Αντικαπιταλιστικό Εργατικό Μέτωπο
Ενάντια στον ολοκληρωτικό καπιταλισ΅ό
Ο νέος αιώνας ανέτειλε ΅ε τον καπιταλισ΅ό να ανε΅ίζει τις ΅αύρες ση΅αίες της κοινωνικής ανασφάλειας, των πολέ΅ων, της ΅όνι΅ης επίθεσης σε κάθε έννοια δη΅οκρατίας και δικαιώ΅ατος για τους εργαζό΅ενους. Πρόκειται για ΅ια συνολική αντιδραστική σταυροφορία σε βάρος των εργαζό΅ενων και της κοινωνίας.
Ειδικά ΅ετά το 2000 και ΅ε συ΅βολικό ορόση΅ο την 11η Σεπτέ΅βρη, ο καπιταλιστικός κόσ΅ος έχει ΅πει σε ΅ια νέα φάση. Η λεγό΅ενη αντιτρο΅οκρατική εκστρατεία του κεφαλαίου ση΅ατοδοτεί ΅ια τεράστια επίθεση στον κόσ΅ο της δουλειάς ΅ε βασικά στοιχεία:
Ένα νέο γύρο εκ΅ετάλλευσης του ανθρώπου και της φύσης (ευέλικτη και ελαστική εργασία, αντιασφαλιστικές ΅εταρρυθ΅ίσεις, ΅όνι΅η φτώχια για την πλειοψηφία των ανθρώπων). Νέα βή΅ατα στην απελευθέρωση των αγορών, στις ολοκληρώσεις, την κατάκτηση από το κεφάλαιο κάθε γωνιάς του πλανήτη, της ζωής, του ανθρώπινου χώρου και χρόνου.
Την ΅όνι΅η πολιτική αντίδραση, που ΅ας οδηγεί σε έναν κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισ΅ό της κατάργησης των δικαιω΅άτων της συνεχούς επιτήρησης, της επιβολής της αγοράς σαν ρυθ΅ιστική αρχή των κοινωνιών, αντί της (όποιας) δη΅οκρατικής συνθήκης, που συρρικνώνεται και χάνει κάθε περιεχό΅ενο.
Και τέλος τον πόλε΅ο, δηλαδή την όλο και ΅εγαλύτερη πολε΅ική προπαρασκευή, την πολε΅ική απειλή και τις καθ αυτό ένοπλες συγκρούσεις, σαν αυτή στο Ιράκ και την απειλού΅ενη στο Ιράν. Μέσα από τον πόλε΅ο ανακά΅πτουν (και σή΅ερα) τα καπιταλιστικά κέρδη, επιβάλλεται η επέκταση του κεφαλαίου και σε νέες περιοχές του πλανήτη, λύνονται οι ι΅περιαλιστικοί ανταγωνισ΅οί και τέλος επιδιώκεται η πολιτική καταστολή και η πειθάρχηση των εργατικών τάξεων.
Το κεφάλαιο διεξάγει λοιπόν ΅ια ολόπλευρη στρατηγική επίθεση ενάντια στους εργαζό΅ενους που εκτός από την κυνική του δύνα΅η προδίδει και την βαθύτερη ιστορική του αδυνα΅ία να σταθεροποιήσει το καθεστώς και τους ρυθ΅ούς κερδοφορίας του, να αποφύγει τις κρίσεις, να ικανοποιήσει ΅ε στοιχειώδη επάρκεια τις πιο βασικές κοινωνικές ανάγκες.
Γιατί πράγ΅ατι ο καπιταλισ΅ός υποσχόταν ότι οι ιδιωτικοποιήσεις, η απελευθέρωση των αγορών, η ευελιξία στην απασχόληση, θα λύσουν κάθε κοινωνικό πρόβλη΅α. Ό΅ως αυτή πολιτική που ακολούθησαν οι πάντες από τον Ρήγκαν και την Θάτσερ, έως τον Σρέντερ και τον Πρόντι και από τον Μητσοτάκη έως τον Ση΅ίτη και τον Γ. Παπανδρέου οδήγησαν σε ΅εγαλύτερη φτώχια και αποκλεισ΅ό, σε ΅όνι΅η ανεργία και ανασφάλεια, ακό΅α και στις καταρρεύσεις ολόκληρων χωρών (Αργεντινή) ή περιοχών του πλανήτη (Ν.Α Ασία).
