|
ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ Δεν ξέρω τι θα φέρει η νύχτα Στο βάθος της ψυχής μου Μαδημένα λουλούδια Καρπούς που δεν ανθήσανε ,ποτέ Κι εσύ καλός άγγελος , καλών ειδήσεων Θα φέρεις άραγε καινούργιο αέρα ; Ν' ανέβω στα ψηλά βουνά Να το φωνάξω Τα μάτια μου , η καρδιά μου Δοσμένα , σ' αυτό το αύριο Δεν ξέρω πια τι να περιμένω Ο κόσμος που δεν με δέχτηκε ποτέ Οι εικόνες κυλάνε γρήγορα Βλέπω το μέλλον στις σκιές που αφήσαμε πίσω Δεν με χρειάζεται κανείς Δεν θα τους λείψω Λες και είναι όνειρο Ήλιε που πάνω στις αχτίνες σου Χρυσή φωλιά έχτισα Μέρα που χάνεσαι μέσα στο δαχτυλίδι Ενός καπνού τσιγάρου Δεν ξέρω πια τι να περιμένω Άραγε θαρθεί το αύριο; |
Η ΚΟΛΩΝΙΑ Το άρωμα σου μεθυστικό Έφυγες κι έμεινε εδώ Να σε θυμίζει . Όπου γυρίσω κι όπου σταθώ Η παρουσία σου εδώ Να με αγγίζει Να μου θυμίζει το παρελθόν Και αυτό το άδειο μου παρόν. Που δεν γεμίζει. |
Η ΣΚΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ Ανάμεσα σε μένα και το φεγγάρι Ένα μπουκάλι κρασί Κενές καρέκλες Σιωπή Φίλος κανείς , μόνος πίνω Εγώ και το φεγγάρι Και η σκιά μου , πιο μπροστά ακολουθεί Γίναμε τρεις Κανείς δεν πίνει , δεν ξέρουν Μόνο να με μιμούνται μπορούν Χαίρομαι , το ρίχνω στο τραγούδι Μεθάει το φεγγάρι Χορεύω και η σκιά μου αντιγράφει Έχω γίνει χώμα , κάτω από τα δέντρα Θυμάμαι τα εκ γενετής Αυτούς που μου λείπουν Πόσο κοντά τους νιώθω κάτι τέτοιες ώρες Ίσως αύριο να είμαστε μαζί Στην υγειά τους |
ΜΟΙΡΟΛΟΙ Τα μοιρολόγια άρχισαν Αδύνατον να σταματήσουν Το κλάμα μονότονο Σαν τον αέρα Που λυσσομανά στις ψηλές κορφές Σαν τα χιόνια που στροβιλίζουν Γύρω από τα κυπαρίσσια Αδύνατο να σωπάσουν Θρήνος βαρύς Μαραμένα λουλούδια Σε μνήμα , νεκρού παιδιού Μαύρο άτι μες στο δασός Γυμνό φεγγάρι αγναντεύει Ψηλά από τους λοφίσκους Ο δρόμος μακρύς Άτι περήφανο Ο θάνατος προσμένει Σε κάθε στροφή του δρόμου Ο πάγος θρυμματίζεται Τα λόγια σωπαίνουν Καρδιά Τσακισμένη Τραγουδάει , κλαιει Από ανάγκη Ενάντια στο φόβο , στο χρόνο Πριν γίνουν όλα άγνωστα Πριν πέσουνε στη λήθη |
ΠΑΡΑΠΟΝΟ Σκηνές τρόμου Ένα πούλι στο παραθύρι μου Ιστορίες πόλεμου Περιπέτεια Τι θα κάνουμε το χειμώνα ; Άλλοθι Πλανόδιος πωλητής , κατακτητής του κόσμου Αποχαιρετισμός Κιτρινισμένα χαρτιά , δεν έχουν σημασία Κουτί ξεχαρβαλωμένο Πεταμένο στη γωνία Πινελιές σε σκισμένο καμβά Νύχτες ιδρωμένες Τρελαμένες σε πορφυρό σεληνιακό τοπίο Εραστές Ονείρου Κρεμασμένοι στον κήπο της Εδέμ Ανεκπλήρωτα σχολικά όνειρα Πικρός γυρισμός στο χτες Νοσταλγία Ο κόσμος άδειασε , το φως λιγόστεψε Η μεγάλη ώρα πλησιάζει Το πλοίο έφυγε Ο κήπος των χαμένων ποιητών άδειασε Θλίψη , παράπονο Η μπαλάντα σταμάτησε Το τραίνο σφύριξε τρεις Τα φύλλα σκορπίσανε , στους πέντε άνεμους |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Για οποιαδήποτε πληροφορία ή για άδεια χρησης των κειμένων επικοινωνήστε: jomania@otenet.gr |