Als het gaat over dingen als het bedrog van de ruimtevaart en de atoombommen, ben ik heel zeker van mijn stuk... en als er discussies gevoerd worden, dan kan ik die altijd naar mijn hand zetten, tenzij er gedreigd wordt met fysiek geweld, en dan kies ik voor het hazepad... Tegenwoordig treedt dit ook steeds minder op, omdat de mensen die - onder invloed van de alkohol - vroeger al eens dachten van mij direct te kunnen “pakken” met woorden, nu al op voorhand weten van hun vrienden dat ze een woordelijke vernedering kunnen oplopen, die ze dan - voor het oog van hun vrienden - moeten compenseren met de dreiging met fysiek geweld...

Als het gaat over relaties en sex, ben ik een totale looser. Hoe meer men over sex praat, hoe minder men het doet. In mijn geval waarbij ik zelfs publiekelijk met een bord over sex rondloop is het ronduit “beneden alle peil”...

Soms zijn er zelfs momenten dat ik denk dat ik misschien is één keer naar de hoeren zou moeten gaan, in plaats van altijd zo te sjouwelen over sex met de vrouwen... Niet alleen zijn deze gesprekken zeer sexueel-opwindend voor mezelf, maar vooral voor de vrouwen... maar hun opgewekte geilheid gaan ze dan wel afreageren op hun vriendje of met te masturberen..., in beide gevallen komt het zeer veel voor dat ze aan mij denken als ze klaarkomen... En sommige vrouwen maken er zelfs een punt om tegen mij te komen zeggen dat ze bij hun vorige orgasme niet aan mij hadden gedacht, hetgeen mij eerder tegenstrijdig lijkt, aangezien ze dan blijkbaar dachten dat ze “op die moment” niet aan mij aan het denken waren... hetgeen een logische contradictie bevat...

Ik ben ook altijd zeer verbaasd over het gemak waarmee mensen zich in de sex of in een relatie storten... en het gemak waarmee ze “achteraf” zeggen dat die relatie en die sex toch weer niet zo goed was, omdat “de ander” zich “anders” voordeed dan hij/zij echt was... en dan “breekt mijn klomp”, want dan besef ik dat mensen alleen maar sex (of een relatie) met elkaar hebben, doordat ze zich anders voordoen dan ze zijn..

en dan acht ik mij gelukkig, want ik zeg steeds - tenzij er een dreiging is van fysiek geweld - wat ik denk...

En de meeste vrouwen vinden dat ook “de reden” waarom ze zo graag met mij “praten”...

Het is wel zo dat ik niet goed verdraag dat een vrouw mij vlakaf zou zeggen dat ze sex met mij zou willen...,

anderzijds kan ik voor mezelf geen echte poging doen, tenzij ik 100% zeker zou weten dat ze er achteraf geen spijt van zou hebben... en dus blijven ze “zonder resultaat”....

Soms fantaseer ik wel eens dat een vrouw zou voorstellen om “tesamen te masturberen”, zonder verdere bindingen en verplichtingen... maar wie gelooft zo’n voorstel?

Ik besef ook wel dat ik oud en lelijk ben, en dat ik dus onaanvaardbaar ben om voor te stellen aan de vrienden als de man waarmee men sex of een relatie heeft (gehad)....,

maar anderzijds is het wel zo dat het voor de vrouwen niet echt uitmaakt met wie ze sex hebben...Als ze maar sex hebben en dat nog het liefst in de hondjesstand, zodat ze niet zien wie er hen pakt...(Trouwens de prostitué is niet voor niets de eerste (kut-)job en zelfs de meeste geliefde job die er is...) Het enige probleem is - in feite - de angst voor sexueel-overdraagbare ziektes... Dus zou ik de vrouwen moeten kunnen overtuigen dat ik altijd “braaf” een condoom zal gebruiken... en dat is ook “onder-bewust” wel de boodschap achter mijn campagne “tegen de pil”... en de meeste vrouwen voelen dat ook... maar ik blijf toch wel te oud en te lelijk...

Het is misschien wel daardoor dat ik zo vrijuit kan spreken, omdat de vrouwen toch geen reële mogelijkheid tot sex overwegen...

Hoedanook, mijn leven zonder sex (buiten solo-sex) begint mij mateloos te enerveren, maar een echte inspanning doen om met wiedanook zomaar in de koffer te duiken, daarvoor ben ik nog niet hopeloos genoeg...

Ineens bedenk ik dat de meeste mensen de stap naar sex of een relatie nemen, nadat ze zichzelf/haarzelf totaal hopeloos begonnen te vinden... en misschien is mijn “lange tijd zonder sex” voor de meeste mensen ook iets dat ze zelf zouden willen nastreven... al was het maar voor een “korte tijd”...

Hoeveel keer wil een man met dezelfde vrouw sex hebben, zonder dat de verveling toeslaat en hij - in feite - met een andere vrouw zou willen vossen?

Één keer? Tien keer? Honderd keer?...

Het antwoord is... zo weinig mogelijk,

om zijn potentie voor de andere vrouwen te behouden...

Bij vrouwen geldt een andere vraag! Hoeveel keer kan ze sex hebben in de periode van haar ovulatie? ... Zo veel mogelijk... en dus dwingt ze “haar partner” meestal tot uitputting...

Ik ben weer goed bezig met teksten intikken... maar wie zal mijn teksten ooit lezen? Wie neemt nog de tijd om te lezen? Meer dan ooit besef ik dat de mensen leven in de beeld-cultuur van de TV... en die cultuur dwingt hen tot meelopen met de waanzinnige leugens en oppervlakkigheid...