Reformatoren en de Reformatie

1300-1600 n.C

Gereformeerden en de Reformatie: De Gereformeerden probeerden de RoomsKatholieke Kerk te reformeren. Hoewel zij “uit hun midden weg moesten gaan,” heeft hun invloed vandaag de dag nog steeds effect op ons. De volgende personen waren zo opmerkelijk dat ze in de geschiedenisboeken staan.

Johannes Tauler (1291-1361). “Een vooraanstaand priester, hij werd de “Protestant vóór het Protestantisme” genoemd, omdat hij de nadruk op het eenvoudige Evangelie van de alvoorzienende genade van God en de noodzaak van een godvruchtig leven legde. Zijn volgelingen waren bekend als ‘de vrienden van God’ of in Nederland als ‘de broeders van hetzelfde leven.’ De preken van Tauler brachten Luther ertoe om naar het innerlijke van de ware godsdienst te grijpen.” (Hoad).

John Wycliff (1320-1384). “Geboren in Engeland en een van de grootste geleerden uit zijn tijd. Hij was de eerste die de Latijnse Vulgata Bijbel (een Bijbel die in het gewone omgangslatijn geschreven was) vertaalde in het Engels. Hoewel hij RoomsKatholiek was, was hij tegen de paus wat betreft de eenheid van de Kerk en de staat. Hij verklaarde dat de paus feilbaar is en betoogde voor de oppermacht van de Schriften en dat de Schriften alleen voldoende zijn. Hij trainde een korps van rondreizende predikers die de Lollards (naar Walter Lollard, die op de brandstapel was verbrand door de Katholieken) werden genoemd door hun vijanden en het Evangelie over heel Europa verspreidden. Hij was heel Baptistisch in zijn opvattingen en hij werd ‘de morgenster van de Reformatie’ genoemd.” (Hoad). Hoewel hij aan een verlamming stierf, groeven de volgelingen van de Rooms-Katholieke Kerk zijn beenderen jaren later op, verbrandden ze en verstrooiden het as in de rivier.

Jan Hus (1373-1415). “De Hussitische beweging ontstond in Centraal Europa, nadat de Waldensen in hun gelederen waren doorgedrongen. Hus predikte hetzelfde als Wycliff en hij verkreeg een grote populariteit door zijn vurige, onbevreesde preken. Onder de dekmantel van een koninklijke, veilige leiding grepen zijn geestelijke vijanden hem en werd hij op de brandstapel verbrand. Van Jan Hus en van Jerome van Praag, die bij Wycliff gestudeerd hadden, is gezegd dat zij ‘de Waldense en de Wycliffse ketterijen predikten.’ De Bohemen en de Moraviaanse broederen, Wederdopers die tegenstanders van geweld waren, kwamen voort uit de Hussieten en zij droegen hun bijbelse geloof over in Duitsland en Oost-Europa.” (Hoad).

Martin Luther (1483-....). “Hij was aangesteld als een Katholiek priester in 1506 en hij kwam later tot de waarheid van  rechtvaardigheid door geloof alleen. Hij verlangde ernaar om de Katholieke Kerk te reformeren en hij zette zijn vijfennegentig stellingen uiteen, waardoor de Reformatie in Duitsland in vuur en vlam kwam te staan. In 1519 werd hij ervan beschuldigd dat hij de leer van Jan Hus predikte, maar zijn aandrang op de eenheid van de Kerk en de staat stelde hem tegenover de Anabaptisten (Wederdopers). Luther werd de onverzoenlijke vijand van de Anabaptisten (Wederdopers) en de Anabaptisten (Wederdopers) werden vervolgd door de woedende Lutheriaanse predikanten. Ze werden zo buitenzinnig door beide de Katholieken en de Reformators vervolgd, die soms hun krachten bundelden om de Anabaptisten (Wederdopers) te vervolgen, dat de doelgerichte getuigenis van de door de Bijbel gedisciplineerde christenen tegen het einde van de zestiende eeuw bijna geheel uitgeroeid was in de Duitse staten.” (Hoad).
Luther stierf als een Katholiek, doordat hij zich realiseerde dat zijn ‘autoriteit’ om te prediken op zijn Katholieke aanstelling berustte. Hij is ook de promotor van de universele, onzichtbare Kerk theorie.

Thomas Muntzer (1488-1525). “Nooit een Anabaptist (Wederdoper), hij was een fanatieke Lutheraan, die de leider was van de boerenopstand in Munster in Zuid-Ierland. Aan het einde van zijn leven erkende hij zijn dwaling openlijk en keerde hij terug naar het Katholieke geloof, waardoor hij toch nog onthoofd werd.” (Hoad).

