ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ του ΝΑΡ
Σεπτέμβρης 2006
ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
Για την τομή στην κατεύθυνση της κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης
Συνεδρίασε το Σαββατοκύριακο 2 και 3 Σεπτέμβρη 2006 η νεοεκλεγμένη, από το 2ο Συνέδριο, Πολιτική Επιτροπή του ΝΑΡ. Η Π.Ε. προχώρησε σε μια πρώτη εκτίμηση του συνεδρίου, συζήτησε τις πολιτικές εξελίξεις και τα άμεσα καθήκοντα του ΝΑΡ και εξέλεξε Γραφείο. Ακολουθεί η ανακοίνωση της Πολιτικής Επιτροπής, που εκδόθηκε μετά το τέλος των εργασιών της.
1. Η Πολιτική Επιτροπή εκτιμά ότι το 2ο Συνέδριο του ΝΑΡ αποτέλεσε ένα θετικό γεγονός για το εγχείρημά μας και συνολικά για την αντικαπιταλιστική Αριστερά.
Έγινε ένα πρώτο βήμα, που μπορεί να μετατραπεί σε σημείο καμπής, για την αντεπίθεση της τάσης της κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης. Με τις πολιτικές του αποφάσεις και τη γραμμή του Αντικαπιταλιστικού Εργατικού Μετώπου, το 2ο Συνέδριο υπογράμμισε την αναγκαιότητα και τη δυνατότητα:
α) της ανατροπής της αντεργατικής τρομοκρατικής σταυροφορίας της κυβέρνησης και του αστικού συνασπισμού εξουσίας με μια μαχητική εργατική αντιπολίτευση και νικηφόρους εργατικούς αγώνες, με την εμφάνιση και ενίσχυση της τάσης του νέου εργατικού κινήματος·
β) του ανεξάρτητου πόλου της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής Αριστεράς για την ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών·
γ) της μετατροπής του ΝΑΡ σε σύγχρονη επαναστατική οργάνωση της κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης.
Οι αποφάσεις (που πρέπει να δοκιμαστούν στην πράξη), σε συνδυασμό με το ενωτικό-προωθητικό κλίμα του συνεδρίου δημιουργούν μια ανώτερη βάση για την επίτευξη της αναγκαίας τομής στο ΝΑΡ στην κατεύθυνση της κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης. Το μήνυμα του Συνεδρίου είναι μήνυμα αισιοδοξίας και σκληρής πάλης για την αλλαγή βηματισμού απ' όλο το δυναμικό του ΝΑΡ, για μια πραγματική τομή σε όλους τους τομείς, για ανεβασμένη απαιτητικότητα και όχι βεβαίως για αυτάρκεια. Η ανοικτή πολιτική συζήτηση, η διάθεση για συμμετοχή και η ενωτική τοποθέτηση σφράγισαν τις εργασίες του συνεδρίου και έδειξαν το δρόμο της υπέρβασης των αντιφάσεών μας.
Η Π.Ε., με αίσθημα ευθύνης αλλά και τόλμη θα προωθήσει τον ενιαίο πολιτικό σχεδιασμό για την υλοποίηση των αποφάσεων του συνεδρίου και την αναβάθμιση της πολιτικής λειτουργίας, με την αποφασιστική συμμετοχή όλων των οργανώσεων βάσης και των συντρόφων. Θα οργανώσει τη δημοκρατική συζήτηση για τα ζητήματα εκείνα που πρέπει να βαθύνουμε τις απαντήσεις μας, με σεβασμό στις διαφορετικές απόψεις.
Το 2ο Συνέδριο του ΝΑΡ εκπέμπει μήνυμα προς όλη τη ριζοσπαστική Αριστερά, ευρύτερα τις αγωνιζόμενες αριστερές δυνάμεις. Μήνυμα ασυμβίβαστης πάλης, ειλικρινούς αντιμετώπισης των ανεπαρκειών όλων των δυνάμεων, συσπείρωσης σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, επιτακτικότητας της κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης.
