HİKMET-1

Bismillâh dep beyân eyley hikmet aytıp

Tâliblerge dürr ü gevher saçtım mena

Riyazetni kattığ tartıp kanlar yutup

Men defter-i sâni sözin açtım mena

Sözni aydım her kim bolsa didâr-taleb

Köngfi bütün halayıkdın kaçtım mena

Kayda körseng köngli sınuk merhem bolğıl

Andağ mazlum yolda kalsa hemdem bolğıl

Ruz-ı mahşer dergahığa mahrem bolğıl

Mâ u menlik halayıkdın kaçtım mena

Garib, fakir, yetimlerni Resûl sordı

Uşal tüni mi'râc çıkıp dîdâr kördi

Kaytıp tüşüp fakir halin sordı

Gariblerni izin izlep tüştüm mena

Ümmet bolsang gariblerge tâbi bolğıl

Ayet hadis her kim aytsa sâmi bolğıl

Rızk u ruzi her ne berse kâni bolğıl

Kâni bolup şevk şarabın içtim mena

Gariblikde mihnet tartıp boldı habîb

Cefa tartıp Yaratkanğa boldı karib

Akil erseng gariblerni köngli avla

Mustafâ dek elni kezip yetim kavla

Boyun tavlap deryâ bolup taştım mena

Işk bâbını Mevlâm açkaç menge tekdi

Tufrak kılıp hâzır bol dep boynum egdi

Bârân-sıfat melâmetni okı tegdi

Peykân alıp yürek bağrım teştim mena

Könglüm kattığ tilim aççığ özüm zâlim

Kur'an okup amel kılmay yalğan âlim

Garib cânım sarf eyleyim yoktur mâlım

Hakdın korkup otka tüşmey piştim mena

Rûze namâz kazâ kılıp boldum kâhil

Yaman izlep yahşılardın keçtim mena

Vâ-deriğa muhabbetni câmın içmey

Şeytân ğalib cân bererde şaştım mena

İmânıma çengel urup kıldı gamnâk

Pir-i muğân hâzır bol-dep saçtı teryâk

Şeytân-lain mendin kaçıp ketti bi-pâk

Bihamdillâh nur-ı imân açtım mena

Hizmet kılıp közüm yummay hâzır turdum

Meded kıldı azâzilni kavlap sürdüm

Andın songra kanat kakıp uçtım mena

Garib fakir yetimlerni kılğın şâdman

Halkalar kılıp aziz cânıng eyle kurbân

Taâm tapsang cânıng birle kılğıl mihman

Garib fakîr yetimlerni her kim sorar

Râzi bolur ol bendedin Perverdigâr

Hak Mustafâ pendin eştip aydım mena

Yetti yaşda Arslan Bâbğa kıldım selâm:

"Hak Mustafâ emânetin kılıng inâm"

Uşal vaktda ming bir zikrin kıldım tamâm

Nefsim ölüp lâ-mekânğa aştım mena

Hurmâ berip başım silep nazar kıldı

Bir fursatta ukbâ sarı sefer kıldı

El-vedâ dep bu âlemdin güzar kıldı

Mekteb barıp kaynap coşup taştım mena

Sünnet ermiş kâfir bolsa berme âzâr

Köngli kattığ dil-âzârdın Hüdâ bizâr

Allah hakkı andağ kulğa seccin tayyâr

Yer astığa yalğuz kirip nurğa toldum

Hak-perestler makâmığa mahrem boldum

Telmürtürüb halayıkka zâr eyledi

Zikr aytturmay şeytân birle yâr eyledi

Kul Hâce Ahmed gaflet birle ömrüng ötti

Vâ-veyletâ nedâmetni vaktı yetti

HİKMET-2

Eyâ dostlar kulak salıng ayduğumğa

OI sebebdin altmış üçde kirdim yerge

Közi yaşlığ halka başlığ kaddı hilâl"

Ol sebebdin altmış üçde kirdim yerge

Cibril aydı "ümmet işi sizge ber-Hak

Kökke çıkıp melâyikdin alur sebak

Nâlişige nâle kılur heftüm tabak"

