บำรุงบิดามารดา
ปกแรก l
บทนำ l
บทที่ ๑ l
บทที่ ๒ l
บทที่ ๓ l
บทที่ ๔ l
บทที่ ๕ l
บทที่ ๖ l
บทที่ ๗ l
บทที่ ๘ l
บทที่ ๙ l
บทที่ ๑๐ l
บทที่ ๑๑ l
บทที่ ๑๒ l
บทที่ ๑๓ l
บทที่ ๑๔ l
บทที่ ๑๕ l
บทที่ ๑๖ l
บทที่ ๑๗ l
บทที่ ๑๘ l
บทที่ ๑๙ l
บทที่ ๒๐ l
บทที่ ๒๑ l
บทที่ ๒๒ l
บทที่ ๒๓ l
บทที่ ๒๔ l
บทที่ ๒๕ l
บทที่ ๒๖ l
บทที่ ๒๗ l
บทที่ ๒๘ l
บทที่ ๒๙ l
บทที่ ๓๐ l
บทที่ ๓๑ l
บทที่ ๓๒ l
บทที่ ๓๓ l
บทที่ ๓๔ l
บทที่ ๓๕ l
บทที่ ๓๖ l
บทที่ ๓๗ l
บทที่ ๓๘ l
บทที่ ๓๙ l
บทที่ ๔๐ l
บทที่ ๑๑ บำรุงบิดามารดา
ผู้ชายที่ให้บิตรธิดาเกิดมา เรียกว่า บิดา
ผู้หญิงที่ให้บุตรธิดาเกิดมา เรียกว่า มารดา
เรียกง่าย ๆ เป็นคู่กันว่า พ่อแม่
พ่อแม่นั้นมีคุณกับลูกมาก ท่านมีความประพฤติเช่นเดียวกับพรหม
เพราะท่านมีเมตตาความรักความปรารถนาดีมอบให้ลูกด้วยใจจริง
มีกรุณาความสงสารช่วยเหลือเมื่อลูกประสพความลำบาก
ชื่นชมยินดีเมื่อลูกประสพความสำเร็จในสิ่งที่หวังไว้
ท่านเป็นดังเทพผู้ประเสริฐ
เพราะนำประโยชน์สุขมาให้แก่ลูกโดยส่วนเดียว
ท่านเป็นบุรพาจารย์ของลูก
เพราะเป็นครูผู้ให้รู้จักสิ่งต่าง ๆ ในโลกก่อนใคร ๆ
ท่านเป็นอาหุไนยบุคคลของลูก เพราะมีอุปการะเลี้ยงดูมา
แสดงโลกนี้ให้ปรากฎแก่ลูก
จึงสมควรที่ลูกทั้งหลายจะต้องให้ความเคารพ บำรุงเลี้ยงดูท่าน
ปรนนิบัติในความเป็นอยู่ส่วนตัวรับใช้ทำกิจการงานของท่าน
ทำตนให้สมควรรับทรัพย์มรดกชื่อเสียงวงศ์ตระกูลสืบต่อไป
ส่งเสริมให้พ่อแม่มีความเชื่อถือเลื่อมใสในพระรัตนตรัย
ให้มีศีลมั่นคง ให้มีการเสียสละเพื่อกำจัดความตระหนี่
และให้มีปัญญาในกุศลธรรม เมื่อท่านเสียชีวิตไปแล้ว
ควรทำทานตามเพิ่มให้ซึ่งส่วนบุญ
ความเป็นผู้รู้จักบำรุงเลี้ยงบิดามารดา
ย่อมเป็นที่สรรเสริญของบัณฑิตทั้งหลาย
songkran2000@chaiyo.com