ΟΧΙ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΣΕ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΟΡΜΗΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ

Άλλη μια φορά η Κύπρος και ο λαός της (Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι) βρίσκονται στο στόχαστρο των διεθνών επιδιώξεων και ανταγωνισμών του ιμπεριαλισμού και του κεφαλαίου. Μπους και Μπλερ, επίσημοι εκπρόσωποι της Ε.Ε., οι κυρίαρχες αστικές πολιτικές δυνάμεις στην Κύπρο, στην Ελλάδα και στην Τουρκία, μαζί με τις ηγεσίες της υποταγμένης αριστεράς (ΑΚΕΛ, ΣΥΝ και δορυφόροι) προσπαθούν να ανατρέψουν τις μαζικές λαϊκές αντιστάσεις και να επιβάλουν την υπερψήφιση του σχεδίου Ανάν στο δημοψήφισμα του Σαββάτου 24/4/04. Δεν τους αρκούν οι αποφάσεις της Λουκέρνης. Για να τρομοκρατήσουν και να υποτάξουν τον κυπριακό λαό θέλουν αντίστοιχες αποφάσεις και «εγγυήσεις» και από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ: που θα διαγράφουν με μια μονοκοντυλιά όλες τις προηγούμενες σχετικές αποφάσεις και εγγυήσει του και κάθε έννοια «διεθνούς δικαίου». Θα απαιτούν τη νομιμοποίηση της εισβολής και κατοχής. Τη διάλυση της σημερινής «Κυπριακής Δημοκρατίας». Την επιβολή μιας «λύσης»-έκτρωμα που αντί για τη θεραπεία των πληγών θα αποτελεί νέο θανάσιμο κίνδυνο για την ειρηνική συμβίωση και τα δικαιώματα Ελληνοκύπριων και Τουρκοκύπριων, αλλά και όλων των λαών της περιοχής.

Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΓΚΥΡΙΑ

Το «σχέδιο Ανάν» προωθείται σήμερα σε συνθήκες όπου η ιμπεριαλιστική διεύρυνση - επέκταση της Ε.Ε. με δέκα νέα κράτη-μέλη την 1η του Μάη αποτελεί παράγοντα που βαθαίνει την καπιταλιστική εκμετάλλευση και οξύνει τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις σε βάρος των εργαζόμενων των λαών της Ευρώπης και της ευρύτερης περιοχής. Από την άλλη πλευρά οι ΗΠΑ επιδιώκουν την στερέωση και επέκταση της ηγεμονίας τους σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο στα πλαίσια ενός νέου «ευρωατλαντισμού» μέσω του ΝΑΤΟ. Επιπλέον οι ΗΠΑ, με αφετηρία την κατοχή του Ιράκ, έχουν σχεδιάσει και μεθοδεύουν σήμερα και το νέο μεγαλεπήβολο ιμπεριαλιστικό «Σχέδιο της Μεγάλης Μέσης Ανατολής», του οποίου επιδιώκουν να αποσπάσουν την έγκριση στην προσεχή Σύνοδο του ΝΑΤΟ τον Ιούνη στην Κωνσταντινούπολη. Βασικά χαρακτηριστικά του σχεδίου, σύμφωνα με δηλώσεις του Μπους και του Τσένι, είναι ο «εκδημοκρατισμός» (δηλαδή η βίαιη ανατροπή μη ελεγχόμενων καθεστώτων και η κατασκευή καθεστώτων-προτεκτοράτων) και η «φιλελευθεροποίηση των οικονομιών» (δηλαδή ιδιωτικοποίηση, αρπαγή και έλεγχος των πλουτοπαραγωγικών πηγών και ιδιαίτερα του ενεργειακού πλούτου) όλων των χωρών που περιλαμβάνονται στη ζώνη από το Μαρόκο και τη Β. Αφρική, σε όλο τον αραβικό κόσμο και στην Περσία, μέχρι τον Καύκασο και την Κεντρική Ασία στα σύνορα της Ρωσίας και της Κίνας.

Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ Ν. ΥΟΡΚΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ

Για την προσαρμογή σ’ αυτές τις προτεραιότητες η «Συμφωνία της Ν. Υόρκης» το Φλεβάρη του 2004 αποφάσισε ένα ασφυκτικό διαδικαστικό πλαίσιο πριν από τη διεύρυνση της Ε.Ε. και τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ. Αυτή η διαδικασία ιμπεριαλιστικής επιβολής και επιδιαιτησίας που έγινε αποδεκτή απ’ τις αστικές τάξεις Ελλάδας, Κύπρου και Τουρκίας προέβλεπε: Α) την πιεστική διεξαγωγή ενδοκυπριακών διαπραγματεύσεων, Β) σε περίπτωση αποτυχίας τους, «τετραμερή» με τη συμμετοχή Ελλάδας και Τουρκίας υπό την αιγίδα του Κόφι Ανάν, και Γ) την πρωτοφανή εν λευκώ εξουσιοδότηση του Γ.Γ. του ΟΗΕ να επεξεργαστεί μόνος του το τελικό σχέδιο ενός δοτού συντάγματος που θα έπρεπε Δ) να «εγκριθεί» από Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους σε ξεχωριστά δημοψηφίσματα.

ΛΥΣΗ - ΕΚΤΡΩΜΑ

Η λύση – έκτρωμα που επιδιώκεται σήμερα με το «σχέδιο Ανάν 5» που ολοκληρώθηκε στη Λουκέρνη, βρίσκεται στα πλαίσια της καπιταλιστικής - ιμπεριαλιστικής διεύρυνσης της Ε.Ε. και των ηγεμονικών ιμπεριαλιστικών σχεδίων των ΗΠΑ για τη «Μεγάλη Μέση Ανατολή». Στο όνομα της «επανένωσης», κόβει την Κύπρο στα τέσσερα, διαπερνάται βαθιά από την ιμπεριαλιστική φιλοσοφία και πρακτική του «διαίρει και βασίλευε» και χαρακτηρίστηκε «νομικό τέρας». Έτσι δημιουργούνται:

· Τρία κράτη (ένα «κοινό» και δύο «συνιστώντα κρατίδια» Ελληνοκύπριων και Τουρκοκύπριων) που εντάσσονται στην Ε.Ε.. Μια τέταρτη ξεχωριστή οντότητα, έξω απ’ την Ε.Ε., κάτω από απόλυτη αγγλική κυριαρχία (με καθοριστική την παρουσία των ΗΠΑ) θα είναι τα εδάφη των βρετανικών βάσεων.

· Τρία συντάγματα (του κεντρικού κράτους και των κρατιδίων).

· Τέσσερα κοινοβούλια (Άνω και Κάτω Βουλή του κοινού κράτους και από μία στα κρατίδια).

· Συμπροεδρία επί τρία χρόνια και στη συνέχεια εναλλαγή Ελληνοκύπριου και Τουρκοκύπριου πρόεδρου

· Κατάργηση της αρχής της πλειοψηφίας και δικαίωμα βέτο στις αποφάσεις όλων των θεσμικών οργάνων του κοινού κράτους. Κι ακόμα,

· Τρεις αστυνομίες, τρία δικαστικά σώματα, τρεις σημαίες, τρεις εθνικοί ύμνοι κ.λπ.

Κεντρική επιδίωξη του κρατικού κατακερματισμού:

* Ο οριστικός διαχωρισμός των πληθυσμών με θρησκευτικά και φυλετικά κριτήρια, σε πνεύμα «εθνοκάθαρσης» και ρατσισμού, για την παρεμπόδιση της πλειοψηφίας Ελληνοκύπριων και Τουρκοκύπριων προσφύγων να επιστρέψουν στα σπίτια τους και να συνυπάρξουν ειρηνικά.

* Η στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων σε όσους ελάχιστους επιστρέψουν σε αλλοεθνές κρατίδιο.

* Η διατήρηση του συνόλου σχεδόν των εποίκων ως της σημαντικότερης κοινωνικής βάσης στήριξης του λαομίσητου καθεστώτος του Ντενκτάς και της στρατιωτικής κατοχής της Τουρκίας.

Θύματα αυτών των απαράδεκτων και πρωτοφανών ρυθμίσεων είναι όχι μόνο οι 180.000 Ελληνοκύπριοι πρόσφυγες, αλλά και οι Τουρκοκύπριοι που συρρικνώθηκαν στο μισό εξαιτίας της τριαντάχρονης κατοχής και του ερχομού των εποίκων.

