Vandaag staan er 73 deelnemers(-sters) aan de start van deze lustrum editie. Op de Bokkeweidjes luisteren ze naar de instructies van trainingsleider Kees Geerts. Dat MTB-ers een ons-kent-ons volk is bewijst het goed meegezongen “Lang zal hij leven” voor de vandaag 60 jaar geworden oudste deelnemer, Bertus de Vries. In het startveld ontbreken een paar favorieten. De broers van Vuuren en Dennis Teeuwen zijn er bijvoorbeeld niet. Verder wel weer enkele klasbakken die al eerder bewezen hebben tot de MTB-top van NH te horen.
Met een soort Le Mans-start vertrekken we naar de nauwe doorgang tot het parcours. Ik doe rustig aan. Vorig jaar immers ben ik veel te snel gestart waardoor ik na 4 rondjes moest opgeven. Ondanks de vele trainingsarbeid die ik dit voorjaar heb verricht wil ik me niet vergalopperen. Voor mijn gevoel zit ik ergens in het midden van het peloton en volg het wiel van Peter Stoop. John Blank, Marc Kooijman en Vincent Denneman zitten daar net voor. Een mooi groepje met een lekker tempo. Toch blijft het groepje wisselen in ronde 1 die ik doorkom met een kleine 42-er. “Is dat niet te snel?” vraag ik me af. Doel is immers uitrijden en liefst sneller dan 2 jaar terug toen ik 3.55 als eindtijd liet noteren. Maar de benen voelen erg goed en zonder problemen begin ik aan ronde 2. Ik volg Marc Kooijman en die daalt duidelijk sneller dan ik. Op vlakke stukken en bergop weet ik bij te komen. Wat mij opvalt is dat Marc op zijn fully op de wasborden constant blijft doortrappen. Op die passages, vooral als ze licht aflopen, houd ik regelmatig de benen stil. Na een stuurfout komt Marc naast de baan en kan ik passeren. Al een tijdje heb ik zicht op een ploegje met Richte Dallinga, Marco Moes, Patrick Balder, Weit Heuker, en Peter Molenaar. Ik probeer met een gelijkmatig tempo bij ze te komen en dat lukt waarachtig.
Toch ben ik weer verbaasd hoe snel er een gat in zo’n groepje kan vallen. Even niet opletten en je loopt achter. Ronde 2 gaat in 41.29.
In ronde 3 word ik warempel aangemoedigd door Hans, Eva en Ruby. Ondanks dat moet ik deze ronde een stapje terug. Maar de 42-er is niet slecht. Bij start/finish even een verse bidon en na deze pitsstop (13 seconden !) snel het groepje weer opzoeken. Na een paar kilometer heb ik de mannen weer goed in het vizier maar er echt bijkomen lukt niet. Marco weet ik te passeren maar de rest blijft op zichtafstand voor me uit.
Bij 1 van de oversteken van de Blijdensteinsweg zie ik een oploopje. Later hoor ik dat hier een deelnemer ongelukkig is gevallen. Dankzij de helm loopt het met een hoofdwond en een nacht in het ziekenhuis met een sisser af.
De benen voelen nog goed. Wat me ook goed uitkomt is het onderhoud dat wordt uitgevoerd tijdens de rit aan een mul stuk. Tijdens de 1e 3 ronden moet ik hier van de fiets. De laatste 2 ronden trap ik op die plek lekker over een bed van houtsnippers. In 44.21 doe ik ronde 4. Peter M. stopt om een bidon te wisselen en sluit snel weer achter mij aan. In de laatste beklimming van de Nok breekt zijn ketting. Wat een pech zo in de laatste ronde.
Die laatste ronde rijd ik alleen. Richte zie ik steeds verder uit het zicht verdwijnen. Ik was tot vlak achter hem gekomen nadat hij gevallen was. Nu voel ik de benen vollopen en laat het gas een beetje los. In de beklimming van de Zuidwesthoek zie ik Peter Stoop (wat rijdt die vlak!) in mijn ooghoek achter mij dichterbij komen. Dat geeft extra prikkels. Die wil ik wel voorblijven. Met een finale krachtsinspanning leg ik de laatste kilometers af. Ik weet zelfs nog een deelnemer in te halen. Op de meet heb ik nog 15 seconden voorsprong op Peter Stoop. Richte is 3 minuten voor mij over de streep gekomen.
Met de eindtijd van 3.35.33 ben ik dik tevreden. Meer trainen op inhoud en duurvermogen dan kan ik het verval in ronde 4 en 5 een volgende keer kleiner houden.
De beste tijd van vandaag is van Vincent Spierings. Hij kraakt de recordtijd en zet 3.00.30 op de klokken. Heel knap! Opvallend zijn de tieners, Silvan Buis en Koen van Haaster (onthoud die namen!), in de Top 10. Daar zullen we nog meer van horen.
De MTB sport groeit en dat merk je. Veel deelnemers zetten een persoonlijk record neer. En met mijn eindtijd had ik in de 1e editie (2003) de 12e plek bezet.
Op naar het volgende lustrum en hulde aan de organisatie!
