| Ronald Waterreus in Oranje |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| Ronald maakte zijn debuut in Oranje op 15 augustus 2001 tegen Engeland. Statistieken: 15-08-2001 Engeland - Nederland 0 - 2 27-03-2002 Nederland - Spanje 1 - 0 19-05-2002 Verenigde Staten - Nederland 0 - 2 02-04-2003 Moldavië - Nederland 1 - 2 29-03-2003 Nederland - Tsjechië 1 - 1 12-02-2003 Nederland - Argentinië 1 - 0 01-06-2004 Faroër Eilanden - Nederland 3 - 0 (Gespeeld in Lausanne) |
 |
 |
 |
| Eindhovens Dagblad 25 mei 2001: Ronald Waterreus over zijn gemiste penalty in de finale om Amstel Cup tegen FC Twente:'Dat ik die strafschop miste, heeft voor mij vast ook een groot voordeel. Ik zal nou wel geselecteerd worden voor het Nederlands elftal. Ik pas er nu precies tussen.' |
| Voetbal International 2 mei 2001: Ronald over zijn actie; keepen in de Arena tegen Ajax in een oranje shirt. Een open sollicitatie?: ‘Dat was mooi, haha, ik vond het ook grappig. De reacties van mijn medespelers waren eigenlijk het leukst. Ze vonden het prachtig en je zag ze denken: Daar heb je hem weer. Maar zij kennen mij. Het was in Amsterdam, dus dan doe je zoiets, voor één keer kan dat. Ik wilde niet provoceren of zo. Ik wil mezelf buiten die hele discussie houden. Mocht het ooit zover komen dat ik wordt geselecteerd, dan is het zo. En als het niet komt, is het jammer maar helaas. Het enige wat ik er over zeg is: als we hier over vijf jaar zouden zitten en het Nederlands elftal was nog steeds een onderwerp van discussie, dan zou ik het nooit hebben meegemaakt. Dat zou ik heel jammer vinden, want het is toch het hoogste wat je kan halen. Maar eerlijk gezegd heb ik het uit mijn hoofd gezet, omdat ik denk dat ik te oud ben.’ |
 |
| Advocaat begrijpt Bosvelt en Hooijdonk niet -Uit: de telegraaf: 26 maart 2002- ...De oefening bestond uit een strandwandeling van een half uur en een positiespelletje van een kwartier. Arthur Numan haakte eerder af met een blessure aan een scheenbeen. Ronald Waterreus, de kersverse tweede doelman van Oranje, besloot daarop een wegwerker met een oranje hesje voor het positiespel uit te nodigen. De toeschouwer gaf echter geen gehoor. De bondscoach kon de grap van de keeper van PSV wel waarderen. "Lachen toch, zo erg is het dus niet bij het Nederlands elftal. Als je het maar een eer vindt om voor je land te spelen." |
| 'Ronald Waterreus vaste tweede keus' -27 maart 2002- Bondscoach Dick Advocaat heeft Ronald Waterreus gebombardeerd tot vaste twee keus, achter Edwin van der Sar. De sluitpost van PSV schikt zich in zijn rol en zegt het een geweldige eer te vinden om deel uit te maken van de beste voetballers. Tijdens de bekendmaking van de selectie liet Advocaat doorschemeren dat de PSV-er tijdens de aankomende campagne zijn vaste man achter Van der Sar van Fullham FC is. Ook Waterreus gaat uit van een duurzame relatie. “Anders roept hij me nu niet op”, aldus de doelman. Onder Louis van Gaal speelde Waterreus al eens een helft in een vriendschappelijk duel tegen Engeland op White Hart Lane. Nederland won dat duel met 2-0. Rond het EK 2004 in Portugal viert Waterreus zijn 34ste verjaardag, en ook dat maakt de hem geboden kans in het Nederlands elftal natuurlijk bijzonder. (Bron: KNVB.nl) |
 |
 |
 |
 |
 |