Η σκόπιμη παρεμπόδιση κάθε αυτόνομης λειτουργίας αυτού του κρατικού εξαμβλώματος καθιστά «απαραίτητη» την ιμπεριαλιστική επικυριαρχία και διαιτησία, μετατρέποντας την Κύπρο σε προτεκτοράτο:

- Με την εισαγωγή του θεσμού ενός «Ανώτατου Συνταγματικού Δικαστηρίου» που θα αποτελείται από τρεις Ελληνοκύπριους, τρεις Τουρκοκύπριους αλλά και από τρεις μη Κύπριους δικαστές οι οποίοι θα έχουν τον αποφασιστικό ρόλο για την «άρση των αδιεξόδων», παραπέμποντας έτσι σε συνθήκες αποικιοκρατίας.
- Με τη διάλυση από τη μια μεριά της κυπριακής εθνοφρουράς, και από την άλλη με τη στρατιωτική παρουσία ως «εγγυητριών δυνάμεων» της Ελλάδας, της Τουρκίας και της Αγγλίας, με επιπλέον χωριστά επεμβατικά δικαιώματα, σε μια υποτιθέμενη ανεξάρτητη χώρα μέλος του ΟΗΕ και της Ε.Ε.
- Με την εγκατάσταση στην Κύπρο μιας «Διεθνούς Δύναμης Επιτήρησης των Συμφωνιών» που δεν θα ελέγχεται από την κεντρική κυπριακή κυβέρνηση, αλλά από τους μηχανισμούς του ΟΗΕ, δηλαδή κατά κύριο λόγο από τις ΗΠΑ, για τη μετατροπή του νησιού σε «Γουαντάναμο» της Ν.Α. Μεσογείου, φρουρό του τερματικού αγωγού των πετρελαίων του Καυκάσου στο απέναντι λιμάνι του Τσεϊχάν, μόνιμο ορμητήριο για την υλοποίηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων και τεράστια κατασκοπευτική βάση ολόκληρου του χώρου της «Μεγάλης Μέσης Ανατολής».

ΛΥΣΗ-ΩΡΟΛΟΓΙΑΚΗ ΒΟΜΒΑ

Όπως είναι γνωστό, το επίσης υπαγορευμένο καθεστώς της «Ζυρίχης» με βάση τους τότε συσχετισμούς των δυνάμεων στα πλαίσα του διπολισμού και των προσπαθειών της Αγγλίας να διαφυλάξει ό,τι ήταν δυνατό από τις κτήσεις και τη διεθνή της επιρροή, άντεξε μόνο τρία χρόνια. Με την κατάρρευσή του το ‘63 είχαμε τα συρματοπλέγματα και την ντε φάκτο διχοτόμηση του ‘64, την παρατεταμένη κρίση με τις υποκινημένες εθνικιστικές συγκρούσεις στην Κύπρο, τις ελληνοτουρκικές εντάσεις, τη χουντική επταετία, το φασιστικό πραξικόπημα κατά του Μακάριου και την τούρκικη εισβολή του ‘74. Είναι φανερό πως το σημερινό τρισχειρότερο καθεστώς που έχουν στα χαρτιά με το «σχέδιο Ανάν», δύσκολα θα αντέξει περισσότερο. Σε κάθε αλλαγή συσχετισμών, σε κάθε τροποποίηση των στρατηγικών επιδιώξεων της μιας ή της άλλης πλευράς, θα απειλεί να τιναχτεί στον αέρα με ανυπολόγιστες συνέπειες για τους κατοίκους του νησιού, με ακόμα πιο οδυνηρές μορφές διχοτόμησης και απόσχισης, με επιδιώξεις κατάληψης ολόκληρου του νησιού, με κινδύνους πολεμικής ανάφλεξης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και με θερμές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.

ΟΙ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ

Μια σειρά από αντιδραστικές όσο και ανομολόγητες επιδιώξεις σε βάρος κάθε έννοιας αυτοπροσδιορισμού των λαών είναι αυτές που εξηγούν την αποδοχή του ιμπεριαλιστικού αμερικανοβρετανικού σχεδίου από τη μεριά της Ε.Ε. και των κυρίαρχων τάξεων Ελλάδας, Κύπρου και Τουρκίας:

