Om 8.45 uur parkeert Hans zijn Touran in het Centrum van Königswinter. In dit plaatsje net onder Bonn aan de Rein begint de klim naar de Petersberg. Deze berg deel uitmakend van het Siebengebirge, is BIG no. 177. Nog maar kort maakt deze klim deel uit van de lijst van 1.000. Door de jaarlijkse stemming heeft de klim een paar jaar geleden de plek van de Nordhelle ingenomen.
Het is bewolkt en het spettert licht als we op de fiets stappen. Over het natte asfalt pedaleren we naar boven. Niet een echt moeilijke helling maar door de drukkende weersomstandigheden verliezen we veel (zweet-)vocht. Boven op de Petersberg staat een prachtig oud maar zo te zien zeer luxe hotel met een prachtig uitzicht over het Rijndal. In de afdaling is het best link. Het natte wegdek in combinatie met al wat oudere remblokjes zorgt ervoor dat mijn snelheid niet al te hoog is.
Inmiddels schijnt af en toe de zon en het wegdek is weer mooi droog. De klim begint met een behoorlijk stuk vals plat. Het is hier betrekkelijk rustig maar met de Nurnburgring in de buurt worden we af en toe ingehaald door sportwagens en motorrijders die denken dat ze al op de “ring” rijden. Op het laatste steile deel van de klim wordt ik bijna geraakt door, een zich coureur wanende, Golf GTI rijder. Boven aangekomen zien we het hotel Hohe Acht waar de renners van het WK wielrennen (1966) overnachtten.
De afdaling naar Adenau gaat prima. In Adenau, een toeristisch plaatsje is het al lekker druk en gezellig. We rijden door naar Dumpelfeld voor de klim naar de Michelsberg. In Dumpelfeld slaan we links af en ook deze klim is zeer mild. Er is na zo’n 3 kilometer zelfs een fietspad dat ons naar de top van de Michelsberg voert. Het wegdek is niet geweldig maar goed genoeg om ons van de grote weg te houden. Het blijkt wel lastig om de top van de berg te vinden. Een lokale pomphoudster in Esch kan met geen mogelijkheid op mijn kaartje aangeven waar we nu eigenlijk zijn. Ze is blond.
Het blijkt dan dat we er bijna zijn. Juist voorbij Esch moeten we rechtsaf en daar zien we na een kilometer het bordje Michelsberg. Dan is het nog zo’n 500 meter flink steil omhoog en staan we op de nietszeggende top.
We willen het rondje afmaken door via Kreuzberg en Altenahr af te dalen. Gezien de beperkte tijd en de onbekendheid met de weg besluiten we weer af te dalen naar Dumpelfeld en dan via Ahrbruck naar Kesseling terug te rijden. De afdaling is maar een paar procent maar de snelheid is hoog met voortdurend bijtrappen en kop over kop rijden. Dat gaat zo door tot Ahrbruck. Dan trappen we rustig uit naar Kesseling en rijden weer naar huis waar we om 17.15 uur aankomen. Een prachtdag in een mooi fietsgebied op redelijke afstand.
