Dit bizarre verhaal begint op de avond van maandag 16 april 2001. Tijdens mijn internetrondje stuit ik plotseling op een moederpoes met 8 kittens, die aangeboden staan wegens allergie. De kittens zijn nauwelijks 3 weken oud...
Ik besloot te bellen voor verdere informatie, aangezien kittens van 3 weken nog lang niet bij de moederpoes wegmogen!
Jazeker waren ze er nog, maar de kittens liepen grote kans om van hun moeder gescheiden te worden.
Het is immers zo leuk, een kitten van 3 weekjes in huis nemen...
Twee van de 8 waren overigens al weg.

De beslissing was snel gemaakt, en de volgende dag zouden ze arriveren.

Inderdaad, de volgende dag werden moederpoes en kittens stipt op tijd gebracht. Ondertussen was een spoedhuisvesting al klaargezet. Een mooie ruime doos met een warm dekentje, een afwasteiltje dat eventjes als kattenbak moest dienen, een krabpaaltje voor de moederpoes en eten en drinken.
Toen de grote doos met poes en kittens neergezet was, rook het vies en zag het er smerig uit. "Ze heeft van angst het dekentje ondergeplast," zo luidt de verklaring. Het vieze, ondergeplaste en gepoepte 'dekentje'  (lap stof) en de doos, die in dezelfde toestand verkeerde, vervangen we voor onze doos en deken. De poes neemt die dankbaar in gebruik, en bedankt ons door hard te gaan spinnen...
Zo, absluut ongepland, ben ik aan iets begonnen waar ik totaal geen ervaring mee heb. Natuurlijk is het doodeng, want ik weet vrijwel niets van kittens af. Maar door middel van een beetje zelfvertrouwen en de geweldige steun en hulp van kennisen en vrienden, hoop ik alles tot een goed eind te kunnen brengen!
BACK