 |
 |
 |
 |
|
|
| Μόνο τότε Όταν θα καταλάβω Όσα χρόνια προσπαθεί να μου πεί ο άνεμος Μόλις νοιώσω το φούντωμα από το χάδι της θάλασσας Μόνο τότε . Μέχρι τότε , θάμαι ένα τίποτα Αφήνοντας στους άλλους το κάτι Αφαιρώντας από το κενό την ολότητα απομένει η γαλήνη Με συγκλονίζει η τελειότητα του μηδέν Με συναρπάζει η απλότητα μιας τελείας Με συνεπαίρνει η διάρκεια μίας ευθείας Αν και κάποτε κόπηκα πάνω της … |
 |
| ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΡΩ Εκεί… στο κατηφόρι της ζωής Στους λάκκους , που το νερό πεθαίνει Άσε με Άσε με να πιώ την στάλα του πρωινού Εκεί που το ατσάλι παίρνει το χρώμα του Και σμίγει με της φωτιάς το κόκκινο Άσε με Άσε με ν’ αγγίξω την λάμψη του Και πάρε με πάλι μαζί σου Θέλω να ξέρω όμως Πάνω απ’ όλα…. Θέλω να ξέρω Γιατί … σαν με ρωτήσει ο χρόνος Πρέπει να του πώ Ήμουν εκεί Είδα Άγγιξα …. |
 |
| ΝΑ … Η ΓΗ ΑΛΛΑΖΕΙ Της γειτονιάς μας ο τρελός όλο συνθήματα φωνάζει Κοιτάξτε η Γή τροχιά αλλάζει Κοιτάξτε η Γή τροχιά αλλάζει Κι απ το φεγγάρι Ήχος βγαίνει….. ο ήλιος σωπαίνει Ο ήλιος σωπαίνει Να το νερό που περπατάει Στα φύλλα πάνω κολυμπάει Στα φύλλα πάνω κολυμπάει Και να … κοιτάξτε Η Γή Τροχιά αλλάζει Μα τώρα πια δεν με τρομάζει Μα τώρα πια δεν με τρομάζει Καλύτερος ο κόσμος μοιάζει |
|
| Σαν…Σφαίρα Σ’ αυτό τον πόλεμο θέλω ν’ αγαπηθούμε Μέσ’ τα σκισμένα στήθη να με πνίξεις Με τα μαλλιά σου ξέπλεκο στεφάνι Μ’ αυτή την σφαίρα να μ’ εγκαταλείψεις Σ’ αυτό τον πόλεμο Θέλω ν’ αγαπηθούμε Μικροί φαντάροι να ματώσουν την καρδιά μας Να μου μιλάς Να σου μιλώ Να με φιλήσεις Σφαίρα που πάνω γράφει τ’ όνομά μου Με τα σκισμένα στήθη και τους ώμους Με τα μαλλιά σου τα λυμένα να μιλήσεις Γι’ αυτό τον πόλεμο να αγαπήσεις Σφαίρα να γίνεις Και εκεί… στα στήθη να μ’ αγγίξε |
|
|
| Για πληροφορίες ή άδεια χρήσης των κειμένων επικοινωνήστε: jomania@otenet.gr |