Ja wadde. Den titel moet toch goed zijn, he, om te
compenseren voor de rest. Affij.
Het ultieme gevoel. Dat zijn er verschillende. De
schizofrenie tussen ne kop die naar de hemel en een lichaam dat de grond in
wil. Het tragische gevoel te intelligent te zijn en alleen echt overeen te
komen met mensen die zo complex zijn dat j'er niks mee te maken wil hebben.
De uitdaging van de afgrond en zo. WAAROM ? WAAROM ? Omdat w'ons anders
vervelen. De grootstadswaanzin : allemaal dezefde mensen. Kuddeke spelen.
Allemaal dezelfde hobby. Allemaal hetzelfde lief. Ge kunt er niet rond.
Anders zijn in een stad is eenzaam zijn tussen honderdduizenden mensen. Leegte
in een overbevolkt gebied. Leegte die straalt uit een plastieken lichtbuiskast
en uit kaffees waar de mensen op straat staan omdat het binnen het tweede
zwarte gat van het universum is.
Het ultieme gevoel.
Hoe meer herfst in 's mans leven, hoe meer vreugd.
Leegte in kaffees die te druk zijn om plezant te zijn en waar
mensen hun hersenen wisselen met de inhoud van de spreekwoordelijke kruik.
Eraan mee doen en er echt van genieten, het contact, de warmte, de vriendschap.
De kou, de ijlheid, de stilte. Roepend zwijgen wij.
Genieten van de twee extremen.. Ultra-dom, leeg, roepen, vol
alkohol, body language. Dagen later zwijgen maar mentaal schreeuwen, hijgen,
ingetogen van de warp terug. Geen evenwicht.
Mijn God, Peter, is het uzelf al opgevallen wat voor muziek gij
soms opzet ?
Waar kan ik met iemand gaan *babbelen*, da'k er iets aan heb ?
Is dat proberen van uwe kop vanaf te geraken ? Dat zuipen ?
Proberen het van u af te schudden ? Da's zoals proberen zo hard te denken tot
ge uw maag&darmen kwijt zijt ?
Ja, Jo, da's nu Greetje. Nadat zij rond u gedanst is en u links
en rechts een steek gegeven, verslagen, zonder dat ge't zelfs door hadt, snapt
ge dan nu wat ik bedoel met "Greetje zal mijn lief niet zijn, da's anders" ?
Thuis, op mijn tweedeverdieps appartementje. Luisteren naar het
geruis van de brouwerij en de bomen van in mijn betonnen boekenkast. Elk schab
heeft een eigen verhaal, allemaal stationsliteratuur en 1 moeilijk werk dat
niemand aanraakt.
|