| Waterreus toont zich haast bescheiden in Oranje -woensdag 27 maart 2002- Bron: KNVB Na bijna tien jaar betaald voetbal was hij plotseling goed genoeg voor Oranje. Louis van Gaal gunde hem drie kwartier op White Hart Lane in de met 2-0 gewonnen oefenwedstrijd tegen Engeland. Daarna volgde een periode van fysieke malaise maar de fitte sluitpost van PSV is onder de nieuwe baas van Oranje vaste tweede keus. “Als het me zou worden aangeboden dat ik tot en met het EK in Portugal de vaste reservedoelman ben, dan teken ik daarvoor,” aldus de man uit Lemiers. Uit de mond van de keeper wiens onverzettelijkheid haast spreekwoordelijke proporties heeft aangenomen, klinkt dat nogal vreemd. Was het niet Ronald Waterreus die feitelijk de carrière van Stanley Menzo een halt toeriep, George Koch een retourtje Heimat bezorgde en Ivica Kralj evenmin dulde op ‘zijn’ plekkie tussen de Eindhovense palen? “Bij Oranje is het allemaal anders,” zegt de 31-jarige Limburger in Huis ter Duin aan de vooravond van Nederland – Spanje. “Bij PSV wil ik koste wat het kost spelen. Maar bij het Nederlands elftal, dat een keer of acht per jaar samenkomt, ben ik meer dan bereid tweede viool te spelen. Ik zie het als een geweldige eer om deel uit te maken van de beste voetballers van Nederland.” Het lijkt er ook op dat dat de komende jaren wel het geval zal blijven. Bondscoach Advocaat liet bij de bekendmaking van zijn selectie weten dat de PSV-er tijdens de aankomende campagne zijn vaste man is achter de nummer één, Edwin van der Sar van Fulham FC. Ook Waterreus rekent erop dat het niet weer blijft bij een korte flirt met de nationale ploeg. Hij gaat uit van een duurzame relatie. “Anders roept hij me nu niet op.” Zijn uitverkiezing blijkt slechts een schrale troost voor de rampenweek die de sluitpost bij club PSV beleefde, met de uitschakeling in de UEFA ten koste van Feyenoord en een magere 1-1 in eigen huis tegen Ajax voor de competitie. Maar verbaasd is de man niet. “Ik kan natuurlijk wel keepen, ben een veel betere goalie dan in de beginjaren. Dat alles heeft natuurlijk met ervaring te maken.” Moet Edwin van der Sar dan soms vrezen voor zijn plaats in Oranje? “Zo ver wil ik niet gaan,” zegt Waterreus, die met respect spreekt over de Voorhouter, maar tegelijkertijd zijn vechtersmentaliteit verraadt: “Soms moet je je meerdere erkennen in iemand. Ook dat heeft alles te maken met topsport. Maar begrijp me niet verkeerd, ik zal er alles aan doen om ook dat laatste stapje te maken.” Rond het Europees kampioenschap in 2004 in Portugal viert Watterreus alweer zijn 34ste verjaardag, en ook dat maakt de hem geboden kans in het Nederlands elftal natuurlijk bijzonder. “In de auto hiernaartoe sprak ik erover met Mark van Bommel en Kevin Hofland. Vroeg ik of ze zich konden voorstellen dat ze nog acht jaar zouden moeten wachten op een oproep voor Oranje. Dat was ondenkbaar voor ze. Zij zijn er zo ingerold, geheel volgens plan. Dat maakt het voor mij juist allemaal heel speciaal. En als ik dan mijn carrière kan afsluiten na een EK…Ach, dat zou natuurlijk ideaal zijn.” |
 |
 |
 |
 |
| Foto's & Informatie: Nederland - Spanje » 23 maart 2002 » 1 - 0 |
 |
| Wat er aan vooraf ging... |
| Maar eindelijk is het dan zo ver... |
| Foto's & Informatie: Engeland - Nederland » 15 augustus 2002 » 0 - 2 |
| Foto's & Informatie: Verenigde Staten - Nederland » 19 mei 2002 » 0 - 2 |
 |
