|
Με λένε Γεράσιμο Κυριακόπουλο.
Είμαι ο ένας από τους τρεις προφυλακισμένους στις φυλακές Κορυδαλλού,
κατηγορούμενος για τα επεισόδια της 6ης Μάη κατά τη διάρκεια πορείας του 4ου
Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ (Ε.Κ.Φ.). Αυτή είναι
μια πρώτη προσπάθεια να μιλήσω και να σχολιάσω τα γεγονότα και τις
καταστάσεις τις οποίες διαδραματίστηκαν και βίωσα με αφορμή τη σύλληψή μου.
Το απόγευμα της 6ης Μάη, έξι αστυνομικοί -της γνωστής ομάδας για της
φιλειρηνικές τους διαθέσεις Μ.Α.Τ. - στο Θησείο, όπου εκεί δεν δημιουργήθηκε
κανένα επεισόδιο, έκαναν έξι τυφλές και αναιτιολόγητες συλλήψεις,
συγκεκριμένα στη πλατεία του Θησείου στο σταθμό. Μια από αυτές ήμουν και εγώ.
Η κατάσταση η οποία ακολούθησε έχει ως εξής: αφού με συνέλαβαν
αναιτιολόγητα χωρίς να έχω δώσει κάποιο δικαίωμα, όπως και τους υπόλοιπους
πέντε συλληφθέντες, αναφέροντας αυτό γιατί είδα και
τις πέντε συλλήψεις, θεώρησα ότι κάνανε απλές προσαγωγές υπόπτων γνωρίζοντας
την κατάσταση που είχε δημιουργηθεί εκείνη τη μέρα.
Όμως, όπως καταλαβαίνετε αφού γράφω αυτό το γράμμα, τα πράγματα μόνο έτσι δεν
ήτανε. Τα Μ.Α.Τ. είχαν άλλα σχέδια για μας. Αφού μας συνέλαβαν
ξυλοφορτώνοντας, μας φόρεσαν μια χειροπέδα ανά δύο
άτομα και μας έβαλαν εξαγριωμένοι και σε ανεξέλεγκτη κατάσταση να κάτσουμε
στα γόνατα και με το κεφάλι στο πάτωμα μπροστά από το σταθμό του Θησείου.
Τότε ο επικεφαλής αστυνομικός λέει στους υπόλοιπους αστυνομικούς να
σταματήσουν να μας χτυπάνε και να μη μας ακουμπήσει κανένας γιατί υπάρχουν
κάμερες. Αμέσως τότε ο επικεφαλής αστυνομικός πατώντας με δύναμη και κρυφά το
χέρι του ανθρώπου που μας είχανε δέσει μαζί, ο οποίος είναι προφυλακισμένος
και αυτός, γυρνάει και λέει στους υπόλοιπους αστυνομικούς ότι «αυτοί οι δύο
είναι δικοί μου», δηλαδή εμείς, κουνώντας επιδεικτικά μια σακούλα η οποία
όπως έμαθα αργότερα είχα γυαλιά από μπουκάλια. Και έτσι έγινε η διαλογή.
Μετά από λίγο μας πέταξαν λες και ήμασταν τσουβάλια στη καρότσα
ενός βάν φορτηγού. Στη διαδρομή προς τη Γ.Α.Δ.Α και ζητώντας το λόγο
της σύλληψής μας και της βίαιης συμπεριφοράς απέναντί μας, ο επικεφαλής
αστυνομικός ο οποίος βρισκόταν μέσα στη καρότσα
μαζί με άλλους δύο αστυνομικούς σε ανεξέλεγκτη κατάσταση μας χτύπαγε, μας
απειλούσε και έλεγε ότι είναι τρελός και ότι του αρέσει να παίρνει χημικά και
να βαράει κόσμο. Αργότερα στη Γ.Α.Δ.Α και μη
συνειδητοποιώντας τι θα επακολουθούσε μου έδωσαν ένα χαρτί να υπογράψω, όπως
και στους υπόλοιπους, το οποίο είχε ένα μάτσο κατηγορίες το οποίο και βέβαια
δεν το υπόγραψα αρνούμενος τις κατηγορίες. Στη
συνέχεια ο επικεφαλής αστυνομικός της συγκεκριμένης ομάδας Μ.ΑΤ. η οποία και μας συνέλαβε,
γνωρίζοντας τις αναιτιολόγητες συλλήψεις και κατασκευασμένες κατηγορίες τις
οποίες μας απέδωσε και προφανώς θέλοντας να μας φοβίσει, φοβούμενος ότι μπορεί
να του κάναμε κάτι καθώς άφησε να εννοηθεί από τα λεγόμενά
του, μας έβγαλε και τους έξι φωτογραφία με το προσωπικό του κινητό τηλέφωνο,
κίνηση μη νόμιμη και εντελώς προσωπική, λέγοντας μας ότι «τώρα σας γνωρίζω»
και ότι «άμα γίνει τίποτα ή κάψετε κανένα μηχανάκι» θα μας βρει και θα μας
πυροβολήσει στα γόνατα, τονίζοντας για μία ακόμα φορά τη συμπεριφορά και τις
«αξιοκρατικές» διαδικασίες μέσα από τις οποίες λειτουργεί η συγκεκριμένη
ομάδα καταστολής Μ.Α.Τ.
