Van "Bevlekte Ontvangenis" naar "Verlichting"

Ik vind het uiterst vreemd dat vrijwel niemand zich schijnt te realiseren hoe ieders voorouderlijke levenswandel ons totaal beheersen in al ons doen en laten.
We praten dan wel over een vrije wil, maar van dit "vrij willen" blijft bijzonder weinig over als men weet hoe het Ego is ontstaan.
Het is heus niet voor niets dat oudere volksstammen - bijvoorbeeld de Indianen - hun voorouders op een voetstuk plaatsten. Want zij waren het wel die ons voorgingen in de strijd van overleven.
Vrij recent medisch onderzoek maakte duidelijk dat die zgn. overlevingsreflexen overerfd worden.
Al die overlevingsreflexen tezamen maken het Ego en bepalen behalve ons karakter ook onze individuele levensweg.
Men noemt dit als verzamelnaam erflast en Bijbels erfzonde.
Is het niet vreemd dat deze overlevingsmodule, die wij erven zo'n negatieve naam heeft gekregen?
Het is toch prachtig dat wij hiermee "gewapend" aan onze eigen levenswandel konden beginnnen!
Toch is deze naam uiterst zuiver gekozen.
Het is als de volkswijsheid "Alles heeft zijn voor en zijn tegen" en zo is het met deze erfzonde ook.
Laat mij beginnen met de positieve kant.
Met der tijd leerden wij ons "wapenen" tegen de de vijandige natuur.
We leerden vuur maken, waardoor wij de koude van de winters konden trotseren en leerden werktuigen maken om te jagen en het land te bewerken ect.ect. en zo leerden we ons tevens bewust te worden van de grillen van de natuur en ons daarop te richten .
Kortom: We leerden onze buitenwereld beheersen
Meer en meer gingen wij denken in termen van goed en kwaad, niet beseffend dat goed en kwaad gelijk dag en nacht of zomer en winter als twee-eenheid bij elkaar horen en/of nooit van elkaar te scheiden zijn
Die erfzonde bleek bij medisch onderzoek de basale oorzaak van ons lijden.
Ten tweede - en dat is nu wel al te duidelijk gebleken - begon de natuur zelf te lijden als gevolg van a) de overgroei van de mensheid en b) onze beheerszucht.
Zo verstoorden wij "de natuurlijke symbiose" meer en meer en dat wat eens zo perfect was werd door onze beheerszucht en/of onze overlevingsdrift totaal ontwricht.
Is dat alles niet genoeg om dit menselijk gedrag als last en als zonde te betitelen?
Daar komt nog bij dat naarmate die erflastige zonde van generatie op generatie toenam de mens steeds egocentrischer werd en alleen maar Ikke Ikke ging leven.
Dit leidde ertoe dat men oorlog ging voeren met naburige stammen, die met der tijd steeds agressiever evolueerden.
Maar!!!
Vreemd genoeg staat wel in die Bijbel: "Eert Uw Vader en Uw  Moeder".
Moeten wij onze ouders dankbaar zijn voor ons progressieve Luciferiaans gedrag?
.Is dat niet absoluut tegenstrijdig?
Zo spreekt de Bijbel zelfs van Lucifer als synoniem van de Duivel en/of  Satan als zijnde de tweedrachtzaaier en tot mijn opperste verbazing lijkt geen Christen zich bewust dat hij de Satan zelve is.
Dat is het geloof wat wij moeten aanbidden om aan het einde onzer dagen door God te worden opgenomen?
En dan tot overmaat van verwarring moeten  wij die Goddelijke Heerser, die ons Creëerde ook nog eens zien als "De Perfectie"?
Vanuit menselijk oogpunt is dit alles zeker zeer verwarrend, maar...
 
