Als ik aan een paar vrienden vertel dat ik 5 (vijf) keer het Schoorlse parcours achtereen ga rijden kijken ze me vol ongeloof aan. "Dat meen je niet" en "Zonder te pauzeren?" laten ze zich ontvallen. Totaal zal een kleine 75 kilometer aan onverhard terrein onder mijn wielen doorgaan.
Als ik om 9 uur bij de Bokkeweidjes aankom zijn er al zo'n 20 deelnemers aanwezig. Mannen van het MTB-team van de Haan assurantien nemen de organisatie op zich. Joop Smit (Ja die van de website www.mtb-schoorl.nl) is de animator. Ze hebben het allemaal weer dik voor mekaar. Een tent om onze spulletjes droog te houden (blijkt niet nodig want de weersomstandigheden zijn perfect), eet- en drinkwerk, tijdwaarneming, ehbo, kortom aan alles is gedacht.
Omdat het de eerste keer is dat ik aan een marathonevenement deelneem vraag ik me af hoe mijn krachten te verdelen. Er zit maar 1 ding op en dat is rustig beginnen. Het doel is immers uitrijden maar het liefst wel met een tijd onder de 4 uur. Als Kees ons wegschiet rennen we door het mulle zand naar het parcours. Als een van de laatste stap ik op de fiets. Al snel rij ik in een treintje van een man of 5. Het tempo bevalt me wel. Langzamer dan mijn normale rondgangen op het parcours maar dan blijft het meestal maar bij 1 of 2 rondjes. Nu wachten er 5 lussen. Herhaaldelijk moet ik me zelf voorhouden om rustig in dit treintje te blijven. In 46.30 sluiten we ronde 1 af. Vlak daarvoor ontdek ik dat ik, vermoedelijk 1 van de wasbordstukken, mijn bidon ben verloren. Gelukkig heb ik nog een bidon mee en ik moet bij de start/finish afstappen om die bidon te pakken. Dat kost toch snel een minuut of twee. Snel een stuk banaan en een slok. In ronde twee aanzetten om het treintje weer op te pikken. Halverwege deze ronde is het groepje weer in het vizier en we peddelen mooi door. Deze ronde gaat warempel ook in 46.30. Niet slecht en lekker vlak gereden. In ronde drie verandert de trein van samenstelling. Er vinden enkele wisselingen plaats. Toch weet ik lekker mijn eigen tempo te bewaren. Behoudens een oponthoud in een beklimming gaat het lekker. In 46.20 leg ik ronde 3 af. Deze tijden weet ik op dat moment niet maar ik voel dat ik heel vlak aan het rijden ben. Ik rij dan alweer een tijdje achter een Fassa Bortolo shirt (Edwin Heiblom lees ik later in de uitslag) en zijn maatje (Fred Lindeman) aan. Deze Fassa en maat rijden duidelijk op de hartslag. In de afdalingen moet ik ze laten gaan maar op het vlakke en vooral in de beklimmingen ben ik snel weer bij ze. Twee kilometer voor het einde van ronde 4 word ik ingehaald door de koplopers. Henk van Vuure en Franck Zandvliet halen me onverstoord in. In een flits denk ik: "aanklampen". Dat was echt maar een hele korte flits want even later zijn ze al uit het zicht verdwenen.
Ronde 4 gaat in 47.10. Gevoelsmatig heb ik geen verval maar ik geef hier dus toch een minuutje toe. In de laatste ronde moet de Fassa afhaken. Samen met zijn maatje Fred en de inmiddels "opgeraapte" Peter Pennekamp gaan we verder. Ik begin de benen te voelen maar merk ook dat het eigenlijk boven verwachting gaat. Peter is nog behoorlijk spraakzaam en vraagt in de beklimming van de Zwarte Blink (ja echt waar!!) "Hoe oud ben jij?" Ik weet er nog net "47" uit te persen. "Joh, wat knap" roept hij. Aan zijn grijze haren te zien is Peter niet veel jonger en ik waag het er maar op om naar zijn leeftijd te vragen: "Voifenvoiftig" klinkt het in onvervalst westfries. Ook niet verkeerd denk ik. Praten gaat dan nauwelijks meer, want boven op de Blink. De laatste loodjes gaan tellen.
Als ik me realiseer dat ik het ga halen krijg ik vleugels. Ook de zwaarste klimmen hebben we dan gehad. De fiets van Peter begint opeens wel heel rare knarsende geluiden te maken. "M'n crank is te barsten" roept hij maar trapt onverstoorbaar door. Uiteindelijk finishen we met z'n drieen in 3.55.30. Laatste rondje ging in 49 minuten. Dik tevreden en nog redelijk bij kennis stap ik af. Wat een kick. Dit geeft een enorme voldoening.
Bij start/finish worden de ervaringen uitgewisseld. Ik verbaas me over de "winnende tijd" van Franck Zandvliet en Henk van Vuure. Zij raffelen de marathon in 3.04.50 af.
De mannen en vrouwen (!!) van de Haan verdienen een pluim. Het zat allemaal weer goed in elkaar. Tot volgend jaar.
Erik Boschman,
The Hammer
en
Mark Vendel
HIER , HIER en HIER