Ol sebebdin altmış üçde kirdim yerge

Ferzendim dep Hak Mustafa kıldı kelâm

Ol sebebdin altmış üçde kirdim yerge

Tört yüz yıldın keyin çıkıp ümmet bolğay

Nice yıllar yürüp halkka yol körgüzgey

On dört ming müctehidler hizmet kılğay

Ol sebebdin altmış üçde kirdim yerge

Tokkuz ay u tokkuz künde yerge tüştüm

Tokkuz sâat turalmadım kökke uçtum

Arş u kürsi pâyesini barıp kuçtum

Ol sebebdin altmış üçde kirdim yerge

"İnnâ fetehnâ"nı okup manâ sordum

Pertev saldı bî-hud bolup didâr kördüm

Mullam urup usküt dedi bakıp turdum

Andın songra çöller kezip Haknı sordım

Ruzi kıldı azâzilni tutup mindim

Lenger tugup belin basıp yançtım mena

Zikrin tamâm kılıp öttüm divâneğe

Hakdın özge heç sözlemey bigâneğe

Nâm u nişân heç kalmadı lâ lâ boldum

Fenâ fillâh makamığa aştım mena

Arş üstide namâz okup tizim büktüm

Razı aytıp Hakk'a bakıp yaşım töktüm

Yalğan âşık yalğan sûfi kördüm sögtüm

Ol sebebdin altmış üçde kirdim yerge

Cândın keçmey "Hû-Hû" degen barı yalğan

Bu kıltakdın sormang seval yolda kalğan

Bir yaşımda ervâh menge uluş berdi

İki yaşta peygamberler kelip kördi

Üç yaşımda çil-ten kelip hâlim sordı

Ol sebebdin altmış üçde kirdim yerge

Kayda barsam Hızr babam menge hemrâh

Ol sebebdin altmış üçde kirdim yerge

Beş yaşımda belim bağlap ta'at kaldım

Tatavvu ruze tutup âdet kıldım

Keçe kündüz zikrin aytıp râhat kıldım

Alta yaşda turmay kaçtım halâyıkdın

Kökke çıkıp ders örgendim melâyikdin

Dâmen kesip hemme ehl-i alâyıkdın

Ol sebebdin altmış üçde kirdim yerge

Yetti yaşda Arslan Babam izlep taptı

Ol sebebdin altmış üçde kirdim yerge

Kâbız kelip Arslan Babam cânın aldı

Hurlar kelip harır tondın kefen kıldı

Yetmiş ming ferişteler yığlıp keldi

Cenâzesin okup yerdin köterdiler

Rûhın alup illiyyînge kirgizdiler

Ol sebebdin altmış üçde kirdim yerge

Allah Allah yer astıda vatan kıldı

Ol sebebdin altmış üçde kirdim yerge

Akil erseng erenlerge hizmet kılğıl

"Emr-i maruf "kılğanlarnı izzet kılğıl

"Nehy-i münker" kılğanlarnı hürmet kılğıl

Hikmet ayt dep başlarımğa nur saçıldı

Bihamdillâh Pir-i muğan mey içürdi

Ol sebebdin altmış üçde kirdim yerge

Pir-i muğan Hak Mustafa bi-şek biling

Kayda barsang vasfın aytıp tazim kılıng

Dürüd aytıp Mustafağa ümmet bolıng

Ol sebebdin altmış üçde kirdim yerge

Tokkuzunda tolğanmadım toğrı yolğa

"Teberrük" dep alıp yördi koldın kolğa

Kuvanmadım bu sözlerge kaçtım çölge

Ol sebebdin altmış üçde kirdim yerge

OI sebebdin altmış üçde kerdim yerge

HİKMET-3

Her subhidem nidâ keldi kulağımda

Zikr ayt dedi zikrin aytıp yürdüm mena

Işksızlarnı kördüm erse yolda kaldı

OI sebebdin ışk dükânın kurdım mena

On birimde rahmet-deryâ tolup taştı.

