by ko 2000 pee

บทที่ ๑๙ งดเว้นจากบาป

คำว่า บาป นั้น เป็นชื่อของความชั่ว ความเศร้าหมองทางใจและทางกาย
มีผลเป็นทุกข์โดยส่วนเดียว คนใดมองเห็นโทษในบาปแล้วงดเว้นเสียได้
ย่อมเป็นความดีโดยส่วนเดียวเช่นกัน พยายามให้เป็นไปอย่างสม่ำเสมอ
โดยทำความเข้าใจว่า เรามีฐานะเป็นอยู่อย่างนี้ มีชาติตระกูลเช่นนี้
มีอายุอยู่ในวัยนี้ มีความรู้ขนาดนี้ ไม่ควรทำบาป การทำบาปไม่สมควรแก่เรา
เมื่อได้ทำความตั้งใจมั่นอธิษฐานงดเว้นอย่างเด็ดขาดแล้ว
ไม่ทำลาย ยอมสละได้แม้ชีวิตในเมื่อเหตุชวนให้เลิกละ
ไม่ยอมผิดการอธิษฐานใจ ด้วยพิจารณาเป็นอย่างแท้จริงว่า
ผลร้ายในเบื้องต้นและบั้นปลายย่อมตกเป็นของผู้ทำบาปทั้งสิ้น
และแม้เพียงความคิดว่า
เราจะทำร้ายทำลายเพื่อนมนุษย์หรือล่าสัตว์เพื่อความสนุกสนาน
ซึ่งเป็นเจตนาเป็นเหตุก่อให้เกิดภัยและเวรทั้งหลาย
ไม่มีแก่คนใด คนนั้นเป็นผู้งดเว้นบาปกรรมโดยเด็ดขาด
ไม่มีความเศร้าหมองใจและกาย
เป็นเหตุได้รับความสุขแห่งชีวิตอย่างหนึ่ง