English translation

Siberiaj Memoretoj

Al la memoro de Leonido Breĵnevo

La Cionisto kiu pafis Roberton Kenedion

Siberia Memoreto

originale verkita en Esperanto de

Liland Brajant ROS’

Sovetia Flago
Estas laŭ mia memoro la dua vespero antaŭ Moskvo kaj la lokomotivo senĝene tiradas nin en Uralon. Ni sidas en niaj kupeoj, legante aŭ ŝakludante aŭ pigre rigardante tra la fenestro al la pasanta altaĵo. La sola alia usonano en la trajno — diplomato survoje de la Bankoka ambasado al la Moskva — enŝlosis sin kun nova amiko, profesoro el Novosibirsko, por nokto de serioza vodkumado. La trajna radio ludas muzikon kaj, regule ĉiun horon, iomete da novaĵoj, kompreneble nur en la rusa. Ĉio trankvilas — "en Siberio nenio nova".

Subite, homoj komencas aŭdiĝi en la koridoro; pli kaj pli ili laŭtiĝas. Frapado ĉe la kupea pordo. Mia patro stariĝas kaj iras al la pordo, malfermas ĝin. Konsterno! La koridoron plenŝtopas homamaso tian, kian ni neniam vidis en Sovetio. Kvazaŭ Tokianaro preta por la metroo. Ni ne parolas ruse. Mi ankoraŭ ne scipovas Esperanton. La solaj homoj en la trajno, kiuj scipovas kaj la anglan kaj la rusan — la usona diplomato kaj la novosibirska profesoro — supozeble ebrias kaj ĉiuokaze ne disponeblas. Dum mia patro elfosas sian poŝ-vortaron, iu viro trabaraktas ĝis la fronto de l’ amaso, kaj kiam Paĉjo revenas al la pordo, tiu viro levas sian manon al sia orelo, kun la fingroj etenditaj por ŝajnigi pistolon, kaj diras laŭte kaj klare: "Robjert’ Kjenedi’, PĤĤJJUUŬ!" Ni ne bezonas komunan lingvon por ekkompreni la teruran novaĵon, ĵus diskonigitan de la trajna radio, ke Roberto Kenedio mortis. La sintrudema mimo sidiĝas kun mia patro kaj kune, per la vortaro kaj kelkaj komunaj germanaj vortoj (por esti pastoro oni iam devis lerni la germanan!) Paĉjo kunmetas la novaĵon pli detale:

En Losanĝelesa hotelo Roberto Kenedio estas pafmortigita de iu cionisma teroristo.
. . .

Kiam ni atingis Moskvon ni provis trovi pli multajn detalojn, sed ni ne sciis la telefonnumeron de la ambasadejo (ŝajne ne ekzistis telefonlibroj) kaj la plej novaj vendataj eksterlandaj tagĵurnaloj — la francaj kaj italaj komunismaj gazetoj — estis tro malaktualaj. Nur post nia alveno en Helsinkio, preskaŭ semajnon post la okazaĵo, kie ni povis aĉeti la Parizan Heroldon-Tribunon, ni informiĝis, ke la pafinto, Sirhano Sirhano, ne nur ne estis cionisto, sed estis motivita parte de la amikemo inter Israelo kaj (eventuale prezidentiĝonta) senatano Kenedio.

Tiu somero de 1968 estis nervoza tempo en Sovetio kaj Eŭropo, ne nur en la Tet-frapitaj Usono kaj Vjetnamio. Eble vi memoras, ke ne longe antaŭe mortpafiĝis d-ro pastoro Marteno Lutero Kingo (juna); Ĉeĥoslovakio sub la reĝimo Dubčeka estis eksperimentanta pri humana socialismo (kaj timiganta Breĵnevon); laŭ la famoj aŭdeblaj en Siberio, ŝajnis probable ke tio estos la lasta somero de kapitalismo en Parizo ... kaj tamen, (ju pli) ĉio ŝanĝadis kaj (des pli) ĉio restadis senŝanĝa!

Kio estis, tio estos; kaj kio estis farata, tio estos farata;
Kaj ekzistas nenio nova sub la suno.

- La Predikanto 1.9


La fonmuziko estas Poljuŝka
(Полюшка поле-ды)
Marŝa kanto de la Sovetia Ruĝa Armeo
MIDI

Klaku por salti al:
La Frontpaĝo de La Lilandejo
Paĝo pri Mia Vivo
Mia Rusa Hejmpaĝo

Retmesaĝu Min!

Urlo de tiu ĉi dokumento :
http://www.oocities.org/lilandr/lbr/junagxo/cionisto.html