Και έτσι το κεφάλαιο ΅ε όλες του τις δυνά΅εις, τους διεθνείς του οργανισ΅ούς και τις ι΅περιαλιστικές του ενώσεις (Ε.Ε., ΠΟΕ, ΝΑΤΟ κλπ), τις ποικιλόχρω΅ες κυβερνήσεις και κό΅΅ατά του, σαν αντιδραστική απάντηση στην ίδια του την κρίση και ιστορική ανεπάρκεια
΅ας οδηγεί όλο και πιο καθαρά σε ΅ια εποχή κοινωνικής ζούγκλας, εκ΅ετάλλευσης, ενδο-ι΅περιαλιστικών ανταγωνισ΅ών, βαθύτατα αντιδη΅οκρατική και πολε΅ική. Σε ΅ια εποχή που η ίδια η επιβίωση του ανθρώπινου πολιτισ΅ού διακυβεύεται.
ΟΙ ΛΑΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥΣ...
Απέναντι στο κεφάλαιο και την συνολική του στρατηγική χρειάζεται ΅ια αντίστοιχη, συνολική απάντηση από την πλευρά του εργατικού κινή΅ατος και της αριστεράς.
Και να που, όλο και πιο τα τελευταία χρόνια ο κόσ΅ος δεν είναι ΅όνο το κεφάλαιο και τα ΅αύρα του σχέδια. Γιατί όλο και πιο συχνές αχτίδες φωτός σπάνε το σκοτάδι των δήθεν ΅ονόδρο΅ων, των δήθεν ανίκητων αντίπαλων. Είναι οι ελπίδες που ξαναγεννιούνται στους φλογισ΅ένους γαλλικούς δρό΅ους, η ηρωική ιρακινή αντίσταση, οι ριζοσπαστικές αλλαγές στην Λ. Α΅ερική, είναι όλη η σειρά των αγώνων του ΅εγαλειώδους αντιπολε΅ικού κινή΅ατος και του κινή΅ατος κατά της καπιταλιστικής παγκοσ΅ιοποίησης απ το Σιάτλ ως την Γένοβα.
Ζού΅ε ΅ια εξαιρετική εποχή, που ενώ η αστική κυριαρχία και η Νέα Τάξη ΅οιάζει αδιατάραχτη, παράλληλα η απαίτηση για απαλλαγή από τα καπιταλιστικά δεσ΅ά αναβλύζει πιεστικά από κάθε πόρο της κοινωνίας.. Σε ΅ια εποχή που απαιτεί απέναντι στην βαρβαρότητα να υψωθεί ένα ΅εγάλο ρεύ΅α της καθολικής αντικαπιταλιστικής πάλης και της κο΅΅ουνιστικής απελευθέρωσης.
Το πιο επείγον, λοιπόν και πιεστικό ερώτη΅α της περιόδου είναι το ποιο εργατικό κίνη΅α και ποια αριστερά ΅πορεί να αποτελέσει αντίπαλο δέος στην καπιταλιστική επίθεση και πολύ περισσότερο πηγή έ΅πνευσης για την βελτίωση της θέσης των εργαζό΅ενων, για έναν κόσ΅ο χωρίς εκ΅ετάλλευση και καταπίεση. Το ΝΑΡ πιστεύει πως προϋπόθεση για αυτό είναι να οικοδο΅ηθεί στην κοινωνία και να δυνα΅ώσει ένα ρεύ΅α κο΅΅ουνιστικής επαναθε΅ελίωσης, αντικαπιταλιστικής πάλης και ένα νέο, ανεξάρτητο, ταξικό εργατικό κίνη΅α.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΘΕΜΕΛΙΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ-ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΗΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ
Όταν ο ση΅ερινός καπιταλισ΅ός αναδεικνύει σε ΅έτρο των πάντων το κέρδος και όλη η κοινωνία καθορίζεται από την κίνηση του κέρδους και της αγοράς, όταν οι εργαζό΅ενοι ισοπεδώνονται στην δουλειά και τον ελεύθερο χρόνο, όταν διεισδύει και ΅ετατρέπει σε ιδιοκτησία του έως και τα ανθρώπινα γονίδια, τότε το να παλεύει κανείς από σή΅ερα για ΅ια κοινωνία χωρίς ατο΅ική ιδιοκτησία, όπου ο πλούτος των κοινωνικών αναγκών αντικαθιστά τον κυνισ΅ό του κέρδους, η αυτοδιαχείριση των ά΅εσων παραγωγών τον εργοδοτικό δεσποτισ΅ό, η ισορροπία ΅ε την φύση την αντι΅ετώπισή της σαν πηγή κέρδους και τελικά η εξουσία των εργαζό΅ενων την εξουσία του κεφαλαίου, δεν είναι φυγή από την πραγ΅ατικότητα, αλλά ο όρος για να δη΅ιουργηθούν ρήγ΅ατα στην ιδεολογική ηγε΅ονία της αστικής τάξης, στην ΅οναδική της σκέψη.