Αυτά για την συμπεριφορά και την αντιμετώπιση την οποία είχαμε από την
αστυνομία και συγκεκριμένα τους ματατζήδες. Άλλωστε
είναι γνωστές οι πράξεις και οι δημοκρατικές συμπεριφορές της ομάδας
καταστολής Μ.ΑΤ.. Δεν κάνουν διακρίσεις,
επιτίθενται και βαράνε όλο τον κόσμο, γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένους,
συνταξιούχους, μέχρι και τους ίδιους τους συνάδελφούς τους. Αν και το
τελευταίο δεν με ενοχλεί καθόλου, το αναφέρω γιατί είναι αστείο. Και βέβαια η
βία και οι φασιστικές μέθοδοι τις οποίες ασκεί η ομάδα καταστολής Μ.Α.Τ. και
γενικότερα η αστυνομία γίνονται πάντα με την ανοχή της εκάστοτε κυβέρνησης.
Βέβαια οι αξιότιμοι αστυνομικοί για να αιτιολογήσουν τις συλλήψεις μας και να
στηρίξουν τις κατηγορίες τις οποίες μας απέδωσαν αναφέρουν στο κατηγορητήριό
τους, με έξι πανομοιότυπες καταθέσεις, ότι η σύλληψή μας δεν έγινε στο Θησείο
όπου εκεί δεν έγινε κανένα επεισόδιο, αλλά στην πλατεία του Μοναστηρακίου όπου εκεί έγιναν επεισόδια.
Από την άλλη πλευρά, το όλο σκηνικό ήρθαν να συμπληρώσουν διάφορα
κοινωνικό-πολιτικά παιχνίδια, ξεκινώντας από τους οργανωτές του 4ου Ε.Κ.Φ. και αναφερόμενος εδώ στο πολιτικό κόμμα του
Συνασπισμού το οποίο άσκησε πιέσεις στη κυβέρνηση με αναληθείς δηλώσεις και
κατηγορίες για την άμεση απονομή κατηγοριών και συνεπώς φυλάκισης στους συλληφθέντες του Φόρουμ της 6ης Μάη, οι οποίες όπως έμαθα
αργότερα είπαν ότι ήταν ατυχείς δηλώσεις. Από την άλλη η κυβέρνηση, θέλοντας
να εξυπηρετήσει τους δικούς της κοινωνικό-πολιτικούς σκοπούς, και
συγκεκριμένα το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, πετάει το μπαλάκι στο υπουργείο
Δικαιοσύνης με δηλώσεις τύπου « εμείς τους πιάνουμε αλλά εσείς τους αφήνετε»
και διάφορα Μ.Μ.Ε. έρχονται να συμπληρώσουν το όλο
σκηνικό με πιέσεις για την απονομή κατηγοριών και της φυλάκισης των συλληφθέντων, αδιαφορώντας για την πραγματικότητα,
θέλοντας να εξυπηρετήσουν τους δικούς τους σκοπούς και συνεπώς της
κυβέρνησης.
