Wanneer ik tijdens rituelen vraag om de aanwezigheid van de Godin/de God in de cirkel, vraag ik mij eigenlijk bewust te worden van al wat is. Sommige mensen beschrijven het als een aanwezigheid in de cirkel... Echter, ik zie het Goddelijke niet als een persoon en ook niet als een entiteit of iets met een bepaalde vorm. Alles is een. De aanwezigheid die ik dus voel, is daarom niet minder prettig dan anderen beweren, ik verklaar het misschien wat anders. Wij kunnen alle mooie dingen eren, en op die manier het Goddelijke leren herkennen. Vooral het eren heeft in mij een belangrijke plaats. Het maakt mij veel bewuster. Ook wanneer ik dus eer en hierbij gebruik maak van iets met wel een zichtbare vorm, eer ik niet enkel ditgene, maar staat het voor mij symbool voor al het Goddelijke.
Wanneer wij om ons heenkijken vinden wij overal de drie levensfasen waarin de Godin wordt voorgesteld. Dit zijn de levensfasen: Maagd, Moeder, en Oude Wijze. Misschien is het makkelijk hierbij meteen personages voor te stellen, maar wij vinden deze drie fasen op vele andere plekken (kijk eens in de natuur) terug. Ook de eigenschappen die de levensfasen kenmerken zien we overal... Ook herkennen wij constant de rol van de Godin en de God in de seizoenen, en maken ze een groot deel uit bij de viering van de sabbats (zie ook Sabbats ), welke ook weer op vele manieren symbolisch verbonden is met de veranderingen die de natuur doormaakt.
Het Goddelijke is voor mij iets om bij stil te staan. Er bewust van te zijn, het te vieren, het te eren en te begrijpen. Het ontdekken van het Goddelijke is in mijn ogen een van de mooiste dingen die er zijn... Ik heb hierover ook iets geschreven bij nut .