พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ
พ.ศ. ๒๕๔๒
ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.
ให้ไว้ ณ วันที่ ๑๔
สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๔๒
เป็นปีที่ ๕๔
ในรัชกาลปัจจุบัน
พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช
มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ
ให้ประกาศว่าโดยที่เป็นการ
สมควร
ให้มีกฎหมายว่าด้วยการศึกษาแห่งชาติ
พระราชบัญญัตินี้มีบทบัญญัติบางประการเกี่ยวกับการจำกัดสิทธิและเสรีภาพของบุคคล
ซึ่งมาตรา ๒๙ ประกอบกับ
มาตรา ๕๐
ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย
บัญญัติให้กระทำได้โดยอาศัยอำนาจ
ตามบทบัญญัติแห่งกฎหมาย
จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ
ให้ตราพระราชบัญญัติขึ้นไว้โดยคำแนะนำและยินยอม
ของรัฐสภาดังต่อไปนี้
มาตรา ๑
พระราชบัญญัตินี้เรียกว่า
"พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ
พ.ศ. ๒๕๔๒"
มาตรา ๒
พระราชบัญญัตินี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษา
เป็นต้นไป
มาตรา ๓
บรรดาบทกฎหมาย กฎ
ข้อบังคับ ระเบียบ
ประกาศ
และคำสั่งอื่นในส่วนที่ได้
บัญญัติไว้แล้วในพระราชบัญญัตินี้
หรือซึ่งขัดแย้งกับบทแห่งพระราชบัญญัตินี้
ให้ใช้พระราชบัญญัตินี้แทน
มาตรา ๔
ในพระราชบัญญัตินี้
"การศึกษา"
หมายความว่า
กระบวนการเรียนรู้เพื่อความเจริญงอกงามของบุคคลและสังคมโดยการถ่ายทอดความรู้การฝึก
การอบรม
การสืบสานทางวัฒนธรรม
การสร้างสรรค์จรรโลงความก้าวหน้าทางวิชาการ
การสร้างองค์ความรู้
อันเกิดจากการจัดสภาพแวดล้อม
สังคม การเรียนรู้และปัจจัยเกื้อหนุนให้บุคคลเรียนรู้อย่างต่อเนื่องตลอดชีวิต
"การศึกษาขั้นพื้นฐาน"
หมายความว่า
การศึกษาก่อนระดับอุดมศึกษา
"การศึกษาตลอดชีวิต"
หมายความว่า
การศึกษาที่เกิดจากการผสมผสานระหว่างการศึกษาในระบบ
การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย
เพื่อให้สามารถพัฒนาคุณภาพชีวิตได้อย่างต่อเนื่องตลอดชีวิต
"สถานศึกษา"
หมายความว่า
สถานพัฒนาเด็กปฐมวัย
โรงเรียน ศูนย์การเรียน
วิทยาลัย สถาบัน
มหาวิทยาลัย หน่วยงานการศึกษาหรือหน่วยงานอื่นของรัฐหรือของเอกชน
ที่มีอำนาจหน้าที่หรือมีวัตถุประสงค์ในการจัดการศึกษา
"สถานศึกษาขั้นพื้นฐาน"
หมายความว่า
สถานศึกษาที่จัดการศึกษาขั้นพื้นฐาน
"มาตรฐานการศึกษา"
หมายความว่า
ข้อกำหนดเกี่ยวกับคุณลักษณะ
คุณภาพ ที่พึงประสงค์และมาตรฐานที่ต้องการ
ให้เกิดขึ้นในสถานศึกษาทุกแห่ง
และเพื่อใช้เป็นหลักในการเทียบเคียงสำหรับการส่งเสริมและกำกับดูแล
การตรวจสอบ
การประเมินผลและการประกันคุณภาพทางการศึกษา
"การประกันคุณภาพภายใน"
หมายความว่า
การประเมินผลและการติดตามตรวจสอบคุณภาพและมาตรฐาน
การศึกษาของสถานศึกษาจากภายใน
โดยบุคลากรของสถานศึกษานั้นเองหรือโดยหน่วยงานต้นสังกัด
ที่มีหน้าที่กำกับดูแลสถานศึกษานั้น
"การประกันคุณภาพภายนอก"
หมายความว่า
การประเมินผลและการติดตามตรวจสอบคุณภาพและมาตรฐานการศึกษา
ของสถานศึกษาจากภายนอก
โดยสำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษาหรือบุคคลหรือหน่วยงาน
ภายนอกที่สำนักงานดังกล่าวรับรอง
เพื่อเป็นการประกันคุณภาพและให้มีการพัฒนาคุณภาพ
และมาตรฐานการศึกษาของสถานศึกษา
"ผู้สอน"
หมายความว่า
ครูและคณาจารย์ในสถานศึกษาระดับต่าง
ๆ
"ครู"
หมายความว่า
บุคลากรวิชาชีพซึ่งทำหน้าที่หลักทางด้านการเรียนการสอน
และการส่งเสริมการเรียนรู้
ของผู้เรียนด้วยวิธีการต่าง
ๆ
ในสถานศึกษาของทั้งของรัฐและเอกชน
"คณาจารย์"
หมายความว่า
บุคลากรซึ่งทำหน้าที่หลักทางด้านการสอนและการวิจัยในสถานศึกษา
ระดับอุดมศึกษาระดับปริญญาของรัฐและเอกชน
"ผู้บริหารสถานศึกษา"
หมายความว่า
บุคลากรวิชาชีพที่รับผิดชอบการบริหารสถานศึกษาแต่ละแห่งของรัฐและเอกชน
"ผู้บริหารการศึกษา"
หมายความว่า
บุคลากรวิชาชีพที่รับผิดชอบการบริหารการศึกษานอกสถานศึกษาตั้งแต่ระดับเขตพื้นที่การศึกษาขึ้นไป
"บุคลากรทางการศึกษา"
หมายความว่า
ผู้บริหารสถานศึกษา
ผู้บริหารการศึกษา
รวมทั้งผู้สนับสนุนการศึกษาซึ่ง
เป็นผู้ทำหน้าที่ให้บริการ
หรือปฏิบัติงานเกี่ยวเนื่องกับการจัดกระบวนการเรียนการสอน
การนิเทศ และการบริหาร
การศึกษาในหน่วยงานการศึกษาต่าง
ๆ
"กระทรวง"
หมายความว่า
กระทรวงการศึกษา ศาสนา
และวัฒนธรรม
"รัฐมนตรี"
หมายความว่า
รัฐมนตรีผู้รักษาการตามพระราชบัญญัตินี้
มาตรา ๕
ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการศึกษา
ศาสนา และวัฒนธรรม
รักษาการตามพระราบัญญัตินี้
และมีอำนาจออกกฎกระทรวง
ระเบียบ
และประกาศเพื่อปฏิบัติการตามพระราชบัญญัตินี้
กฎกระทรวง ระเบียบ
และประกาศนั้น
เมื่อได้ประกาศในราชกิจจานุเบกษาแล้ว
ให้ใช้บังคับได้
[หมวด ที่ 1] [หมวด ที่ 2] [หมวด ที่ 3] [หมวด ที่ 4]
[หมวด ที่ 5] [หมวด ที่ 6] [หมวด ที่ 7] [หมวด ที่ 8] [หมวด ที่ 9] [บทเฉพาะกาล]
mail to kenkap@chaiyomail.com