2. Η κυβέρνηση της ΝΔ και ο αντιδραστικός συνασπισμός εξουσίας κλιμακώνουν την αντιπαράθεση με τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Με σημαία το δίλημμα «ή προώθηση των μεταρρυθμίσεων και ανάπτυξη ή χρεοκοπία της οικονομίας και στασιμότητα» ζητούν ψήφο εμπιστοσύνης στην παρατεταμένη προεκλογική περίοδο που έχει ήδη ξεκινήσει. Προωθούν την αντιδραστική ασφαλιστική μεταρρύθμιση (με ορίζοντα την επόμενη τετραετία), την ολοκλήρωση των ιδιωτικοποιήσεων ΔΕΚΟ και τραπεζών, τη γενίκευση της ελαστικής εργασίας και της γενιάς του απασχολήσιμου-καταρτίσιμου εργαζόμενου. Επιμένουν στην αντιδραστική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, παρά τις σφοδρές αντιστάσεις των φοιτητών. Το ΠΑΣΟΚ στηρίζει ουσιαστικά τις βασικές αστικές επιλογές, που υλοποιεί η κυβέρνηση (ιδιωτικοποίηση Εμπορικής, ιδιωτικά πανεπιστήμια, στρατός στον Λίβανο κ.λπ.), την ίδια ώρα που οξύνει την ψευτοαντιπαράθεση μαζί της για ανούσια ζητήματα. Η ρεφορμιστική και διαχειριστική Aριστερά (ΚΚΕ και ΣΥΝ) στοχεύει κυρίως στις εκλογικές αναμετρήσεις. Το ΚΚΕ δεν προωθεί λογική εργατικής αντιπολίτευσης για την ανατροπή της επίθεσης, δεν συμβάλλει σε νικηφόρους αγώνες, ενώ διαμορφώνει αποστειρωμένα μέτωπα (όπως με το ΔΗΚΚΙ), όπου εκφράζεται η κυριαρχία των μικροαστικών συμφερόντων. Ο ΣΥΝ κινείται σταθερά στα ανεπαρκή όρια του αντινεοφιλελεύθερου μετώπου, ενώ αφήνει ανοικτά τα «παράθυρα» προς την Kεντροαριστερά, όπως φαίνεται και στις αρκετές συνεργασίες του με το ΠΑΣΟΚ σε δήμους και νομαρχίες.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες το ερώτημα είναι εάν αυτή η περίοδος θα είναι περίοδος περάσματος των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, καθυπόταξης ή εγκλωβισμού των λαϊκών αντιδράσεων στην αναπαλαιωμένη δικομματική αντιπαράθεση και στην παρατεταμένη προεκλογική υποκρισία ή θα είναι μια περίοδος νικηφόρων εργατικών και λαϊκών αγώνων, βημάτων ανάπτυξης μιας μαχητικής εργατικής αντιπολίτευσης και του πόλου της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς για την ανατροπή της επίθεσης κεφαλαίου - ΕΕ - κυβερνήσεων, για κατακτήσεις προς όφελος των εργαζομένων.
3. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες αποκτούν ιδιαίτερη πολιτική σημασία οι επερχόμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Στο έδαφος της αυξανόμενης δυσαρέσκειας των εργαζομένων και της αναζήτησης πραγματικής αριστερής απάντησης διαμορφώνονται μεγαλύτερες δυνατότητες παρέμβασης της ριζοσπαστικής Αριστεράς, γεγονός που εκφράζεται και στη συγκρότηση περισσότερων από κάθε άλλη φορά ανεξάρτητων αριστερών ριζοσπαστικών τοπικών κινήσεων. Οι δυνάμεις του ΝΑΡ παρεμβαίνουν στη μάχη:
α) για την αποφασιστική καταδίκη της κυβερνητικής πολιτικής, της κυβέρνησης της ΝΔ και του αστικού μπλοκ εξουσίας·
β) ενάντια στον αντιδραστικό ρόλο των δήμων, που αποτελούν δομή του κράτους, με ιδιαίτερα επιχειρηματικό, αντιδημοκρατικό και αντεργατικό πρόσωπο·
γ) για τη διεκδίκηση ενός συνόλου στόχων από τους δήμους, το κεντρικό κράτος, την ΕΕ που να αντιστοιχεί στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και της νεολαίας, να αντιστέκεται στην εμπορευματοποίηση της πόλης, του χώρου και της ζωής μας. Για την προβολή της ανάγκης για ένα κίνημα στην πόλη, ανταγωνιστικό με τους δήμους και το κράτος, σε σύνδεση με τα άλλα κινήματα και μέτωπα των εργαζομένων·
δ) για την ενίσχυση και το ρίζωμα των αριστερών κινήσεων πόλης·
ε) για την προώθηση της πολιτικής πρότασης μιας άλλης αντικαπιταλιστικής Αριστεράς ως ανάγκης των καιρών, για τη συμβολή στη δημιουργία των προϋποθέσεων συγκρότησης του πόλου της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής Αριστεράς.
