หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
ทุกข์เป็นเครื่องวัดแห่งความสุข และขอบเขตของผู้มีปัญญารู้แจ้งเห็นจริงในสัจธรรม ผู้เกลียดทุกข์ไม่ใช่ ผู้ที่รู้แจ้งเห็นจริงในทุกข์ แล้วกลายเป็นเกลียดธรรม ย่อมปราชัยพ่ายแพ้แก่ทุกข์ ย่อมเพิ่มทุกข์เป็นทวีคูณไม่มีเวลาพ้นทุกข์ได้ พระพุทธเจ้าท่านจึงสอนให้เอา ทุกข์มาเป็นอารมณ์เดียวในใจ คือ ทุกข์เท่านั้นเหลือ อยู่ที่ใจ แล้วจะเห็นธรรมชาติของใจเดิมแท้ที่เรียกว่าสัจธรรม นามเดิม เทสก์ เรี่ยวแรง กำเนิด 26 เม.ย. 2445 สถานที่เกิด ต.กลางใหญ่ อ.บ้านผือ จ.อุดรธานี อุปสมบท อุปสมบท ณ วัดสุทัศนาราม จ.อุบลราชธานี เมื่อวันที่ 16 พ.ค. 2466 โดยมีพระมหารัฐ เป็นพระอุปัชฌาย์ สมณศักดิ์ พระราชนิโรธรังสี หลวงปู่บรรพชาเป็นสามเณรเมื่ออายุได้ 18 ปี และอุปสมบทเมื่ออายุย่าง 22 ปี หลังจากนั้นได้ร่วมออก เดินธุดงค์กับพระอาจารย์สิงห์ ขันตยาคโม กระทั่งได้เข้ากราบนมัสการ พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต ที่ อ.บ้านผือ จ.อุดรธานี ได้รับคำพยากรณ์จากพระอาจารย์มั่น ในฐานะแห่ง "ธรรมทายาท" คำพยากรณ์นี้มิได้ผิดจากความจริง แม้แต่น้อย หลวงปู่มีข้อวัตรปฏิบัติอันงดงาม มีความมุ่งมั่นต่อการแสวงหาสัจธรรม ด้วยการลงมือปฏิบัติจริงจัง จนได้รับการยอมรับว่าเป็น "ธรรมทายาท" ตามคำพยากรณ์ของหลวงปู่มั่นอย่างแท้จริง หลวงปู่เป็นกำลังสำคัญ แห่งกองทัพธรรมในการเผยแพร่พุทธธรรม ได้เดินทางเผยแพร่พระธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ทั่วทุกภาคของ ประเทศ ฝันฝ่าอุปสรรคนานับประการ ทว่าหลวงปู่ก็มิได้ย่อท้อแต่กลับมีมานะบากบั่น พากเพียรพยายาม กระทั่ง สามารถเผยแพร่พระธรรมคำสอนได้ดังประสงค์ นับว่าท่านเป็นผู้ที่มีพระคุณต่อเราท่านทั้งหลายอย่างเอนกอนันต์ สมดังเป็น "ธรรมทายาท" อย่างแท้จริง |
