Dag 1 (02-08-2004): Voor de route klik HIER.
Deze eerste dag naar Bouillon om daar Les Enclaves/Le Saty (123) en de Col de Corbion (124) te beklimmen.
Vanaf de camping daal ik af naar Mortehan. In dit kleine plaatsje met een leuke camping langs de Semois sla ik rechtsaf de N865 op naar Dohan. Een singerende weg door het bos met wat korte klimmetjes. Kort voor Dohan steek ik de Semois weer over. Dit riviertje meandert hier bijzonder fraai. Het glasheldere water nodigt met dit warme weer uit voor een frisse duik. Ik beheers me en trap rustig door richting Noirefontaine en vervolg de N865. Daar immers begint de klim naar Les Enclaves/Le Saty. Vlak na Dohan wordt deze weg een 1-richtingsweg. Gelukkig niet voor fietsers dus ik trap lekker door. Even later passeer ik een luxe hotel met de naam Moulin Hideux. De Porsches en Jaguars van de gasten staan te pronken in de carport. Niet lang daarna sla ik linksaf en rij Noirefontaine binnen. Dit gaat flink omhoog en de zweetdruppels staan op m' voorhoofd. In het dorp zoek ik naar borden die verwijzen naar de genoemde beklimming. Niets te vinden. Het dorp lijkt uitgetorven. Uiteindelijk tref ik een welwillende bewoonster die weet te vertellen dat ik de klim al lang ben gepasseerd. Volgens de vrouw moet ik terug en vlakbij het luxe hotel moet ik in een bocht afslaan. Ik draai om en daal weer af. Uiteindelijk kom ik bij de voet van de beklimming. Het blijkt een afslag van de 1-richtingsweg (N865) te zijn vlak na (vanuit Noirfontaine) het luxe hotel. Een nietszeggend weggetje dat na een paar honderd meter een scherpe bocht naar rechts maakt. Dan kijk ik tegen een kaarsrechte en steile klim aan. Volgens de boeken 1 kilometer lang met een gemiddeld percentage van bijna 15 %!! Met veel moeite kom ik boven. Geen bordjes..nee uit niets blijkt dat ik hier boven op Les Enclaves/Le Saty ben. Toch zit ik echt goed. Ik steek de N89 over en na de Kartbaan daal ik via de Voie Jocquee af naar Bouillon. Een fraai plekje aan de Semois. Een paar terrasjes maar niet echt sfeervol. Al snel komen de borden richting Corbion in beeld. Dat wordt de 2e pukkel van vandaag. Als ik onder de burcht van Bouillon door ben kom ik op de N810. Deze weg gaat in 9 kilometer naar Corbion. Het gemiddelde percentage van 2,5 % stelt niks voor. In rap tempo rij ik naar boven. Ik geniet even van het uitzicht maak een plaatje en draai weer om. Via Noirefontane, Dohan en Mortehan rij ik weer terug naar de camping.
Het is slecht weer. Het regent niet hard maar wel gestaag. Hmmm zonde van mijn nieuwe TREK om nu te gaan fietsen. Al snel bedenk ik me. Die fiets moet eens vies worden dus toch maar op pad. Vandaag ga ik 2 colletjes ophalen. Met de auto ga ik naar Saint Hubert voor de Cheval de Bois(135). Nabij Awenne parkeer ik de auto. Daar de fiets eruit en op weg naar Fourneau Saint Michel. Aan de voet van de klim staat een openlucht museum. Hier is ooit een soort hoogoven gebouwd. Het weggetje (N849) gaat in 3 kilometer zo' 227 omhoog. Toch goed voor 7,6 % gemiddeld. Een typische Belgische klim dus. Kort maar hevig.
Ook hier probeer ik boven weer bordjes met de naam van de klim te vinden. Niets maar dan ook niets. Wel een bord met daarop Foret de Roi Albert maar daar blijft het bij. Met enige twijfel fiets ik weer naar de auto. Toch is dit echt de Cheval de Bois.
De smerige fiets gaat in de auto en dan weer terug naar de camping voor een happie.
"Ik klim toch liever Pap" hoor ik achter me als we even later met diep ingeknepen remmen afdalen. 't Is net z' vader.
Op de top van de St. Walfroy in Noord Frankrijk
Vanuit Dinant vertrek ik vandaag voor een paar flinke klimmen vanuit het Maasdal. Liesbeth en de kinderen kiezen voor een bezoek aan de citadel van Dinant. Bij binnenkomst van het plaatsje vind ik al snel de beklimming van de Montagne de la Croix (122). In de buurt zoeken we een parkeerplaats. Te voet vertrekt de rest van het gezin en ik pak mijn bike om binnen een paar honderd meter aan de 1e klim te beginnen. De Montagne de la Croix is 2 kilometer lang met een gemiddeld percentage van 7,5 % met een kort stuk van 21%. Het wegdek is de 1e kilometer bar slecht. Ik moet een paar kuilen en spleten in het asfalt ontwijken om niet ten val te komen. Op de helft van de klim kom je in een soort nieuwbouwwijk waarna het eind in zicht komt. Ik vervolg mijn weg door achter de citadel van Dinant langs te rijden naar mijn volgende bestemming. Ik daal af naar de N92, de weg langs de Maas om vervolgens in noordelijke richting naar Yvoir te rijden. Vlak voor Yvoir gaat de N92 over de Maas naar de westoever. Ik vervolg mijn weg langs de oostoever over de N947. De licht glooiende weg brengt me naar het centrum van Yvoir. Gelukkig heb ik thuis de route naar de Cote de la Gayolle (121) uitgeprint want anders is het lastig om de klim te vinden. Bij een steengroeve begint het zware klimmetje (2 km, gem. 8,1 %). Zonder noemenswaardige problemen kom ik boven. Er is nauwelijks uitzicht vanwege de hoge maisvelden. Direct maar teug naar Yvoir en op naar Lustin. Daar ligt klim no. 3 van vandaag met de prachtige naam Triple Mur Monthy (120). Je moet hier de N947 blijven volgen tot aan de kruising met de Rue des Fonds. Die weg ga ik in om na enkele honderden meters rechtsaf de Rue de Monthy in te rijden. Het gaat hier gelijk fors omhoog. In 3 etappes met percentages van boven de 10% met daartussen min of meer vlakke stukken klim ik naar het centrum van Lustin. Ik begin de benen te voelen maar volbreng de klim toch vlot. Direct daal ik via de Fonds Delvaux weer af naar de N947. Via de westoever keer ik terug naar Dinant. De tocht is uiteindelijk 60 km. lang. Als ik bij de auto aankom gaat m'n GSM. "Pap ben je al terug?" Op dat moment staat de fiets al op de auto en ben ik vocht aan het bijvullen. Morgen naar Frankrijk!!
Waar ligt de Montagne de la Croix, de Gayolle en de Triple mur Monthy? Klik op de naam van de klim.
