Apudmoskvaj vesperoj
(unua versio — первый вариант)
Подмосковные вечера
(по-эсперанто)


En ĝardeno jam eksilentas bru’
Tute Ĉesis ĝi ĝis maten’
:||: Kiom plaĉas nun sub ĉiela blu’
     Apud moskva urb’ en somer’. :||:

Jam ne movas sin la rivera flu’.
Luno kovris ĝin per arĝent’.
:||: Kaj aŭdiĝas kant’ en vespermalfru’
     Kaj senvortas ni en silent’. :||:

Amatino, vi kun subtila spir’
Ne rigardas min kun bonvol’.
:||: Malfacilas tre la konfesa dir’ —
     Ne kapablas mi al parol’. :||:

Matenruĝo jam tre proksimas nun.
Do mi petas vin kun sincer’,
:||: Ne forgesu vi noktan lumon nun
     Apud moskva urb' en somer’. :||:

Fonto: Kantfesto I, red. Marta Evans, eld. 1982, p. 22

Paĝo pri la kanto

Alia traduko de la kanto (el Interreto)


Enlilandejigita kaj midie ekipita je 2001.04.01; reviziita 2001.07.06.




Ĉi tiu paĝo estas parto de la Jahua filio
http://www.oocities.org/lilandr/
de
La Lilandejo
http://www.scn.org/~lilandbr/

la tttejo de
Liland Brajant Ros'