Bij het aanspannen van de beenspieren voel je het al. Nog niet hersteld. Veel vuil in de benen. Traplopen is een kwelling. Hoe moet dat straks op de fiets. Nog 140 kilometer en 2 zware cols; dat gaat nooit meer lukken. De weersomstandigheden lijken vandaag ook niet mee te zitten. Zwaar bewolkt en flink frisser.
We pakken onze spullen uit hotel de L’Europe en zetten ze weer in de camper van Peter. De fietsen gaan achterop naar de startplaats Lanslebourg. De rit door het dal van de Arc over de N6 is saai en er vallen regendruppels. Niet echt goed voor de moraal. Als we in Lanslebourg op de fiets stappen is het droog. De Mont Cenis schrappen we uit het oorspronkelijke programma en we rijden gelijk door naar Bonneval voor de beklimming van de Iseran. Eerst moeten we dan over de Col de la Madeleine. Een kleinere uitvoering van de chte Madeleine bij La Chambre. Het is slechts een klein hupje voordat je in het dal over de D902 naar Bonneval kan rijden. De lucht ziet er onheilspellend uit en er hangen flinke mistsluiers tegen de berghellingen.
Bonneval is een mooi plaatsje met een oud en een nieuw deel. In de beklimming van de Iseran is dat goed te zien. Voor de beklimming pauzeren we bij de camper en tanken nog even bij. De benen zijn inmiddels warm en we verbazen ons over het feit dat het fietsen nog zo goed gaat.
Dan vertrekken we omhoog naar de op 1 na hoogste befietsbare col van Frankrijk. Op 2770 meter hoogte ligt de col de l’Iseran. Alleen de Bonette is met 2802 meter net iets hoger.
Nog 13 kilometer klimmen en we zijn er. Gelukkig ook hier weer enkele minder steile passages en dat breekt zo’n klim behoorlijk.
De eerste kilometer blijft er mooi uitzicht op het dal. Dan draait de weg naar het noorden en volgt een prachtig gedeelte door het Parc National de la Vanoise. Het is hier heel stil en er rijden slechts enkele auto’s. Er kronkelen prachtige beekjes door het dal. Om ons heen zien we veel watervallen. Het fluiten van de marmotten is ook weer te horen en we zien er hier weer heel wat lopen.
Van de laatste 13 kilometer zitten er 7 tussen de 8 en 10 procent. Hier wordt het ook steeds kouder en mistiger. Droog blijft het gelukkig wel. Dan zien we het station voor de skiliften en weten we dat het niet ver meer is. Op de top zit Peter in de camper en staat de kachel aan. Het is hier slechts een paar graden boven nul. Snel droge kleren en winterhandschoenen aan en dan de lange afdaling naar Seez. Na 17 kilometer afdalen zijn we in Val d’Isere. Ook weer zo’n saai wintersportplaatsje. In de winter zal het hier best gezellig zijn maar nu lijkt het wel een spookstad. Er is nog wel een restaurantje geopend en dat blijkt een prima tent. De plat du jour is een lekkere pasta dus de keuze is eenvoudig.
Om na de lunch weer te starten met fietsen is altijd lastig. Na Val d’Isere gaat de weg ook nog even omhoog tot bij het stuwmeer. Daarna is het voornamelijk afdalen. Wel veel tunnels. Gelukkig heb ik licht op m’n fiets gezet want hier waren we al voor gewaarschuwd. Het is geen overbodige luxe!!
In Seez moeten we nog eens goed nadenken of we de Petit St. Bernard nog wel zullen beklimmen. ’t Is toch nog 30 kilometer omhoog maar de hecto’s zijn niet zwaar. Met een gemiddeld percentage van 4,4 % is het goed te doen. Niet lang daarna fietsen we toch omhoog. Heel lang is er een mooi uitzicht op Bourg St. Maurice. Na ruim 20 kilometer klimmen buigt de weg af naar La Rosiere en komen we aan de Noordkant van de bergkam te rijden. We belanden in een zeer dichte mist. Soms is er slechts 50 meter zicht. Ook de temperatuur is weer flink gedaald. We houden het tempo echter lekker hoog en we hoeven het kleinste blad (voor) niet te gebruiken. Met 15 tot 17 kilometer per uur gaan we omhoog. Dan doemt het oude gebouwtje van de grensovergang Franrijk-Italie voor ons op. Dat moet de top zijn. Een soort van euforie maakt zich van ons meester. Het geeft een goed gevoel dat we tijdens deze fietstrip bijna alle doelen hebben gehaald.
Omdat de darmen van Hans nog steeds niet rustig zijn lassen we nog een sanitaire stop in. Dan terug naar Seez. Van daaruit is nog slechts een paar kilometer naar ons hotel in Bourg.
’s Avonds sluiten we de trip af met een heerlijk diner in een prima restaurant. We kijken terug op een geweldige reis. Alles zat weer mee dit jaar. Goed weer, geen pech, mooie routes, goede hotels en goede benen.
De volgende dag rijden we weer terug naar Nederland. In 8 uur leggen we de 900 kilometer van Bourg naar Maastricht af. De 260 kilometer van Maastricht naar Heerhugowaard zullen dan nog bijna 5!! Uur in beslag nemen. Ja hoor we zijn weer terug in Nederland.