* Η διεκδίκηση μεριδίου από τη λεία της Μ. Ανατολής κάνει την Ε.Ε. να αποδέχεται την πολιτικοστρατιωτική ηγεμονία των ΗΠΑ και στην Κύπρο, ποντάροντας στην οικονομική δυναμική της δικής της διεύρυνσης-επέκτασης.
* Η ελληνική άρχουσα τάξη επιδιώκει την «αναβάθμιση» του ρόλου της μέσα από την πλήρη ευθυγράμμιση με τις επιδιώξεις των κυρίαρχων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ΗΠΑ και Ε.Ε. και την ταυτόχρονη διεκδίκηση κάποιου μερίδιου από τη λεία της εκμετάλλευσης των ενεργειακών πηγών και των λαών της περιοχής.
* Η άρχουσα τάξη της Κύπρου αποδέχεται το διχοτομικό «σχέδιο Ανάν» και με την ένταξή της στην Ε.Ε. προσβλέπει σε ισχυρά οικονομικά οφέλη από την οικονομική διείσδυση στο βόρειο τμήμα του νησιού, τη διαμεσολάβηση και τις σχέσεις της στις αγορές της Μ. Ανατολής.
* Για την άρχουσα τάξη της Τουρκίας, τέλος, μια λύση σαν την παραπάνω, χωρίς να της αφαιρεί και πολλά από τα κεκτημένα της εισβολής και κατοχής στην Κύπρο, της ανοίγει το δρόμο της ένταξης στην Ε.Ε. Μετατρέπει στα χέρια της το κυπριακό, όσο και τα ανοιχτά ζητήματα του Αιγαίου, σε διαρκή μοχλό πίεσης για τη βελτίωση της θέσης και της επιρροής της στην Ε.Ε. αλλά και για την αναβάθμισή της συνολικότερα στη Μ. Ανατολή στα πλαίσια της ιμπεριαλιστικής «Νέας Τάξης».

ΟΧΙ ΣΤΟ «ΡΕΑΛΙΣΜΟ» ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ

Η διαρκής επίκληση του «ρεαλισμού» της υποταγής και της «προσαρμογής στη σημερινή πραγματικότητα» ενισχύει τις πιο αντιδραστικές επιδιώξεις των ΗΠΑ και της ιμπεριαλιστικής «Νέας Τάξης». Δεν βρίσκεται μόνο σε πλήρη αντίθεση με τα δικαιώματα των εργαζόμενων των λαών, αλλά και με τις πραγματικές τάσεις και δυνατότητες της σημερινής εποχής. Γιατί αν κάτι σφραγίζει τη σημερινή διεθνή πολιτική συγκυρία, αυτό δεν είναι η αποδοχή αλλά η όλο και πιο βαθιά κρίση και μαζική αμφισβήτηση της καπιταλιστικής–ιμπεριαλιστικής «Νέας Τάξης», της αμερικάνικης ηγεμονίας και των «προληπτικών πολέμων» της. Αυτό δείχνουν οι αγώνες των εργαζόμενων και των λαών, η ηρωϊκή ιρακινή αντίσταση και η ακατάβλητη παλαιστινιακή Ιντιφάντα, το παγκόσμιο αντιπολεμικό κίνημα. Αυτό επιβεβαιώνουν η απομόνωση της συμμορίας των δολοφόνων Μπους-Μπλερ-Αθνάρ με την αποκάλυψη του ψεύδους περί όπλων μαζικής καταστροφής, η απομάκρυνση της κεντροδεξιάς κυβέρνησης του πολέμου στην Ισπανία και των στρατευμάτων της από το Ιράκ, η προοπτική εκλογικής ήττας των σημερινών κυβερνήσεων και στις ΗΠΑ και στην Αγγλία.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΡΟΥΣΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΑΝΑΝ

Κι ακόμα, αν κάτι σφραγίζει τη σημερνή πολιτική πραγματικότητα στην Κύπρο και στην Ελλάδα, αυτό δεν είναι μόνο οι ιδιοτελείς ταξικές επιδιώξεις των κυρίαρχων δυνάμεων και τα σκυμμένα κεφάλια της υποταγμένης αριστεράς. Είναι και η βαθιά ανησυχία και απροθυμία του λαού να αποδεχτεί μοιρολατρικά τη «νέα Ζυρίχη» που σκαρώθηκε στη Λουκέρνη και τις ευρύτερες ιμπεριαλιστικές νεοταξικές «ρυθμίσεις» στην περιοχή. Παρά τον ορυμαγδό της κατευθυνόμενης ενημέρωσης, παρά τα αναίσχυντα και κατάπτυστα Ναι που προπαγανδίζουν σε όλους τους τόνους το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΝ, η ΝΔ (έμμεσα) και κυρίως τα κάθε είδους παπαγαλάκια του ιμπεριαλισμού και του κεφαλαίου, η συντριπτική λαϊκή πλειοψηφία στην Κύπρο αλλά και η πλειοψηφία των εργαζόμενων και του λαού στην Ελλάδα παραμένει σταθερή υπέρ του Όχι (σε αντίθεση με τις επιλογές των κυρίαρχων πολιτικών κομμάτων), αμφισβητώντας έτσι και το συνολικότερο πολιτικό σκηνικό.