Laten het mij nu eens vanuit een ander gezichtspunt proberen te belichten.
Ik ben er nu achter gekomen dat God een samenraapsel is van een drietal Sanskriet-symbolen over de cirkelgang des levens. God is daarmee een symbool voor de kosmos, dat wij zoals de meeste nagelaten symbolen naar eigen goeddunken invulden als zijnde een persoon.
God is onze kleinmenselijke creatie,die tot een ware illusie werd.
Wij zijn onderdeel van een evolutie-proces van vele miljoenen jaren en de mens werd zeker niet voor niets - als onderdeel van de evolutie - met de doornenkroon geboren.
Dat was wat ware onderzoekers van destijds probeerden te ontrafelen.
Men noemde die vreemde "researchers" monniken en zij probeerden alle gedachten van goed of kwaad uit hun hersenpan te "verbranden" in de hoop erachter te komen waarom de mens met zo'n handycap geboren was.
Hoe veel honderden jaren die zoektocht heeft geduurd is volkomen onbekend, maar een ding is zeker: Uiteindelijk vond men de ware reden als zijnde het sluitstuk op die lange evolutiecyclus.
Deze Wijzen, die niet meer dachten in termen van goed en kwaad noemen zichzelf "Verlicht van denken", wat later werd verkort tot "Verlichting"
Het bleek onderdeel van een kosmisch proces en het is met zekerheid "dit weten", dat deze ware onderzoekers dit koste wat het kost geheim wilden houden.
Maar onderwijl was men zich wel zeer bewust, dat de mens met zijn lijden zich steeds meer ging afvragen: "Wat heeft het leven in Gods naam voor zin".
Ik weet niet of U wel eens bent overvallen met zulke trieste gedachten, maar ik in ieder geval wel. Ik ging heus niet voor niets op zoek naar de oorzaak van ziekte in het zien dat al ons gedokter slechts leek te leiden naar meer ziekte.
Dat anderen  mij daarin niet al lang waren voorgegaan snap ik helemaal niet.
Maar is dit niet met heel veel beroepen?
Maar om terug te keren naar die  monniken, die zo veelvuldig geraadpleegd werden voor hun onvoorstelbate kennis besloten zij toch een tipje van de sluier op te lichten.
Zo spaken zij over "De geest van leven leeft voort". Zij bedoelden daarmee te zeggen dat al onze voorouders in onze genen opgeslagen liggen en/of onze overerfde denkbeelden. Natuurlijk werd en wordt dit nog steeds zeer letterlijk "egocentrisch" ingevuld als dat het leven na de dood voortleeft.
Zo verhaalden zij dat iedereen naar eigen goeddunken  moest handelen, omdat er voor iedereen en allemaal een dag kwam dat God  ons zou beoordelen, ons zou  verlossen van zonden en ons zou opnemen in het Hemelrijk der Hemelen. Zij noemden dat "De dag des oordeels"

Is dat alleen al niet voldoende om de moed er toch in te houden?
Is dat geen fantastisch vooruitzicht.
Is dat geen Hoop-pil waar je U tegen zegt?

Door een toevallige ontdekking op medisch gebied kwam ik er achter wat er tijdens de laatste ademtocht gebeurt en waarom doden er zo rustig en vredig uitzien.
Pas daarna realiseerde ik mij waarom de kerkhoven ook wel rust- en vredeshoven worden gnoemd.
Tijdens de laatste ademtocht worden alle denkbeelden van  vele vele generaties verbrand en in  het weten dat erflast en erfzonde of zonde allemaal hetzelfde zijn, betekent dit dat tijdens de laatste ademtocht alle erfzonde verbrand wordt. Men draait dan in feite de hele cyclus van vele generaties een voor een in een razend tempo terug
Maar staat het ook niet exact beschreven in dit waarheidsboek als "Aan het einde der dagen zullen de doden één voor één uit hun graven herreizen"
En dan...
Dan is men verlicht of verschoond van zonde en nagelaten als God vergaf ons onze zonden
Maar daarmee is het  overlijdensproces nog niet voltooid.
Daarna zal het nog enkele dagen duren voordat de geest van leven helemaal uit de fles is, alhoewel de dood letterlijk wel al is ingetreden.
Men wist dit en mensen die aura's kunnen zien weten dit, want dan straalt het lichaam  nog een wit licht uit: een licht van verlichting. En voor die fase van dood en toch nog niet helemaal ligt de opgebaarde in "De Camera Ardente".

Als U dan weet dat alle cycli voor "Al wat Is" elkaars gelijke zijn, dan weet U ook dat voor de mensheid als geheel de "Verlichting van alle denkgedachten  of overlevings-truckjes" pas komt op het moment dat wij  "De Geest Gegeven hebben" en niet eerder !

Mag ik U vragen?
Wij denken dan wel dat wij de wijsheid in pacht hebben met al onze uitvindingen, maar is het niet ongelofelijk hoe veel men vroeger geweten heeft en hoe wij daar met z'n allen nog steeds een grote poppenkast van maken?

Laat mij eindigen met de woorden van Jesus de Gekruisigde of Je suis the Cruzified: "Wie zonder zonden is, werpe de eerste steen". Hij zei dit,want hij was aanvankelijk zonder zonden. Ja, U leest het goed!
Jesus was aanvankelijk zonder zonden, maar zijn zondig zijn werd hem uiteindelijk noodlottig.
Hierover leest U in het volgende hoofdstuk: "De Onbevlekte Ontvangenis"

Terug naar home   Terug naar pagina-index ,  website van Research Institute Revelation