'Speed' en 'Pep' zijn straatnamen voor 'wekaminen'. Wekaminen zijn chemische stoffen die stimulerend werken op het centrale zenuwstelsel. Het zijn drugs. Er zijn verschillende soorten wekaminen. De belangrijkste zijn (dex)amfetamine en methamfetamine. Ze verschillen van elkaar in sterkte en werkingsduur.
Waar komt speed vandaan?
Vergeleken met de meeste andere drugs bestaat speed nog niet zo lang. Aan het eind van de vorige eeuw werd voor het eerst in een laboratorium amfetamine gemaakt. Pas na 1930 is onderzoek verricht naar de effecten ervan. Tot de jaren '60 werd amfetamine gebruikt als vermageringsmiddel en als pepmiddel gebruikt. Het werd legaal voorgeschreven en over het algemeen was er sprake van beheerst gebruik. Dat veranderde in de jaren '60, toen speedgebruik bij een deel van de jeugd in zwang kwam. Met name tussen 1969 en 1972 was er sprake van een speedgolf. Geleidelijk aan werden de schadelijke gevolgen van onbeheerst gebruik zichtbaar. In 1970 werd amfetamine internationaal onder wettelijke controle gebracht. Nederland volgde in 1976.
Hoe wordt speed gebruikt?
Speed is te koop als pil of in poedervorm. Meestal wordt het geslikt, maar het kan ook gesnoven of gespoten worden. Wordt speed geslikt, dan begint het meestal na 15 tot 20 minuten te werken. Wordt het gesnoven, dan komt de speed via het neusslijmvlies in het bloed terecht. Het effect komt na een paar minuten. Wordt het in een ader gespoten, dan werkt de speed vrijwel onmiddelijk. In alle gevallen is de speed na ongeveer 8 uur uitgewerkt. Methamfetamine werkt langer, ongeveer 12 uur. Vaak wordt speed vermengd met andere stoffen. Daardoor weet de gebruiker eigenlijk nooit zeker wat hij koopt.