| In zijn droomland excelleert Waterreus -Artikel uit Eindhovens Dagblad van 21-05-2002- FOXBORO - Amerika. Laat de naam van het land van de onbegrensde mogelijkheden vallen en Ronald Waterreus praat honderd uit. Hij is verknocht aan de cultuur, de sportmentaliteit, het leven. Als hij ooit de kans zou krijgen, besluit hij er zonder nadenken zijn carrière. Het zou de slagroom op de taart zijn. Met een koninklijk optreden tegen de Verenigde Staten gaf Waterreus zondag alvast zijn visitekaartje af. De doelman van PSV was in het Foxboro Stadium zes keer met katachtige reflexen en nuttige reddingen de voornaamste sta-in-de-weg voor de WK-deelnemer. Oranje dankte de overwinning vooral aan de Limburgse goalie. Dick Advocaat kwam superlatieven tekort. 'Ronald was fantastisch. Hij heeft laten zien dat hij terecht de tweede keeper van Oranje is. En', glimlachte de bondscoach, 'hij heeft aan Amerika eventjes zijn visitekaartje afgegeven.' Waterreus zelf na zijn derde en meest memorabele interland: 'Het ging wel aardig, hé?' Aan Ronald Waterreus hoef je nimmer te vragen naar welk land hij op vakantie gaat. Dat is al sinds jaar en dag de Verenigde Staten. Ook deze zomer. Met een trip langs de oostkust vervolgt hij zijn jaarlijkse ontdekkingstocht aan de andere kant van de oceaan. Beginnen in Boston en dan langzaam afzakken in de richting van Washington of Philadelphia. Genieten van de vrijheid en - en passant - de US Open Golf meepakken en een honkbalwedstrijd van de Philadelphia Phillies. 'Amerika is waanzinnig. In alle opzichten. We komen hier aan bij het stadion en iedereen is massaal aan het barbecuen. Prachtig vind ik dat.' Hij was met Gilles de Bilde, bij PSV ooit zijn ploeggenoot, al eens op bezoek bij de Chicago Bulls en zag zijn sportheld Michael Jordan excelleren. Als ode aan de beste basketballer ooit draagt Waterreus bij PSV rugnummer 23, verwijzend naar het shirt van Jordan bij de Bulls. En vrijdag genoot hij met Oranje van de honkbalwedstrijd Boston Red Sox - Seattle Mariners. Amerika zit praktisch in zijn genen. Maar uit de mengeling van specifieke sfeer en sportbeleving peurde Waterreus zondag geen extra motivatie. 'Of ik nu hier in Foxboro speel of het stadion van Timboektoe, dat maakt niets uit.' Hij greep de kans niettemin met beide handen aan. Letterlijk. Links, rechts, laag, hoog, Waterreus was tot frustratie van de Amerikanen zondag niet te passeren. 'Ach, ik weet best dat ik aardig stond te keepen, maar het was natuurlijk geen goed teken dat ik zoveel te doen kreeg. Aan de andere kant: de VS is volop in voorbereiding op het WK en voor ons was het de laatste wedstrijd voor onze vakantie.' Het WK gaat in Amerika volledig aan hem voorbij. 'Een aantal bij Oranje is uiteraard hevig gefrustreerd. Ik niet. Ik ben er tenslotte pas een paar wedstrijdjes bij. Het WK interesseert me nu ook helemaal niet. Ik? Wedstrijden kijken op televisie? Nee, joh. Ik heb al twintig jaar geen WK-wedstrijd meer gezien. Oh ja, in 1998 ééntje, Argentinië - Nederland. Ik ga veel liever op vakantie naar Amerika.' Na de zomer gaat Waterreus bij Oranje weer gewoon terug in zijn hok. Dan is de nu geblesseerde Edwin van der Sar weer fit en staat hij op 21 augustus tegen Noorwegen weer onder de lat. Weet Waterreus. 'Ik ben altijd reuzentrots als ik geselecteerd word en ik baal vervolgens verschrikkelijk als ik niet speel, maar ik ben ook iemand met realiteitszin. Edwin is nummer één en ik nummer twee. Zo staan de zaken ervoor en niet anders.' |
 |
| Klik HIER voor meer foto's van deze wedstrijd |
 |
 |