|
2/7/04
>>> .....ฉันรู้ว่าเธอก้อคงไม่ลืมฉัน....
วันนี้ ตื่นมาพร้อม กับความรู้สึกเหงาๆ ก้ออย่างเดิมก้อคือ ฝันอีกแล้ว
วันนี้ฉันฝันเห็นเค้าอีกแล้ว แล้วจะให้ลืมได้ยังไง
ขนาดในฝันเค้ายังตามมาหลอกหลอน ภาพเหตุการณ์ต่างๆ มานยังฝังใจ
ลบไม่ออกอยู่อย่างนี้ ทำไมนะ ...
ความทรงจำและภาพในอดีต คงไม่มีใครลบได้หรอกจริงมั๊ย เพราะว่าคนเรา
เกิดมาพร้อมกับความรู้สึก จะให้ลืมอะไร ต่างๆ ก้อคงไม่ได้หรอก
คงต้องไม่มีความรู้สึกไปเลยมั้ง ...
ความทรงจำมานจะอยู่กับเราไปตลอดชีวิต..แล้วยิ่งเป็นความทรงจำที่เจ็บปวดแล้วหล่ะก้อ
คนนั้นคงมีบาปกรรมมากนะ ที่จะต้องมาทนเจ็บปวดทุกที ที่คิดถึงมัน
...
ไม่มีใครอยากผิดหวัง ไม่มีใครอยากเจ็บปวด แต่คนเราทุกคนต้องเจอะ
กับมันทั้งนั้น ต่างกันที่ จะเจ็บปวดในรูปแบบไหนแค่นั้นเอง
ฉันเชื่อนะ..ว่าเค้าของฉันก้อคงไม่ลืมภาพเหตุการณ์ต่างๆ
ที่เรารักกันด้วยเช่นกัน ถึงแม้ว่าเค้าจะพยายามลืมมัน สิ่งดีๆ
ที่เราเคยทำด้วยกัน สิ่งที่เราเคยผูกพัน กัน ก้อคงเป็นเหมือนฉันในวันนี้
ที่มันลบไม่ได้สักที....
จากเหตุการณ์ที่ผ่านมา ทั้งสุขทั้งทุกข์ ทำให้เราได้เรียนรู้อะไรหลายๆ อย่าง
อย่างน้อย ก้อได้รู้ว่า คนเราต้องเปลี่ยนแปลงกันทุกคน
ไม่มีอะไรในโลกนี้ที่ไม่เปลี่ยนแปลง ไม่เธอก้อฉัน และไม่มีใครให้อะไรเราได้
100 % ....
แค่สงสัยแค่นั้นเองว่า ทำไม ทำไม ไม่จากกันด้วยดี สิ่งดีๆที่ผ่านมา มัน
เหมือนเป็นอะไรที่ว่างเปล่า สุดท้าย จากคนแปลกหน้า
ก้อกลายมาเป็นคนแปลกหน้าเหมือนเดิม
โดยที่ไม่มีโอกาสได้เจอะเจอกันอีกเลย ไม่มีโอกาสเลยจริงๆ
ก้อเหมือนเราสองคนได้ตายจากกันไปแล้ว เหมือนอยู่คนละโลก
ทั้งที่ก้อยังยืนอยู่บนฝืนดินเดียวกัน
คน ที่เค้าบอกว่ารักมากที่สุด คนที่เค้าดูแล คนที่เค้าอ้างว่าห่วงใย
แต่เค้าก้อทำลายอย่างไม่มีเยื้อใย ก้อไม่รู้เหมือนกันนะ
ว่าใครกันแน่ที่ไม่มีหัวใจ ฉันแค่เพียงอยากไปเห็นหน้าเค้าครั้งสุดท้าย
แต่เค้ากลับมองว่าฉันไปเยาะเย้ยเค้า
ทั้งที่เค้าต่างหากที่เป็นคนมีคนอื่น ถึงแม้ฉันจะเลิกไปแล้วก้อตาม
เค้ามองฉันผิด ฉันผิดหรือเนี้ย
แค่เธอบอกว่าหมดใจ และฉันได้รู้ว่ามีคนอื่นแล้ว ฉันก้อให้เธอไปอยู่แล้ว
ผู้หญิงอย่างฉัน ต่อให้รักหรือรู้สึกดีกับใคร แต่ถ้ารู้ว่าเค้าคิดแค่จะปายจากฉัน
ฉันก้อไม่คิดจะดื้อดึง อาวเธอคืนมา
ฉันจะไม่ดื้อดึงกับสิ่งที่มันไม่ใช่ของฉันหรอก และต่อให้เธอ
กลับมาหาฉัน ฉันก้อคงรับเธอไม่ได้อีกแล้ว เพราะฉันถือว่า
เธอไม่ใช่คนของฉันแล้ว ต่อให้ฉันจะรักเธอมากขนาดไหนก้อตาม
ฉันขอยอมเจ็บกับการไม่มีเธอสะดีกว่า ดีกว่าต้องเป็นของตายของใคร...
