Een paar dagen hebben we hem rustig gehouden en mocht hij niet zonder ons de tuin in. De tuin is te groot om hem te horen als hij niet goed zou worden dus dan maar even niet. Hij wordt natuurlijk ook buiten nogal eens ondersteboven gelopen door een losbandige hond, dat vind hij normaal geen ramp maar als je een zere bol hebt is het helemaal niets natuurlijk. Sam herstelde voorspoedig en het kamertje vorderde gestaag. Bureau kon tegen de muur, het stapelbed werd in elkaar gezet met voor Sam later nog maar een plank ervoor want die kukelde zijn eerste nacht uiteraard op de grond waar hij in het donker totaal gedesoriënteerd  in zijn slaapzakje zijn favoriete kreten:”hellup heluuuup “ brulde. Halverwege de nacht lag hij dus weer in zijn ledikant.

Het project jongenskamer is dus afgerond. Met als finishing touch een mooi autokleed. De rest moet bijgroeien in de loop van de tijd. De rommel komt vanzelf en wat lampjes en ophangdingetjes worden wel bijeen gespaard. De oudste twee kunnen dus thuiskomen en Boyd mag z’n kamer keuren!

Nu is de babykamer dus aan de buurt. Maar eerst richting Sint Truiden om de eerste dingetjes voor de baby te kopen. Veel spullen hoeven we niet te hebben maar je wilt toch altijd wel iets nieuw voor een nieuwe spruit. Flesjes, speentjes, knuffels, luiertjes moesten natuurlijk komen. Kleertjes hebben we eigenlijk ook niet echt veel. Sam is in mei geboren en dat geeft dus een heel andere garderobe als een oktoberkindje. Boyd zijn babykleertjes wil ik niet gebruiken. Ze zijn zeer uit de mode en geloof me……… das helemaal niet erg. We hebben een aantal dingetjes gekocht en ook nu was het te warm om goed in te kunnen slaan en het hoofd koel te houden. Maaaaaaaar, de baby kan in ieder geval eten en schoon aangekleed naar bed.