σα λαμπηδόνα καλοκαιριού και στερνοβρόχι του Μάη Κι ας ήσουν μια φορά κι εσύ ένα γεράνιο κύμα της Ένα πικρό βότσαλό της Ένα μικρό χελιδόνι της σ' ένα πανέρημο δάσος Χωρίς καμπάνα τη χαραυγή χωρίς λυχνάρι το απόβραδο Με τη ζεστή σου καρδιά γυρισμένη στα ξένα Στα χαλασμένα δόντια της άλλης ακρογιαλιάς Στα γκρεμισμένα νησιά της αγριοκερασιάς και της φώκιας Νίκος Γκάτσος - ΑΜΟΡΓΟΣ |
 |
 |
| ΑΝΤΙΝΟΜΙΑ Ο έρωτάς σου μια πληγή και τρεις κραυγές. Στα κόντρα σκούζει ο μακκαράς καθώς τεζάρει. Θαλασσοκόρη του βυθού -- χίλιες οργιές-- του Ποσειδώνα εγώ σε κέρδισα στο ζάρι. Και σ' έριξα σ' ένα βιβάρι σκοτεινό που στέγνωσε και ξανεμίστηκε το αλάτι. Μα εσύ προσμένεις απ' το δίκαιον ουρανό το στεριανό, το γητευτή, τον απελάτη. Όταν θα σμίξεις με το φως που σε βολεί και θα χαθείς μέσα σε διάφανη αμφιλύκη πάνω σε πράσινο πετούμενο χαλί, θα μείνει ο ναύτης να μετρά το άσπρο χαλίκι. ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ - ΤΡΑΒΕΡΣΟ ( m/s Aquarius 1974) |
| ΚΥΚΛΑΜΙΝΟ Ποιός έχει τάχα δύναμη για να σταθεί στο βράχο, χωρίς νερό, χωρίς δροσιά κυκλάμινο μονάχο και μες στη στέρφα ερημιά κόσμου συμφοριασμένου ολοζωής ν'αντιδικεί της μοίρας και τ' ανέμου δίνοντας μόνο ομορφιά; Χρήστος Ανδρεάδης - Για να αντέξω τη σιωπή |
|
 |
 |
|
|