 |
 |
 |
 |
| Onder het licht van de slapende maan, droom ik mijn mooiste dromen. Ik loop in de zon door een wonder mooi bos, en zie de prachtigste bomen. Een konijntje komt naast me zitten, en ik mag haar even strelen. Een vogel vraagt me haar jonkies te voeren, ik geef voer aan hun hongerige kelen. En bloemen die normaal gesloten zijn, gaan nu spontaan voor me open. Het gras en het mos groeien sneller voor mij, Zodat ik er zacht op kan lopen. Heel lief zegt plots een uil tegen mij: |
| Jij hebt het ook, het is niet zoals je denkt je hoeft geen dromen te dromen Het is toch de dag die je liefde brengt. |
| Ik zeg: ja meneer de uil je hebt gelijk, wil je me dan nu de ochtend geven. Want dan zie ik als ik naar buiten kijk, de schoonheid van het dagelijks leven. |
 |
 |
 |