Ulrich Zwingli (1484-1531). Zoals bij de meeste Reformatoren begon de Zwitser Zwingli zijn godsdienstige carriëre als een Katholieke priester. Door zijn studie van de Schriften, verklaarde hij in 1523 dat hij tegen vele Katholieke leerstellingen was en hij werd hierin gesteund door de gemeenteraad. Publieke debatten brachten de kinderdoop naar de voorgrond en in deze debatten wankelde Zwingli. Hij maakte de noodlottige fout om de vraag aan de gemeenteraad voor te leggen, die tegen de Baptisten besloot en Zwingli aan de eenheid van de Kerk en de staat vastbond. Elke van zijn voormalige, wederdopende vrienden werden gevangen genomen, verdronken of verbannen. Hier zien we de klassieke positie van de Reformatoren:
1. eenheid van de Kerk en de staat;
2. de leiding van de staat vragen in geestelijke zaken;
3. de macht van de staat gebruiken om de Kerk te behouden en de ‘ketters’ te vernietigen.
Maar door de vervolging werd de boodschap van de Anabaptisten (Wederdopers) verspreid over Polen, Noord-Duitsland en Nederland.

Balthasar Hubmaier (1486-1528). Aangesteld als een Katholieke priester, tevens een briljant geleerde, een meester in de Bijbelse talen en een bekwaam debatteur. Hij zag de noodzaak van een Reformatie in Duitsland en hij werd een Lutheraan, niettemin zijn zijn uitleggingen van de zendingsbrieven van Paulus gebruikt om vele Evangelische gemeenten in het Zwarte woud, in Zwitserland en in Oosterijk op te richten. Blootgesteld aan de Zwitserse Wederdopende broederen (Reformatoren), begon hij voor tolerantie en tegen de pauselijke autoriteit te pleiten. In 1595 nam hij de standpunten van de Wederdopers in, werd hij volgens de Schriften gedoopt en maakte hij een openlijke binding met de leerstellingen van de Baptisten. De geschriften van Hubmaier vormden de hoofdgedachte van de Anabaptisten (Wederdopers) en ze vormden het geloof en de uitoefening van het geloof van de gemeente. Hij reisde veel en hij werd gearesteerd door Zwingli. Daarna werd hij net zolang gemarteld totdat hij zich overgaf. Toen hij vrijgelaten werd ging hij verder met zijn bediening en in Oosterijk werd hij de leider van de Moraviaanse Wederdopersbeweging. Op basis van de uitgebreide regulerende literatuur die hij maakte, kan hij ‘de architect van de moderne Baptistenbeweging genoemd worden.’ In 1527 werd Hubmaier nog een keer gevangen genomen en naar Vienna gestuurd waar hij op een duivelse manier werd gemarteld. Hij werd in 1528 verbrand op de brandstapel. Zijn vrouw werd acht dagen later verdronken.
 

“Ik zou eigenlijk niet grif moeten toegeven dat er in 100 n.C. een Baptistengemeente was, hoewel er toen zonder twijfel Baptisten waren, omdat al de christenen toen Baptisten waren.” John Ridpath (1840-1900), Methodistische historicus.

Jean (Johannes) Calvijn (1509-1564). Hoewel hij eerst een priester wilde worden, keerde hij de Kerk de rug toe en ging hij rechten studeren. Nadat hij zich bekeerd had, werd hij beïnvloed door de geschriften van Luther en Erasmus. Toen hij in Geneve was schreef hij zijn ‘Inzettingen van de Christelijke godsdienst’, het meest complete overzicht van het geloof van de Protestantse Reformatoren. Calvijn plaatste de religieuze autoriteit in de handen van de burgerlijke krachten en verenigde daardoor de Kerk en de staat. Calvijn maakte gebruik van alle middelen, inclusief het gebruik van burgerlijke autoriteit, om de Baptisten te onderdrukken en uit te schakelen wanneer hij ze tegenkwam.

Girolamo Savonarola (1452-1498). Een Italiaanse Reformator, hij veroorzaakte een grote reformatie in Florence, waar hij tegen het wereldse en het boze leven van de paus en zijn geestelijken in opstand kwam. Hij werd uiteindelijk opgehangen en verbrand in de stad waar hij gewerkt had.

William Tyndale (1450-1536). Hij maakte de eerste vertaling van de Schriften van het Grieks en het Hebreeuws in het Engels. Toen hij verbannen werd uit Engeland, vond hij een schuilplaats in België waar hij zijn werk kon voortzetten en hij liet zijn Bijbels naar Engeland verschepen zodat de gewone man de Schriften kon lezen.