Paardrijavontuur met een staartje
Richell zit zich de hele dag al te verkneuteren op een uitje wat in de week gaat plaatsvinden. Ze gaan met de hele klas naar de manege een dorp verderop. Ik vind het uitje maar zozo want de uitjes beginnen een beetje de pan uit te rijzen. Naar het planetrarium in Brussel is al geweest, een uitje wat leerzaam en heel leuk combineerd was, naar de dierenhappening in Hasselt, en een uitje naar de manege is ook heel leuk, maar niet als het het derde uitje in een maand tijd is natuurlijk. Maar goed, wie ben ik, ik vertel haar in ieder geval dat ik het leuk voor haar vind en hoop dat ze genieten.
De volgende dag komt ze enthousiast thuis en verteld over de manege. Ze had op een paard gezeten en had zelfs mogen galopperen. “OOOOOOW fijijn, wiens cap had je op??.”  Haar antwoord:”Ik had geen cap en ook de teugels niet vast want het paard zat aan het lange touw.” Ik voelde het bloed uit mn gezicht wegtrekken, het stoom uit mijn oren komen en onterecht vlieg ik tegen haar uit:” Ben je niet goed bij je bol dame?? Leer jij niets op de manege waar je je eigen paardrijlessen volgt?? WEET jij niet dat je je cap draagt zodra je in de buurt van een paard komt?? Als jij dat na een jaar rijlessen nog niet weet dan vertik ik het om je nog naar de manege te brengen, dan rij je maar niet.”  TJAAAA dat soort uitbarsting
blijkt Richell helemaal niet tegen te kunnen en ze barts in tranen uit. O got, barbaarse rotmoeder. Met een kom thee en de jongens boven op hun kamer spreken we het avontuur nog eens door. Zo kwam ik erachter dat ze er zelfs bijna afgekukeld was.
Woest als ik ben besluit ik niet te bellen, dat zou een enorme scheldpartij veroorzaken, als ik langsga ga ik timmeren dus een brief schrijven blijft over. Richell neemt hem de volgende dag mee naar school en ik hoop dat men er iets van lering uittrekt.We wachten wel af.
Ik heb zelf de lering uit deze ervaring getrokken dat wij moeders niet te vaak moeten zeggen dat de kinderen goed naar de meester moeten luisteren, maar ook de nadruk leggen op het eigen nadenken, de eigen grenzen aangeven, beleefd blijven maar nee zeggen als de meester ja zegt,

De kerstvakantie staat voor de deur en de laatste twee weken daarvoor staan op school in het teken van toetsen toetsen toetsen. Richell komt met pakken huiswerk naar huis en heeft weinig tijd voor andere dingen. Boyd heeft ook de nodige werkjes te doen en langzaam lijken de dagen toch steeds korter te worden. Veel huiswerk controleren en op tijd de bedjes in om de volgende dag weer fris tegen de toetsen aan te kunnen kijken.Het heeft allemaal zijn nut, want op de ouderavond als de rapporten worden uitgedeeld prijken er weer prachtige cijfers op de lijst!!