*Ronald Waterreus*
De psyche van de keeper

Zo'n ruwe bolster word je echt vanzelf
Je schouder draagt niet slechts het jouwe
Maar het lot van minstens elf
De keeper is een hartchirurg, jachtpiloot
Eén fout en rond hem de schemering van dood
Tienduizenden die rouwen.

Hij schuwt geen middel
Hij gooit het over elke boeg
Hypnose, zwarte kunst, fysiek geweld
Het schone doel is al wat telt
Elk dreigend zwart
Komt hem te vroeg.

Ooit zag hij een beer die danste
Een ring van ijzer door de neus
En aan de ring een ketting
Die beer die aan zijn ketens wrikte
Was het meelij of herkenning?
De keeper boog zijn hoofd en snikte.

Henk Spaan, 14 april 2000