บำรุงบิดามารดา
ปกแรก l บทนำ l
บทที่ ๑ l บทที่ ๒ l บทที่ ๓ l บทที่ ๔ l บทที่ ๕ l บทที่ ๖ l บทที่ ๗ l บทที่ ๘ l บทที่ ๙ l บทที่ ๑๐ l
บทที่ ๑๑ l บทที่ ๑๒ l บทที่ ๑๓ l บทที่ ๑๔ l บทที่ ๑๕ l บทที่ ๑๖ l บทที่ ๑๗ l บทที่ ๑๘ l บทที่ ๑๙ l บทที่ ๒๐ l
บทที่ ๒๑ l บทที่ ๒๒ l บทที่ ๒๓ l บทที่ ๒๔ l บทที่ ๒๕ l บทที่ ๒๖ l บทที่ ๒๗ l บทที่ ๒๘ l บทที่ ๒๙ l บทที่ ๓๐ l
บทที่ ๓๑ l บทที่ ๓๒ l บทที่ ๓๓ l บทที่ ๓๔ l บทที่ ๓๕ l บทที่ ๓๖ l บทที่ ๓๗ l บทที่ ๓๘ l บทที่ ๓๙ l บทที่ ๔๐ l

บทที่ ๑๑ บำรุงบิดามารดา


ผู้ชายที่ให้บิตรธิดาเกิดมา เรียกว่า บิดา
ผู้หญิงที่ให้บุตรธิดาเกิดมา เรียกว่า มารดา
เรียกง่าย ๆ เป็นคู่กันว่า พ่อแม่
พ่อแม่นั้นมีคุณกับลูกมาก ท่านมีความประพฤติเช่นเดียวกับพรหม
เพราะท่านมีเมตตาความรักความปรารถนาดีมอบให้ลูกด้วยใจจริง
มีกรุณาความสงสารช่วยเหลือเมื่อลูกประสพความลำบาก
ชื่นชมยินดีเมื่อลูกประสพความสำเร็จในสิ่งที่หวังไว้
ท่านเป็นดังเทพผู้ประเสริฐ
เพราะนำประโยชน์สุขมาให้แก่ลูกโดยส่วนเดียว
ท่านเป็นบุรพาจารย์ของลูก
เพราะเป็นครูผู้ให้รู้จักสิ่งต่าง ๆ ในโลกก่อนใคร ๆ
ท่านเป็นอาหุไนยบุคคลของลูก เพราะมีอุปการะเลี้ยงดูมา
แสดงโลกนี้ให้ปรากฎแก่ลูก
จึงสมควรที่ลูกทั้งหลายจะต้องให้ความเคารพ บำรุงเลี้ยงดูท่าน
ปรนนิบัติในความเป็นอยู่ส่วนตัวรับใช้ทำกิจการงานของท่าน
ทำตนให้สมควรรับทรัพย์มรดกชื่อเสียงวงศ์ตระกูลสืบต่อไป
ส่งเสริมให้พ่อแม่มีความเชื่อถือเลื่อมใสในพระรัตนตรัย
ให้มีศีลมั่นคง ให้มีการเสียสละเพื่อกำจัดความตระหนี่
และให้มีปัญญาในกุศลธรรม เมื่อท่านเสียชีวิตไปแล้ว
ควรทำทานตามเพิ่มให้ซึ่งส่วนบุญ
ความเป็นผู้รู้จักบำรุงเลี้ยงบิดามารดา
ย่อมเป็นที่สรรเสริญของบัณฑิตทั้งหลาย




songkran2000@chaiyo.com