Als we op Fisherman's Warf aankomen valt ons op dat het er barst van de winkels waar fototoestellen e.d. worden verkocht. Aangezien ik altijd nog wel eens een digitale fotocamera wilde kopen liep ik iets vermoedend een fotozaak in om te kijken wat zo'n ding daar moest kosten. Om mijn schouder hing mijn videocamera, die ook foto's maakt (1 megapixel). Bij binnenkomst werd ik direct aangesproken door een verkoper. In no time had hij mijn videocamera in handen en begon een verhaal over een voorzetlens voor mijn videocamera. De opnames zouden veel beter worden, zoomen ging sneller, meer groothoek effect e.d. Afijn een heel verhaal met MIJN camera in ZIJN handen. Kortom ik kwam er niet weg. De lens moest $220,00 kosten (in Europa zeker 450,- euro). Maar ik kwam helemaal NIET voor een lens #%*@!!!!
De eigenaar van de zaak (tenmiste zo stelde hij zich voor) kwam er bij en die lens zou werkelijk voor niks zijn. Uiteindelijk mocht ik de lens voor $ 170,- meenemen en weer even later zelfs voor $ 150,-. Ik was gek als ik het niet zou doen volgens de eigenaar. Met veel gepraat had ik mijn eigen camera uiteindelijk weer in handen en deed ik zelf wat testjes met en zonder die lens. Ik zag geen overduidelijk verschil en kocht niks. De verkopers zeer teleurgesteld (en mijn zoon van 14 ook; "Dit was toch een koopje pap!"). Ik verliet de winkel en kwam er achter dat op FW veel meer fotozaken waren waar lenzen een hot-verkoop-item waren.
Maar goed de trip naar Alcatraz staat vandaag op het programma. De oude gevangenis spreekt natuurlijk tot de verbeelding. Alcatraz is een eiland in de baai van Cisco. Er wordt helemaal niets aan onderhoud gedaan. Het blijft in de oude staat en renovatie en/of restauratiewerk blijft achterwege. In Nederland heb ik al maanden voor ons vertrek via internet kaartjes besteld. En dat is echt een MUST. Dit gaat via de website van de Blue and gold fleet. Betalen met de creditcard en een bevestiging uitprinten. Met de bevestiging melden we ons bij de bali. Ook hier (net als bij het honkbalstadion) liggen de kaartjes keurig klaar. Met de boot naar Alcatraz. Aan boord spreken we een Amerikaans echtpaar. Hun zoon speelde american football bij de Amsterdam Admirals. Ze zijn erg geinteresseerd in onze ervaringen in de USA. Het zijn echte vaderlandslievende mensen en zijn zichtbaar trots als ze van ons horen dat we de Amerikanen vriendelijk en tof vinden.
Op het eiland aangekomen worden we welkom geheten door een gids en een zwerm meeuwen. Het blijkt dat het eiland wordt bevolkt door een grote groep van deze schreeuwende en schijtende vogels. Het stinkt er dan ook behoorlijk. We maken gebruik van de audio tour. Dat betekent dat we een koptelefoon op krijgen en ons laten leiden door de aanwijzingen die we via dat ding krijgen. Zo komen we in het cellenblok. Hier zat de o.a. Al Capone. Ook is te zien hoe een aantal gevangenen poogden te ontsnappen via een zelf gegraven gang en met zelfgemaakte poppen. Dit verhaal is verfimd in "Escape from Alcatraz". Best indrukwekkend allemaal.
Als we weer voet op het vasteland zetten gaan we Pier 39 maar eens bezoeken. We zien bekende plekjes zoals de vlotten met de zeeleeuwen. Dagelijks liggen er tientallen lekker in het zonnetje uit te buiken. Ze vissen in de baai maar ook in volle zee.
Na een happie gaan we naar het Zee-aquarium (Aquarium of the bay). Hier zijn alle waterdieren uit de omgeving met eigen ogen te zien. Je loopt door een tunnel waardoor je je midden in het water waant. Ook kunnen de jongens haaien en roggen aaien. Daar hoef je trouwens niet voor naar de States, kan nl in Harderwijk ook.
Na veel gewandel door de stad gaan we nog op zoek naar de Victoriaanse huizen van Cisco. We vinden er verschillende. Prachtige huizen met van die zoetsappige kleurtjes. Het kost ons daarna nog veel moeite en veel wandelmeters om een bushalte te vinden waar de bus naar Saulsalito/Greenbrae langskomt. Als dat uiteindelijk lukt gaan we moe maar ook weemoedig (want de laatste dag Cisco) naar onze camper terug.