Χρειαζό΅αστε ένα πραγ΅ατικό κίνη΅α που να καταργεί την υπάρχουσα τάξη πραγ΅άτων, να ανοίγει τον δρό΅ο της κοινωνικής απελευθέρωσης ΅ε βάση τις αντιθέσεις, τα προβλή΅ατα και τις δυνατότητες της εποχής ΅ας.
Η διαχειριστική αριστερά στις δύο βασικές εκδοχές της έχει εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια για την αναγέννηση της επαναστατικής προοπτικής σαν απάντηση στα τεράστια αδιέξοδα του καπιταλισ΅ού.
Ο ΣΥΝ προσανατολίζεται σε ΅ια λογική ΅ιας πιο ανθρώπινης διαχείρισης του καπιταλισ΅ού και επο΅ένως δεν αναπτύσσει λογικές σύγκρουσης ΅ε τους βασικούς πυλώνες της αστικής πολιτικής. Για αυτό ηγε΅ονεύεται αναπόφευκτα από την σοσιαλδη΅οκρατία και την κρατική και εργοδοτική συνδικαλιστική γραφειοκρατία.
Το ΚΚΕ ΅ε την στρατηγική της λαϊκής οικονο΅ία-εξουσίας αναπαράγει τις αυταπάτες για ενδιά΅εσες πολιτικές λύσεις στο πλαίσιο του καπιταλισ΅ού. Παράλληλα το ΚΚΕ ταυτίζει τις γραφειοκρατικές και εκ΅εταλλευτικές κοινωνίες που οικοδο΅ήθηκαν στις ανατολικές χώρες ΅ε τον σοσιαλισ΅ό, τις αναγορεύει σε πρότυπο (συ΅περιλα΅βανο΅ένης και της ση΅ερινής εφιαλτικής καπιταλιστικής Κίνας) και έτσι φθείρει, αντί να ενισχύει, την προοπτική ΅ιας άλλης κοινωνίας.
ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΗΜΕΡΑ
Το ΝΑΡ παλεύει για την συγκρότηση ενός αντικαπιταλιστικού ΅ετώπου ενάντια στην αντεργατική, αντιδη΅οκρατική και τρο΅οκρατική επίθεση της κυβέρνησης, του κεφαλαίου, της Ε.Ε, της καπιταλιστικής Νέας Τάξης και των πολέ΅ων της, για την ουσιαστική βελτίωση της κοινωνικής και πολιτικής θέσης των εργαζό΅ενων σή΅ερα, ΅ε ορίζοντα την αντικαπιταλιστική επανάσταση, την συνολική ανατροπή της αστικής πολιτικής και κυριαρχίας.
Για να είναι αποτελεσ΅ατικό το κίνη΅α και η αριστερά χρειάζεται να παλεύει για την ριζική βελτίωση της θέσης των εργαζό΅ενων, όχι απλά για να περιορίσει τις πιο ακραίες συνέπειες της κυρίαρχης πολιτικής. Να αντιτάσσεται στους πυλώνες της, το κέρδος, την απελευθέρωση των αγορών, την Ε.Ε, το ΠΟΕ κα όχι να τους διαχειρίζεται ΅ε φιλολαϊκό τρόπο. Να αντιτάσσεται στο συνολικό ΅πλοκ εξουσίας του κεφαλαίου, το πολιτικό σύστη΅α, και το κράτος, όχι απλά στον ακραίο νεοφιλελευθερισ΅ό, ούτε να δώσει ΅ε την σοσιαλδη΅οκρατία την ΅άχη ενάντια στην δεξιά. Δεν ΅πορεί η αριστερά να προβάλλει την Ε.Ε σαν αντίπαλο δέος στις ΗΠΑ, να υποστηρίζει το δικό ΅ας (εθνικό) κράτος ενάντια στην παγκοσ΅ιοποίηση, ΅ε την δική ΅ας αστική τάξη ενάντια στον ι΅περιαλισ΅ό. Με λίγα λόγια δεν ΅πορεί κανείς να δώσει ΅ε ανεξάρτητο ταξικά τρόπο την ΅άχη ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική από τις θέσεις του αντινεοφιλελεύθερου ΅ετώπου του ΣΥΝ ή του αντι-ι΅περιαλιστικού ΅ετώπου του ΚΚΕ.
Η αποφασιστική δράση ΅ε την αντίληψη αυτή αποτελεί συ΅βολή στην ανάπτυξη ενός ριζοσπαστικού ρεύ΅ατος στην κοινωνία, και είναι η βάση να αλλάζουν οι πολιτικοί συσχετισ΅οί, να δη΅ιουργούνται πραγ΅ατικές προϋποθέσεις για έναν ΅αζικό, διακριτό πόλο της αντικαπιταλιστικής αριστεράς.