Η επιτυχία των συνδυασμών που υποστηρίζει η ριζοσπαστική Αριστερά θα δώσει νέα ώθηση στους ριζοσπαστικούς αγώνες, στην υπόθεση της μαχητικής εργατικής αντιπολίτευσης και της άλλης Αριστεράς.
4. Η Π.Ε. συζήτησε τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, ύστερα από τη βάρβαρη εισβολή του Ισραήλ στον Λίβανο, με τις ευλογίες των ΗΠΑ και την ανοχή της ΕΕ και του ΟΗΕ, αλλά και την απροσδόκητη αντίσταση που συνάντησαν οι εισβολείς, με αποτέλεσμα να οδηγηθούν τα σχέδια των εισβολέων σε καταρχήν αποτυχία. Η λεγόμενη διεθνής ειρηνευτική δύναμη, έρχεται ουσιαστικά να προωθήσει τα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή. Συγκροτείται υπό την ηγεμονία του ευρωπαϊκού καπιταλισμού (Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, Ισπανία κ.λπ.), με την πρόθυμη συμμετοχή-συνενοχή της ελληνικής κυβέρνησης και την προκλητική υποστήριξη των ηγετικών δυνάμεων του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (Επανίδρυση, ΚΚ Γαλλίας κ.λπ.). Το αντιπολεμικό κίνημα είναι απαραίτητο να εντείνει τον αγώνα του για την ήττα των ιμπεριαλιστικών σχεδίων για τη «Νέα Μέση Ανατολή», να εκφράσει την αλληλεγγύη του στην αντίσταση των λαών της περιοχής, στρεφόμενο ειδικά ενάντια στην ελληνική κυβέρνηση και την ΕΕ, απαιτώντας την αποχώρηση από τις δυνάμεις κατοχής και το κλείσιμο των αμερικανονατοϊκών βάσεων (Σούδα κ.λπ.). Η ριζοσπαστική Αριστερά πρέπει να προωθήσει ένα επαρκές αντιπολεμικό αντιιμπεριαλιστικό αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο και μορφές παρέμβασης, πέρα από το φιλοευρωπαϊσμό του ΣΥΝ και την αποσύνδεση του εθνικοαπελευθερωτικού από τον ταξικό αγώνα, που κάνει το ΚΚΕ, συμβάλλοντας ταυτόχρονα στην ευρύτερη κοινή πάλη.
5. Ιδιαίτερα συζητήθηκε η συμβολή του ΝΑΡ στην ανάπτυξη ριζοσπαστικών εργατικών αγώνων, στον ευρύτερο συντονισμό των αγωνιζόμενων κλάδων, ειδικά για τη συγκρότηση ενός νικηφόρου μετώπου παιδείας - εργασίας (υπογραμμίστηκε η σημασία της πενθήμερης απεργίας στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση μετά το συγκλονιστικό φοιτητικό κίνημα). Υπογραμμίστηκε η αναγκαιότητα αυτοτελούς παρέμβασης της ταξικής πτέρυγας του κινήματος, σε διαχωρισμό από τη συμβιβασμένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και τα αδιέξοδα του ΠΑΜΕ, με την ταυτόχρονη προσπάθεια για μια ευρύτερη αγωνιστική ενότητα, κυρίως στηριγμένη στην εργατική βάση και στα πρωτοβάθμια σωματεία.
Αθήνα, 3 Σεπτεμβρίου 2006
Η Π.Ε. του ΝΑΡ
| Επιστροφή | Αφίσσες | Υποψήφιοι | Σύνδεσμοι - Links | Επικοινωνία |