Για να μπορέσει ωστόσο ν’ αντέξει και να εκφραστεί ως το τέλος το Όχι του λαού στο ολέθριο αμερικανοβρετανικό σχέδιο Ανάν, για να αποκτήσει το Όχι συνολική πολιτική διέξοδο και προοπτική, κυρίως για να αποκρουστούν και στη συνέχεια τα αντιδραστικά σχέδια του ιμπεριαλισμού και του κεφαλαίου, είναι ανάγκη μέσα από αυτή την πάλη να γίνουν αποφασιστικά βήματα προς τα μπρος και για την ανασυγκρότηση του εργατικού αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος .

Για τους εργαζόμενους και τη νεολαία είναι άμεση και επιτακτική ανάγκη να συνδέσουν τα αντιιμπεριαλιστικά τους καθήκοντα με το κοινωνικό ζήτημα, με τα εργατικά δικαιώματα, με την αντικαπιταλιστική πάλη στο εσωτερικό της χώρας ενάντια στην αντεργατική πολιτική Ν.Δ.-Ε.Ε.-Κεφαλαίου. Να προωθήσουν αποφασιστικά την συνολικότερη υπόθεση του Μετώπου του Πόλου της αντικαπιταλιστικής-αντιιμπεριαλιστικής επαναστατικής αριστεράς. Να ανταποκριθούν στο άμεσο και κορυφαίο διεθνιστικό τους καθήκον, να πάρουν την πρωτοβουλία για ένα πλατύ και μαχητικό κίνημα συμπαράστασης προς τον κυπριακό λαό. Για την ματαίωση και απόσυρση του «σχεδίου Ανάν», ως βασική προϋπόθεση για την αλληλεγγύη, την ειρηνική συμβίωση και την ενότητα Ελληνοκύπριων και Τουρκοκύπριων, για την ανάπτυξη του κοινού αντικατοχικού και αντιιμπεριαλιστικού-αντικαπιταλιστικού τους αγώνα, από τη σκοπιά της πολιτικής χειραφέτησης και της κοινωνικής τους απελευθέρωσης.

ΟΧΙ ΣΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΒΡΕΤΑΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩ-ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ!

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ-ΟΡΜΗΤΗΡΙΟ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΕΜΒΑΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ!

ΚΥΠΡΟΣ ΕΝΙΑΙΑ-ΚΥΡΙΑΡΧΗ-ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ, ΧΩΡΙΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ ΚΑΤΟΧΗΣ ΚΑΙ ΕΠΟΙΚΟΥΣ,- ΧΩΡΙΣ ΞΕΝΕΣ ΒΑΣΕΙΣ, ΧΩΡΙΣ «ΕΓΓΥΗΤΡΙΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ»,- ΧΩΡΙΣ ΕΛΔΥΚ ΚΑΙ ΤΟΥΡΔΥΚ!

ΕΞΩ ΑΠΟ Ε.Ε.-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟ ΚΑΙ ΝΑΤΟ!

ΑΜΕΣΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ, ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΩΝ, ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ!

ΠΛΗΡΗΣ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ-ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ-ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΣΟΤΙΜΙΑΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ - ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΩΝ!

ΚΟΙΝΟΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΚΥΠΡΟΥ-ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ε.Ε., ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΣΤΙΚΕΣ ΤΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ!

ΝΑ ΔΥΝΑΜΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ-ΠΟΛΟ ΤΗΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ-ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ-ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ!

Απρίλης 2004

ΜΕΤΩΠΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

(ΑΚΟΣ, ΕΕΚ, ΕΚΚΕ, ΝΑΡ, νεολαία ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ, ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΙ)





| Επιστροφή | Αφίσσες | Υποψήφιοι | Σύνδεσμοι - Links | Επικοινωνία |