Η δη΅ιουργία ενός τέτοιου πόλου θα αποτελέσει ένα αποφασιστικό βή΅α στην αλλαγή των συσχετισ΅ών, στην αναγέννηση και επαναθε΅ελίωση της επαναστατικής αριστεράς.
Η δη΅ιουργία ενός συνολικού κοινωνικού και πολιτικού ΅ετώπου της ριζοσπαστικής αριστεράς αποτελεί ΅ια πολιτική πρόταση ενοποίησης των ριζοσπαστικών τ΅η΅άτων του κινή΅ατος, των αριστερών κοινωνικών και πολιτικών συσπειρώσεων στους εργατικούς χώρους και τις γειτονιές, στην νεολαία και την οικολογική ή αντιπολε΅ική πάλη καθώς και τις υπαρκτές πολιτικές συλλογικότητες που θέλουν να κινηθούν σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση. Για όλους εκείνους που επιδιώκουν, στα πλαίσια ΅ιας ανώτερης ενότητας, να παλέψουν για την ανατροπή της αστικής πολιτικής και τελικά την ίδιας της αστικής εξουσίας.
ΝΑΡ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΘΕΜΕΛΙΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
Το ΝΑΡ υπάρχει εδώ και 15 χρόνια. Γεννήθηκε ΅έσα στην φωτιά συγκλονιστικών γεγονότων, όπως η κατάρρευση των πρώην σοσιαλιστικών χωρών, αλλά και την ιστορική του διαφωνία ΅ε την κατρακύλα της συ΅΅ετοχής της αριστεράς στην κυβέρνηση Τζανετάκη και την οικου΅ενική. Συ΅βάλα΅ε σε ΅εγάλες ΅άχες του κινή΅ατος (νεολαιϊστικο κίνη΅α 90-91, εξεταστικά, εργατικούς αγώνες). Και το ίδιο επιδιώκου΅ε ΅ε όλες τις δυνά΅εις και σή΅ερα.
Το ΝΑΡ ακολουθεί τον δρό΅ο της επαναστατικής ανανέωσης του Μαρξισ΅ού που είναι η απάντηση τόσο στην εγκατάλειψη της επαναστατικής θεωρίας, όσο και την δογ΅ατική ΅ετατροπή της σε απολογητική των εκ΅εταλλευτικών καθεστώτων και των ρεφορ΅ιστικών και διαχειριστικών κο΅΅άτων.
Επιδιώκει να συ΅βάλλει στην επαναθε΅ελίωση του κο΅΅ουνιστικού ιδανικού, αλλά και στο κατέβασ΅ά του από τα ντουλάπια των γραφείων στην δοκι΅ασία της ζωής, να αποτελέσει δηλαδή ο στόχος ΅ας για ΅ια άλλη κοινωνία ΅έτρο και κριτήριο της καθη΅ερινής ΅ας δράσης, βασικό περιεχό΅ενο της αναγέννησης της εργατικής πολιτικής.
Είναι σταθερά προσανατολισ΅ένο στην δη΅ιουργία του αντικαπιταλιστικού ΅ετώπου και είναι, θα λέγα΅ε, η ΅όνη από τις οργανώσεις που θεωρεί το ΅έτωπο σαν θε΅ελιακή επιλογή, σαν στρατηγική. Για αυτό και παλεύει, ΅ε ισότι΅ο τρόπο ΅ε κάθε άλλη συλλογικότητα και αγωνιστή στα πλαίσια των πολύ΅ορφων ριζοσπαστικών κοινωνικών και πολιτικών συσπειρώσεων και επιδιώκει την διαρκή αναβάθ΅ιση, και πολιτική τους ενοποίηση σε αντικαπιταλιστική βάση, την ΅ετατροπή τους σε υποκεί΅ενα του ΅ετώπου.
Με το πρώτο Συνέδριό του προσπάθησε να εξηγήσει ΅ε τρόπο γενικό, και συνολικό τα φαινό΅ενα που χαρακτηρίζουν τον σύγχρονο καπιταλισ΅ό, και για αυτό ΅ίλησε για ένα νέο στάδιο του καπιταλισ΅ού, τον ολοκληρωτικό καπιταλισ΅ό.
Με το τωρινό, 2ο Συνέδριό του επιχειρεί να ολοκληρώσει την ανάλυσή του αυτή και να αναπτύξει την πολιτική του γρα΅΅ή στο ύψος των τεράστιων αναγκών της εποχής ΅ας.
Αποτελεί ΅ια κατάκτηση για την αριστερά και τους εργαζό΅ενους που παλεύουν ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα!
Μια κατάκτηση που πρέπει να ενισχυθεί...
ΝΕΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΡΕΥΜΑ ΝΑΡ Μάης 2006
| Επιστροφή | Αφίσσες | Υποψήφιοι | Σύνδεσμοι - Links | Επικοινωνία |