HİKAYE Senin dudakların pembe Ellerin beyaz, Al tut ellerimi bebek Tut biraz. Benim doğduğum köylerde Ceviz ağaçları yoktu Ben bu yüzden serinliğe hasretim Okşa biraz. Benim doğduğum köylerde Buğday tarlaları yoktu, Dağıt saçlarını bebek Savur biraz. Benim doğduğum köylerde Şimal rüzgarları eserdi Ve bu yüzden dudaklarım çatlaktır Öp biraz. Benim doğduğum köyleri Akşamları eşkıyalar basardı, Ben bu yüzden karanlığı hiç sevmem Konuş biraz. Benim doğduğum köylerde İnsanlar gülmesini bilmezdi, Ben bu yüzden böyle naçar kalmışım Güldür biraz. Sen Türkiye gibi aydınlık ve güzelsin Benim doğduğum köyler de güzeldi Sen de anlat doğduğun yerleri Anlat biraz. Cahit Külebi (Varlık Sayı:313, 1 Ağustos 1946)