Έτσι, με αυτά και με αυτά και καθώς έχουμε βρεθεί έρμαια ενός
κοινωνικό-πολιτικού παιχνιδιού, η ελληνική αστυνομία φορτώνοντάς
μας ένα βουνό ανυπόστατες κατηγορίες μας στέλνει στον εισαγγελέα ο οποίος
είναι γνωστός για θέματα τρομοκρατίας για να μας απαγγείλει
τις τελικές κατηγορίες. Αυτός ήθελε να μας φορτώσει- και στους 17 συλληφθέντες της 6ης Μάη- με την κατηγορία της απόπειρας
ανθρωποκτονίας, η οποία ύστερα από τις πιέσεις των δικηγόρων έπεσε για όλους
εκτός, από όσο γνωρίζω, για εμένα και τους άλλους δύο προφυλακισμένους. Η
ανακριτική διαδικασία η οποία ακολούθησε ήτανε εντελώς τυπική εώς ανύπαρκτη. Τα είχανε όλα κομμένα και ραμμένα στα
μέτρα τους. Η ανακρίτρια έστρωσε τις δικογραφίες αδιαφορώντας για την πραγματικότητα
. Χαρακτηριστικά στην δική μου περίπτωση, όταν της ανάφερα ότι οι κατηγορίες
τις οποίες μου απέδωσαν οι αστυνομικοί είναι αναληθείς μου είπε ότι οι
αστυνομικοί δεν λένε ψέματα. Έτσι με αυτά και με αυτά βρίσκομαι
προφυλακισμένος, αντιμέτωπος με τις κατηγορίες για παραβάσεις σχετικές με τις
εκρηκτικές ύλες, έκρηξη από την οποία μπορούσε να προκληθεί κοινός κίνδυνος
σε ξένα πράγματα και κίνδυνος για άνθρωπο κατά συρροή, εμπρησμός από τον
οποίο μπορούσε να προκύψει κοινός κίνδυνος σε ξένα πράγματα και κίνδυνος για
άνθρωπο κατά συρροή και για προμήθεια και κατοχή 50 εκρηκτικών βομβών.
Κάνοντας την πρώτη αίτηση αποφυλάκισης μου αυτή απορρίφθηκε, έχοντας γραφεί
στην δικογραφία ότι «είναι χαρακτηριστικό ότι δεν μεταμελήθηκε για τις
ενέργειες του οι οποίες χαρακτηρίζονται από βιαιότητα, θρασύτητα και
προκλητικότητα. Κατά συνέπεια η προσωρινή του κράτηση είναι απολύτως αναγκαία
προκειμένου να αποτραπεί από την τέλεση στο μέλλον παρόμοιας φύσεως
αξιόποινων πράξεων», πράγματα αναληθή και κατασκευασμένα. Η ανακρίτρια
αργότερα είπε, όπως έμαθα, ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι για την αποφυλάκισή
μου και ότι έπρεπε να είχε φυλακίσει και τους 17 συλληφθέντες
γιατί την διασύρανε τα Μ.Μ.Ε., αφήνοντας να
εννοηθούν οι διάφορες πιέσεις οι οποίες υπήρξαν. Έτσι με όλα αυτά, η
αμερόληπτη δικαιοσύνη που δεν επηρεάζεται και οι μεθοδεύσεις του κράτους για
ανεύρεση ενόχων έλαμψαν ακόμη μία φορά.
Τελειώνοντας θα ήθελα να πω ότι μεγαλώνοντας και ζώντας σε ένα κόσμο όπου στο
όνομα της ειρήνης και της δήθεν δημοκρατίας στην οποία μας έχουν βάλει να
ζούμε και βλέποντας διαρκώς να εκμεταλλεύονται και να καταπατούνται
ανθρώπινες αξίες και δικαιώματα από διάφορους κοινωνικό-πολιτικούς φορείς και
τους κατασταλτικούς τους μηχανισμούς, αδιαφορώντας για το κοινωνικό καλό, η
όλη αντιμετώπιση που είχα από τον κρατικό μηχανισμό από τη στιγμή που βρέθηκα
σε μια τέτοια κατάσταση και όλα αυτά που περνάω μου είναι απολύτως φυσικά.
Δεν περίμενα κάτι καλύτερο και ούτε περιμένω. Το μόνο που θα ήθελα να πω σε
όλους αυτούς τους κύριους πολιτικούς εξουσιαστές και τους όποιους φορείς τους
εξυπηρετούν είναι ότι σε αυτό τον κόσμο που ζούμε, ότι δίνεις παίρνεις.
Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους με βοήθησαν και μου
συμπαραστάθηκαν και συνεχίζουν να συμπαραστέκονται. Ευχαριστώ πολύ.
|