by ko 2000 pee

บทที่ ๔ อยู่ในสถานที่สมควร

ชีวิตคนเราจะยืนยาวอยู่ได้ ก็เพราะอาศัยอยู่ในสถานที่เหมาะสม
ปราศจากภัยหรือในที่มีภัยน้อยที่สุด จากภัยธรรมชาติ
หรือภัยที่เกิดจากการกระทำของคนร้าย
บางคนชอบอยู่ในภาคกลางของประเทศ
เพราะเห็นว่ามีปัจจัยบริบูรณ์ทุกอย่าง
บางคนชอบชอบอยู่ในชนบท
เพราะเห็นว่ามีปัจจัยบริบูรณ์ทุกอย่าง
บางคนชอบอยู่ในชนบท
เพราะเห็นว่าผู้คนและสิ่งแวดล้อมหลาย ๆ อย่างดีกว่า
ด้วยเหตุดังกล่าวนี้ จึงอนุโลมได้ว่า
ใครมีความรู้ความสามารถในการเลี้ยงชีพด้วยวิธีใด
มีความสัมพันธ์กับบุคคลและสิ่งแวดล้อมใด
สามารถอำนวยประโยชน์สุขให้แก่ชีวิตมากที่สุด
ก็ควรอยู่ในสถานที่นั้น
และในสถานที่ใดมีคำสอนของพระศาสนาแพร่หลายอยู่
ที่นั้นย่อมเป็นที่ประเสริฐ เพราะได้เห็นนักบวชผู้ประพฤติชอบ
เป็นบุคคลตัวอย่างให้ประพฤติชอบตาม
ดีกว่าได้เห็นคนร้ายนอกศาสนา
ได้ฟังธรรมของนักบวช ทำใจให้ผ่องใส
ดำเนินชีวิตไปดีไม่ตกไปสู่ที่ชั่ว ดีกว่าได้ฟังเสียงอย่างอื่น
ได้มีโอกาสศึกษาปฏิบัติธรรมที่พระศาสดาตรัสสอนไว้แล้ว
ซึ่งเป็นการศึกษาที่ดีกว่าวิชาทั้งหลาย
ได้โอกาสปรนนิบัติบำรุงนักบวชผู้ประพฤติชอบ
ผู้เป็นนาบุญดีกว่าปรนนิบัติรับใช้คนอื่น
ได้โอกาสระลึกถึงพระสาวกและคำสอนของพระศาสดาเนือง ๆ
เป็นเหตุให้เกิดความเลื่อมใสปฏิบัติดีปฏิบัติชอบยิ่ง ๆ ขึ้นไป
ดีกว่าการระลึกถึงทรัพย์สมบัติสิ่งของอื่น ๆ
การเลือกอยู่ในสถานที่ปราศจากภัย
ปราศจากบุคคลไม่ดี อยู่กับคนดี
มีความประพฤติประเสริฐ
เป็นเหตุให้ได้รับความสุขในการดำเนินชีวิต