| การเผยแผ่พระพุทธศาสนาเข้าสู่ประเทศเนปาลพระพุทธศาสนาเข้าสู่ประเทศเนปาลโดยผ่านทางประเทศอินเดียแต่เดิมนั้นประเทศเนปาลเป็นส่วนหนึ่งของประเทศอินเดีย
  สถานที่ประสูติของพระพุทธเจ้า
        คือ
        สวนลุมพินีอยู่ในเขตประเทศเนปาลปัจจุบัน
        ในสมัยพุทธกาลพระพุทธเจ้าเคยเสด็จไปโปรดพระญาติที่กรุงกบิลพัสดุ์และทรงห้ามพระญาติฝ่ายศากยะกับฝ่ายโกลิยะวิวาทกัน
        เรื่องการผันน้ำเข้านา
        ซึ่งหมายความว่าเคยเสด็จในเขตประเทศเนปาลปัจจุบัน
        หลังพระพุทธเจ้าปรินิพพานพระอานนท์ได้เผยแผ่พระพุทธศาสนาในบริเวณนั้น
        แสดงว่าชาวเนปาลส่วนหนึ่งนับถือพระพุทธศาสนามานานแต่ครั้งพุทธกาลแล้ว 
 ในสมัยพระเจ้าอโศกมหาราชได้พระราชทานพระราชธิดาพระนามว่า
        จารุมตี
        ให้แก่ขุนนางใหญ่ชาวเนปาล
        พระเจ้าอโศกและเจ้าหญิงจารุมตีได้ทรงสร้างวัดและเจดีย์หลายแห่ง
        ซึ่งยังคงปรากฏอยู่ที่นครกาฐมาณฑุในปัจจุบัน
 
 ในสมัยที่ชาวมุสลิมเข้ารุกรานแคว้นพิหาร
        และเบงกอล
        ในประเทศอินเดีย
        พระภิกษุจากอินเดียต้องหลบหนีภัยเข้าไปอาศัยในเนปาล
  ซึ่งภิกษุเหล่านั้นก็ได้นำคัมภีร์อันมีค่ามากมายไปด้วย
        และมีการเก็บรักษาไว้เป็นอย่างดีจนถึงทุกวันนนี้
        และเมื่อมหาวิทยาลัยนาลันทา
        (ในประเทศอินเดีย)
        ถูกทำลายซึ่งทำให้พระพุทธศาสนาเสื่อมสูญไปจากประเทศอินเดียแล้ว
        ก็ส่งผลให้พระพุทธศาสนาในประเทศเนปาลพลอยเสื่อมลงด้วย
        คุณลักษณะพิเศษที่เป็นเครื่องหมายประจำพระพุทธศาสนา
        เช่น
        ชีวิตพระสงฆ์ในวัดวาอาราม
        การต่อต้านการถือวรรณะ
        การปลดเปลื้องความเชื่อไสยศาสตร์ต่างๆ
        เป็นต้นก็เลือนหายไป 
 
 
 
 
 พระพุทธศาสนาในประเทศเนปาลในยุคแรกเป็นพระพุทธศาสนาแบบดั้งเดิมหรือแบบเถรวาทต่อมาเถรวาทเสื่อมสูญไป
  เนปาลได้กลายเป็นศูนย์กลางของพระพุทธศาสนามหายานนิกายตันตระ
        ซึ่งใช้คาถาอาคมและพิธีกรรมแบบไสยศาสตร์
        นอกจากนี้ได้มีนิกายพุทธปรัชญาสำนักใหญ่ๆ
        เกิดขึ้นอีก ๔ นิกาย คือ
        สวาภาวิภะ ไอศวริกะ
        การมิกะ และยาตริกะ
        ซึ่งแต่ละนิกายก็ยังแยกเป็นอีกหลายสาขา
        แต่นิกายต่างๆเหล่านี้
        แสดงให้เห็นถึงการผสมผสานเข้าด้วยกันของความคิดทางปรัชญาหลายๆหย่าง
        เท่าที่เกิดขึ้นตามอิทธิพลของพระพุทธศาสนา 
 
 
 
 พระพุทธศาสนาในประเทศเนปาลในปัจจุบัน
 ได้มีการฟื้นฟูพระพุทธศาสนาฝ่ายเถระวาทขึ้นในประเทศเนปาลโดยส่งภิกษุสามเณรไปศึกษาในประเทศที่นับถือพระพุทธศาสนาฝ่ายเถรวาท
        เช่น ประเทศไทย ประเทศพม่า
        ประเทศศรีลังกา
        โดยเฉพาะประเทศไทยนั้น
        พระภิกษุสามเณรชาวเนปาล
  ซึ่งได้บรรพชาและอุปสมบทแบบเถรวาทได้มาศึกษาพระปริยัติธรรม
        และศึกษาในมหาวิทยาลัยสงฆ์
        ๒ แห่ง คือ
        มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
        และมหามกุฏราชวิทยาลัย
        นอกจากนั้นคณะสงฆ์เนปาลยังได้กราบทูลเชิญสมเด็จพระญาณสังวร
        สมเด็จพระสังฆราชแห่งประเทศไทยไปให้บรรพชาอุปสมบทแก่กุลบุตรชาวเนปาล
        ณ กรุงกาฐมาณฑุ
        พร้อมทั้งทรงแสดงพระธรรมเทศนาโปรดชาวเนปาล
        นอกจากนี้สมาคมธัมโมทัยสภา
        ได้อุปถัมภ์ให้พระภิกษุจากประเทศศรีลังกาและพระภิกษุสงฆ์ในประเทศเนปาลที่ได้รับการอบรมมาจากประเทศศรีลังกา
        ออกเผยแผ่พระพุทธศาสนาอย่างจริงจัง
        พร้อมทั้งมีการแปลพระสูตรจากภาษาบาลีเป็นภาษาถิ่น
        พิมพ์ออกเผยแพร่เป็นจำนวนมากด้วย 
 
 
 อ่านประวัติวัดไทยในเนปาล
 
 
     |