Vandaag mijn eerste ritje door Luxemburg. Camping Birkelt in Larochette fungeert deze vakantie als uitvalsbasis. Larochette ligt lekker centraal in Luxemburg, dat komt dus mooi uit. Tijdens deze rit wil ik Big 145 (Gorges du Loup), 146 (Altrier/Cote de Consdorf) en 148 (Eoliennes de Pafebierg) bijschrijven.
De camping ligt op ongeveer 350 meter hoogte en deze informatie heb ik nodig om mijn nieuwe speeltje (een HAC4Pro+ fietscomputer) te kunnen gebruiken. Het apparaat registreert namelijk naast o.a. hartslag, snelheid, temperatuur en trapfrequentie ook de hoogtemeters en de stijgingspercentages. Vanaf de camping daal ik af tot in het centrum van Larochette. Larochette is een gezellig plaatsje met leuke horecazaakjes. Het is er zomers lekker druk. Ik pak de CR118 naar Cristnach. Een lekker klimmetje om er in te komen. De afdaling naar het Mullerthal gaat vlotjes en daar begin ik aan de klim naar Consdorf. Het stelt allemaal weinig voor. Geen echt steile passages en de klim is niet lang. Vanuit Consdorf daal ik via de CR 137 naar Bech om vervolgens via Herborn en Mompach naar Moersdorf af te dalen. Moersdorf ligt in het dal van de Sure die even Zuidelijker in de Moezel stroomt. In Moersdorf begint de klim van de Eoliennes de Pafebierg via de CR135. Het is in de 1e 2 kilometer pittig steil en de warmte begint me dan parten te spelen. Deze week in Luxemburg zal trouwens behoorlijk warm blijken. Temperaturen van dik boven de dertig graden zijn er dagelijks. Het zweet tapt van me af als ik in Givenich aankom. Toch is dat nog niet het hoogste punt. De klim trekt nog door naar Mompach (ik zit dan al op de CR141) en na een korte afdaling gaat de klim verder door tot ik een bord Pafebierg langs de CR 141 zie staan. Ik zit dan op 400 meter hoogte. De CR 141 gaat verder naar Echternach. Door het centrum peddel ik naar de noordkant van het dorp. Over de N10 langs de Sure verder noordwaarts en al snel zie ik de CR364 aan mijn linkerhand. Hier begint de klim van de Gorges du Loup. Een bekende toeristische trekpleister. Na een paar honderd meter rijd ik tussen hoge rotsen door. Veel mensen maken hier wandelingen die aardig zijn vanwege de smalle spleten waar je tussendoor moet. In Berdorf ligt het hoogste punt. Via het Mullerthal en Cristnach trap ik rustig uit naar Larochette. Althans dat dacht ik.
In het Mullerthal krijg ik een renner in de gaten die voor mij uit fietst. Ik merk dat ik inloop en ja dan gaat het natuurlijk weer kriebelen en wil je erbij komen. Dat lukt juist voor de klim naar Cristnach. Met een hartslag van 170 kom ik naast hem fietsen en hij knoopt meteen een gesprek aan in het Duits. Krampachtig probeer ik zonder hijgerig te klinken mee te praten. Het blijkt een amateur-renner uit Larochette te zijn die vanwege een “hochzeit” op de avond ervoor nu een rustig ritje op het programma heeft staan. Dat rustige ritje sluit hij in mijn bijzijn nog even af met een waanzinnig snelle klim. Ik doe alle moeite om bij te blijven maar de net geleverde inspanning om bij hem te komen heeft zijn tol geëist. In de afdaling kom ik weer bij en we praten nog wat verder waarna onze wegen in het centrum van Larochette scheiden. Nog even rustig omhoog naar de camping en ik schrijf 70 kilometer, 1000 hoogtemeters en 3 biggen in mijn logboek bij.
Aan het eind van de middag besluit ik nog een ritje naar Luxemburg stad te maken. Daar ligt BIG 149 Burgerkreuz en op de terugweg kan ik dan nog BIG 147 Côte d'Houwald meepikken.
Omdat de camping vrij hoog ligt begint elk ritje met een afdaling. Dit keer ga ik N8 op richting Mersch. Met wat op en af is het dan vanaf Angelsberg alleen maar afdalen. In Mersch sla ik linksaf de vrij drukke N7 op richting Luxemburg. Deze vlakke weg voert in een kilometer of 15 naar de hoofdstad. Vlak daarvoor in Bereldange moet je dan rechtsaf de CR181 op voor de klim naar het Burgerkreuz (Biigerkraiz volgend de Luxemburgers). Een stevige maar korte klim die weer de nodige zweetdruppels eist. Ik besluit om dezelfde weg weer terug te rijden naar Mersch maar achteraf was het verstandiger geweest om via Bridel de CR 101 naar Mersch te pakken. Deze weg ligt westelijker en is een stuk rustiger. Maar goed gedane zaken nemen geen keer dus weer over de drukke N7 terug naar Mersch. In Rollingen ga ik dan rechtsaf de CR120 naar Schoos op. Dit is de Côte d'Houwald. Een leuke pittige klim over een heel stille weg. De weg is mede zo stil omdat hij is afgesloten vanwege wegwerkzaamheden. Ik zie wel hoe het loopt en gelukkig blijkt dat je overal gewoon kunt doorrijden. Voor Schoos sla ik links af en kom dan weer in Angelsberg uit. Van daaruit is het nog maar een kort stukje naar de camping. Toch weer 2 Biggen en 50 kilometer in het logboek. Van deze rit heb ik geen profiel beschikbaar.
