Nederlands Kampioenschap MTB in Gieten 25-11-2006
In zomertenue sta ik aan de start voor alweer mijn derde NK MTB voor de politie. Ja in zomertenue, je leest het goed. Het is 25 november en de thermometer wijst 17 graden aan. Voer voor meteorologen maar daar ben ik nu niet mee bezig. De spanning heeft de overhand. Geconcentreerd wachten op het startschot dat is nu even belangrijker. Tijdens eerdere wedstrijden is de start cruciaal gebleken. Die moet ik nu dus niet verknallen.

Traditioneel is Noord-Holland Noord goed vertegenwoordigd bij het vlekkeloos georganiseerde evenement in Gieten. Met 15 van de in totaal 56 deelnemers nemen we een groot deel van het peloton voor onze rekening. Roland Zwart is mee met zijn hypermoderne digitale camera. Goed voor 134 plaatjes na afloop.

Het Parcours
Bij het inrijden merken we het al. De pittige regenbuien van de afgelopen dagen hebben er een zwaar parcours van gemaakt. Het is grofweg op te delen in 

1: een "grote plaat" deel over de weg langs start/finish en door het 1e bos gedeelte

2 en technisch deel singletrack door 2e bos deel

3: een zwaar stuk met 3 klimmen langs het meer.

Totaal rijden we 6 omlopen van 5,2 kilometer. Iets korter dan andere jaren in de hoop het deelnemersveld te vergroten. Dat is gelukt en dat terwijl de brandweer dit jaar niet van de partij is.
Uitslag 2006
Foto's van Eppo Karsijns
De Deelnemers:
Belangrijke kanshebbers bij de "jonkies" zijn natuurlijk Leon Rotteveel en Sierd Steigenga. Namens NHN is Arno de Goede een belangrijke troef. Arno rijdt zeer verdienstelijk in de
Rabotop wedstrijden en is in vorm. Gevaarlijke outsiders zijn de 22 jarige tri-atleet Jacco Munster, allround sporter Roelof Pruiksma, wereldfietser Wim Smit en kilometervreter Nico Schaper. "Diesel" Remco Beek , krachtmens Marthijn Sliekers en  NK ervaringsdeskundigen Vincent Beuling en Martijn van den Berg gaan niet voor de podiumplaatsen.

Bij de 40 + is Jef van Hooft onverslaanbaar. Daarachter een veld met veel kanshebbers voor de plaatsen 2 en 3. Benno Pauw namens Utrecht lijkt (door afwezigheid van Hans Eijk en Jim Brouwer) de belangrijkste kandidaat maar Ron van de Ploeg scoorde de afgelopen jaren ook goed. Fietsveelvraat i.c. fietsevenementenorganisator Koos Venema, trainingsbeest Martin Hoefakker (zij rijden ook in de Rabotop), "Bianchi fetisjist" Wil Gieling en ik, moeten ook in staat zijn om tot het laatst mee te doen voor de prijzen. Kortom reden genoeg om geconcentreerd het startschot af te wachten.
Rob Knol heeft het stapelen van koolhydraten tot in het extreme doorgevoerd. Met een lege maag gaat de boomlange basketballer uiteindelijk van start.
Een goede fotograaf staat altijd op de goede plaats
De Wedstrijd
Eigenlijk ben ik te laat bij de startstreep. De eerste startrij is al vol en ik moet genoegen nemen met een  plaats op de tweede rij. Na het startwoord (het startpistool is kennelijk zoek) is het peloton snel weg. Koos Venema, die vlak voor mij staat, schakelt verkeerd en ik kan profiteren. Met nog 7 man voor ons laat Martin Hoefakker een gaatje vallen. Dat kan natuurlijk nu nog niet en ik weet de aansluiting te herstellen. Met ruim 40 per uur rossen we over de eerste 500 meter naar het singletrackdeel. Vlak achter de toppers rijd ik het bos in. Al snel vallen er gaten maar er komen geen mensen meer voorbij. Na een paar kilometer vormt zich een groepje waarin ik met Jacco Munster en Benno Pauw aardig weet door te rijden. De samenwerking is goed. Op de technisch delen moet ik af en toe lossen maar op de rechte stukken kom ik vrij eenvoudig weer terug.

Na ronde 1 is Benno gezien. Hij moet er af. Jacco en ik malen door en, eerlijk is eerlijk, hij doet het meeste kopwerk. In sommige lussen van het parcours heb je aardig zicht op de achtervolgers. Daar zie ik dat ik per ronde uitloop op de andere kanshebbers in mijn categorie. Jacco en ik krijgen ondertussen uit het achterveld gezelschap van "jongeling" Louis Oudshoorn. Ook met z'n drieën gaat het lekker en de nieuwe Nobby Nic om het voorwiel doet vandaag heel goed werk.
Als Jacco in ronde 3 opeens het tempo laat zakken trek ik de conclusie dat hij teveel heeft gegeven. Hij blijkt slechts even gas terug te nemen. Al snel neemt hij de kop weer over.

Dan rijden we voor de derde keer het klimdeel langs het meer. Het afdalen gaat prima maar direct na elke afdaling moet er een scherpe bocht worden gemaakt om weer steil omhoog te klimmen. Eén van deze hellingen is mul maar er loopt een redelijk spoor. Louis rijdt in het spoor maar verliest tempo. Als ik er omheen wil rijden kom ik in het mulle deel en maak een buiteling. Jacco en Louis profiteren en als ik weer op de fiets zit hebben ze een gaatje. Ik kom alleen te zitten en rij op start/finish af voor de laatste 3 ronden. De speaker roept de volgorde van de rijders om. Ik blijk op plaats drie te liggen achter Jef van Hooft en Ron van der Ploeg. Zo'n mededeling werkt als doping.

De Uitslag
De volgende ronden gaan prima. Ik weet mijn plaats zonder noemenswaardige problemen vast te houden. De fiets begint wel akelig te kraken in de klimmetjes. Gelukkig blijft alles heel. In de laatste ronde zie ik dat een aantal renners dichterbij komt maar mijn voorsprong komt niet meer in gevaar. Met een heerlijk gevoel kom ik over de streep. Achter Jef en Ron pak ik de derde plaats. Dit had ik nooit voor mogelijk gehouden.
Achter mij komen Wil, Martin H. en Koos als 4, 5 en 6 over de streep. 
Bij de 40 - heeft Arno helaas net geen podiumplaats. Hij moet genoegen nemen met plaats 4. Leon Rotteveel is weer sterk en pakt de trui, Sierd wordt tweede. Jacco haalt bij zijn debuut een mooie 8e plek.

Op het podium knijp ik eens flink in mijn arm als ik met een bronzen plak en een bos bloemen naar het Wilhelmus luister.