De route van vandaag werd op 25 juli 2002 door het tourpeloton in omgekeerde richting gevolgd. Dario Frigo klopte toen medevluchters Aerts en Guerini en werd de dagwinnaar.
Er liggen 150 kilometers, 4700 hoogtemeters en 4 passacollen op ons te wachten. Toch altijd iets om je gespannen voor te voelen.
Zenuwachtig drentelen we voor het hotel om onze fietsen. Is de bandenspanning wel in orde? Hoe gesmeerd loopt de ketting? Staat de kooi van de voorderailleur wel goed? De laatste puntjes worden op de i gezet. Een verkeerd uitgevallen bijstelling van de derailleur zorgt voor extra spanning. Toch kunnen we om 08.30 uur van start. Hoe zal het gaan?
De afdaling naar Cluses loopt gesmeerd. We hebben een mooi zicht op het industriestadje. Vlak na Cluses, bij Scionzier begint de klim naar de Colombiére. De D4 slingert mooi door het bos naar Le Reposoir. Het is nog koud zo in de schaduw. De zon doet pogingen om door het gebladerte ons te verwarmen. Na Le Reposoir wordt de klim behoorlijk steil. Het bos maakt dan snel plaats voor een open berglandschap met schitterende rotspartijen. In de verte zien we de top van de beklimming al. Het is verder weg dan je denkt. De allerheftigste 3 kilometer van de klim liggen dan nog op ons te wachten. Gelukkig voelen de benen goed en zonder al te veel problemen komen we boven. De temperatuur loopt al lekker op. In het restaurant is speciaal voor fietsers een tap met heerlijk koel bergwater.
Even op adem komen en dan de superafdaling naar St. Jean de Sixt. We suizen door Le Grand Bornand en herinneren ons het onheil wat zich hier zo’n 15 jaar terug afspeelde.
Ondertussen is Philip opgehouden door pech. De achterband heeft het begeven. Hans en ik denderen door.
Vanuit St Jean de Sixt draaien we de D909 op voor de klim naar de Col des Aravis. Voordat we die bereiken gaan we na La Clusaz rechtsaf de D16 op om een BIG, de Col de la Croix Fry, te scoren. Het is nog slechts een 5-tal kilometers naar de top. Zonder noemenswaardige problemen dalen we weer af en zien dan dat Philip ook al weer halverwege de klim is.
Chatillon-sur-Cluses
Cluses
Col de la Colombiere
St. Jean-de-Sixt
La Clusaz
Col de la Croix-Fry
Insteek D909
Col des Aravis
Flumet
Col des Saisies
Signal de Bisanne
Villard-sur-Doron
Beaufort
Cormet de Roselend
Beaufort
Dagtotaal hoogtemeters 4680
Dagtotaal kilometers 138
Na de afdaling naar Flumet gaan we weer omhoog voor de Col des Saisies. Het op de col gelegen skidorp Les Saisies is er één om snel te vergeten. Wat een saaie en stille bedoening is het hier. Dan maar ons geluk beproeven in de klim naar Signal de Bisanne. Vlak na Les Saisies slaan we rechtsaf de D123 op om deze stevige klim aan te vangen. De laatste 3 kilometer met percentages van boven de 15 % voelen we goed. Bovenop moeten we dezelfde weg gedeeltelijk terug en we besluiten dan via de D 123 af te dalen naar Villard sur Doron. Het wegdek is van een bar slechte kwaliteit. Veel steenslag en hobbels zorgen ervoor dat we hier en daar flink in snelheid terug moeten.
In Beaufort houden we een korte pauze. Het is inmiddels al ruim half 5 en de klim naar de top van de Cormet de Roselend bedraagt nog 20 kilometer.
Bij het meer kunnen we bijkomen. Het is er vlak en het daalt zelfs een beetje. Dan volgen de laatste 6 kilometers die bijna 7 % gemiddeld "doen". Het uitzicht maakt veel goed. De prachtige, hoge, maar na deze gortdroge zomer kleine, waterval, het meanderende beekje en de alpine weiden geven de nodige afleiding. De laatste honderden meters kondigen zich aan. Het is nu bijna vlak en het markante bord met de naam van de col en zijn hoogte is al te zien. Math staat beneden op ons te wachten en heeft de camera’s bij zich. Shi…… We hadden onszelf graag vereeuwigd met dit prachtige bord en het omringende landschap. Het is dan al behoorlijk afgekoeld en we besluiten af te dalen in de richting van waar we gekomen zijn. Bij het stuwmeer, waarin het verdronken dorp Roselend ligt, staat Math op ons te wachten. We voelen ons in en in moe maar ook enorm voldaan. Deze trip was er weer één om in te lijsten.
Ter plekke besluit ik om deze klim ooit nog eens te rijden om dan bovenop langer te genieten van de omgeving en…… om die fel begeerde foto te maken!!