ทำไมเธอต้องให้ผู้หญิงคนนั้นโทรมา แค่นี้คงไม่เจ็บปวดพอกับการกระทำของเธอ
โทรมาแสดงว่าความเป็นเจ้าของ
เธอให้เค้ามาทำร้ายผู้หญิงคนที่เธอเคยบอกว่ารักในขนาดนี้เชียวหรอ
ไม่พอเธอยังพาเค้ามาหาฉัน เพื่อเอาของมาคืน ตามที่ฉันขอไป
แต่ทำไมยังไงก้อต้องจากกันแล้ว เธอจะมาคนเดียวไม่ได้หรือไง
เธอทำลายฉันจนนาทีสุดท้าย เธอไม่รู้หรอก ภาพเหตุการณ์เหล่านั้น มานหลอกหลอน
ชีวิตลูกผู้หญิงคนหนึ่งมากแค่ไหน แค่เธอมีคนของเธอ ฉันก้อเจ็บปวด
เจียนตายแล้ว ภาพต่างๆ เหล่านี้ คงลบไม่ออก และมันก้อจะเกาะกินใจ
ฉันไปตลอดชีวิต ....
ตอนนี้เธอคงมีความสุขอยู่กับเค้า ที่ที่ฉันเคยอยู่ ที่ที่เราไปด้วยกัน
เธอจะพาเค้าไปหรือเปล่า เวลาเธอกอดเค้า จะคิดถึงฉันมั๊ย...
ฉันไม่เคยรักใคร ได้ขนาดนี้ ไม่ใช่แค่เพราะเธอมาดูแลฉัน
ไม่ใช่แค่เพราะเธอเป็นแค่คนที่เดินเข้ามาในชีวิต แต่เธอเป็นคนที่ฉันรัก
รักแบบไร้เหตุผล เธอทำให้ผู้หญิงที่ดื้อๆ คนนี้ อ่อนแอ และอ่อนไหว ในทุกเวลา
เธอทำให้ผู้หญิงคนนี้ ที่ไม่เคยสนใจใคร ต้องมานึกถึงเธอ ว่าเธอจะนอน
หรือจะกินอะไรหรือยัง เพียงวันเดียวที่เราไม่ได้เจอกัน
ฉันได้แต่นับเวลารอ เมื่อไหร่เราจะได้เจอกันและได้โทรคุยกัน...แต่ในวันนี้
ฉันไม่มีสิ่งเหล่านั้นแล้ว ....
มีเพียง ผุ้หญิงคนหนึ่งที่อ่อนแอ เพราะการกระทำของเธอ ผู้หญิงที่ร้องไห้
เพราะคิดถึงเธอ และเจ็บช้ำกับการกระทำที่เธอฝากไว้ตอนเธอเลิกกับฉัน..
แต่ถามว่ายังรักเธอไหม เธออย่าดูถูกผู้หญิงคนนี้เชียว
คำพูดที่บอกไปทุกคำว่ารักเธอ มันออกมาจากใจ และมัน ก้อจะอยู่ในใจ ตลอดไป
ถึงแม้ว่าวันนี้ฉันจะไม่มีเธอแล้วก้อตาม..
แต่ฉันรู้ว่าเธอก้อคงไม่ลืมฉันไปเหมือนกัน
อย่างน้อยฉันก้อรู้ว่าเธอต้องคิดถึงฉัน เหมือนกับที่ฉันคิดถึงเธอ
และไม่ลืมเธอ.....
..........................................................
|