Uitgerekend op de warmste dag van de vakantie besluit ik om een rit met maar liefst 4 beklimmingen uit de BIG lijst te gaan maken.
Met de auto sjees ik naar Heiderscheid aan de N15. Daar parkeer ik de auto en daal af naar Esch sur Sure. In dit leuke dorpje start de klim naar Eschdorf (BIG 142) Zoals alle Luxemburgse beklimmingen kort maar hevig. In Eschdorf sla ik dan rechtsaf om over de CR 308 naar de Tour Napoleon (BIG 141) te rijden. De CR 308 is geen moment vlak en als ik aankom bij de Tour Napoleon blijkt dat ik niet echt een stevige klim heb moeten maken. Eigenlijk is de klim het beste te doen vanuit Lultzhausen of Grosbous. Dat heb ik dus niet gedaan maar ik sta toch maar mooi bij die toren, die verder overigens helemaal niks voorstelt. Ik daal af naar Esch en aan de noordoever van de Sure trap ik over de N27 richting Goebelsmuhle. Vlak daarvoor begin ik via de CR 331 aan de klim naar Masseler (BIG 143). Het wordt eentonig maar ook hier weer kort en hevig. Op de top staat een boerderij en dan heb je het echt gehad. De afdaling gaat over diezelfde CR 331 terug naar de N27 en via de CR 348 ga ik dan voor de laatste klim naar Bourscheid (BIG 140). Dit plaatsje is bekend door zijn prachtige kasteel dat ik een dag later met een bezoek vereer. Over de CR 308 ga ik weer terug naar Heiderscheid om daar snel veel vocht tot me te nemen. De omstandigheden (meer dan 35 graden) heb ik nog nooit zo (tijdens het fietsen) meegemaakt. Totaal doorweekt ben ik. De 60 kilometer en 4 biggen tellen echter gewoon mee.
Vandaag voor het eerst een ritje met Mathijs. Vanwege zijn astma heeft hij weinig fut om te fietsen. Maar een Luxemburgse BIG ophalen lukt nog wel.
Per auto rijden we naar Wilwerwitz. Een klein plaatsje 10 kilometer onder Clervaux. Door een dal trappen we lekker warm richting Drauffelt. Daar begint de klim naar Munshausen (BIG 138). Over de CR326 gaat het meteen al lekker omhoog. De kleine 400 hoogtemeters leggen we vrij volt af. Het is behoorlijk warm en we puffen even uit in Munshausen. De afdaling is heerlijk. Een mooie weg die gelegenheid geeft om lekker snel te dalen.
Vandaag weer een langere rit. Vanaf de camping vertrek ik voor een rit richting Diekirch en Vianden.
Om van Larochette naar Diekirch te komen moeten er nog een paar aardige bultjes worden geslecht. De weersomstandigheden zijn weer top maar het wegdek is hier niet ideaal. In Diekirch begin ik aan de klim van de Herrenberg (BIG 144). Een paar dagen eerder was ik hier al langs gereden en het is dus niet moeilijk te vinden. De klim voert naar een kazerne van het Luxemburgse leger. Dat kan niet veel voorstellen zou je denken. En dat blijkt ook. Een klein, met hoge hekken omgeven complex staat op de top van deze Herrenberg. Je moet dezelfde weg weer naar beneden. Een alternatieve route richting Bastendorf is gesloten voor alle verkeer.
Via een prachtig rustig dal (CR 353) peddel ik rustig daarna via Bastendorf en Brandenbourg naar Putscheid. Het gaat heel langzaam omhoog. Bij Putscheid pak ik de laatste kilometers naar de Mont Saint Nicolas (BIG 139). Op de top ligt een groot aangelegd meer. Het is volgepompt met water dat wordt gebruikt om energie op te wekken. Dat oppompen kost kennelijk minder energie dan het water daar boven weer opwekt. De afdaling naar Vianden is om in te lijsten. Een prachtig brede weg, met uizicht op het schitterende kasteel, lokt uit om lekker hard naar beneden te razen. In Vianden moet je nog een kilometertje over de kasseien stuiteren. Via Hoesdorf en Reisdorf kom ik in Grundhof. Daar draai ik rechtsaf het Mullerthal in voor de laatste, inmiddels bekende kilometers terug naar Larochette.
Hieronder het profiel van de rit.
Als toetje rijden we op de terugreis nog even via Duitsland. Daar ligt vlak aan de Luxemburgse grens BIG 158 Krautscheid. Mathijs en ik starten in Neuerburg. Via de L10 gaat de weg heel langzaam omhoog naar Krautscheid. De percentages stellen niet veel voor en voor we het weten staan we al op de top. Gauw vergeten maar. 't Is hier heel saai en doodstil. Een vergeten stukje Duitsland lijkt het wel.
