ÇÖP Çöp toplayan kadınların bir karga ölüsüne az sokak güneşle uzanışı düşüyor önüme tutup çöpe atıyorum. Geçen günü çöpe atıyorum yaşanmış kullanılmış ne varsa martı kanadı çakının ağzı tabaktaki yeşil erikler çöpe gidiyor, sevgilim, çöpe. Aç bir atın çektiği arabayla gidiyor saçlarımız tırnaklarımız aşklarımız yediğimiz balıkların kafası tavuk kemikleri limon kabukları sardalye kutuları okunmuş gazete çöpe gidiyoruz her gün biraz daha moloz yığınlarının oraya. Bakıyorum bir şişe kırığı deniz feneri gibi birdenbire gök mavisiyle çakıp sönen. Çöpe gidiyor. Oktay Rifat