On ikkimde bu sırlarnı kördüm mena

On üçümde nefs hevânı kolğa aldım

Nefs başığa yüz ming belâ karmap saldım

Tekebbürni ayak astıda basıp aldım

On törtümde tufrak-sıfat boldum mena

On beşimde hur u ğılmân karşu keldi

Başın urup kol kavşurup tazim kıldı

Dîdar üçün barçasını koydum mena

Onsekkizde çil-ten birle şarab içtim

Zikrin aytıp hâzır turup kögsüm teştim

On tokkuzda yetmiş makâm zâhir boldı

Zikrin aytıp iç ü taşım tâhir boldı

Yaşım yetti yigirmege ötdim makâm

Bihamdillâh pir hizmetin kıldım tamâm

Bul rivâyet arş üstide kördüm mena

Rivâyetni körüp Hakla sözleştim men

Yüz ming türlüg melâyikke yüzleştim men

Kul Hâce Ahmed yaşıng yetti yigirmi bir

Ne kılğaysın günâhlarıng tağdın ağır

Kıyâmet kün ğazab kılsa Rabbim Kâdir

Eyâ dostlar neçük cevâb aytğum mena

HİKMET-4

Barça buzrug yığlıp kelip inâm berdi

Ol sebebdin Hakk'a sığnıp keldim mena

Men yigirme ikki yaşda fenâ boldum

Merhem bolup çın derdlikke devâ boldum

Yalğan âşık çın âşıkka güvâh boldum

Eyâ dostlar yaşım yetti yigirmeüç

Yalğan da'vâ taatlarım barçası pûç

Kıyâmet kün ne kılğaymın berehne lüç

Ol sebebdin Hakk'a sığnıp keldim mena

Ölgenimde yığlıp urung yüz ming tayak

Ol sebebdin Hakk'a sığnıp keldim mena

Cenâzemni arkasıdın taşlar atıng

Ayakımdın tutup südrep gorğa elting

Hakka kulluk kılmadıng dep yançıb teping

Ol sebebdin Hakk'a sığnıp keldim mena

Yazuk birle yaşım yetti yigirme beş

Sübhân Igem zikr örgetip kögsümni teş

Kögsümdeki girihlerim sen özüng yeş

Ol sebebdin Hakk'a sığnıp keldim mena

Men yigirmealtı yaşda sevdâ kıldım

Ol sebebdin Hakk'a sığnıp keldim mena

Men yigirmeyetti yaşda pirni taptım

Her ne kördüm perde birle sırnı yaptım

Astânesin yastanıban izin öptim

Ol sebebdin Hakk'a sığnıp keldim mena

Keçe yatmay mihnet tartıp sâdık boldum

Andın songra dergâhığa lâyık boldum

Ol sebebdin Hakk'a sığnıp keldim mena

Bir kem ottuz yaşka kirdim hâlim harâb

Işk yolıda bolalmadım misl-i türâb

Ol sebebdin Hakk'a sığnıp keldim mena

Ottuz yaşda otun kılıp küydürdiler

Cümle buzrug yığlıp dünyâ koydurdılar

Urup sögüp dünya ukbın koydurdılar

Ol sebebdin Hakk'a sığnıp keldim mena

HİKMET-5

Nâgehân tururımda kamuğ buzrug

Hak ışkını könglüm içre saldı dostlar

Meded kılıp elkim tutup aldı dostlar

Ottuz birde Hızr babam mey içürdi

Vücûdımdın azâzilni pak kaçurdı

Sevdâ kıldım yazuklarım Hak keçürdi

Andın songra Hakk yolığa saldı dostlar

Cân berürde bergüm senge nür-ı iman"

Garib cânım şâdmân bolup küldi dostlar

Ottuzüçde sâki bolup mey üleştim

Câm-ı şarâb kolğa alıp toya içtim

Bihamdillah ikki nefsim öldi dostlar

Ottuztörtde âlim bolup dânâ boldum

Çil-ten birle şarâp içip hemrâh boldum

Iç ü taşım Hak nurığa toldı dostlar

Ottuzbeşde mescid kirip devrân sürdüm

Tâliblerge ışk dükânın tola kurdum

Egri yolğa her kim kirdi sögtim urdum

Ol sebebdin közüm yaşlığ kâmetim dâl

Işk hançeri yürek bağrım tildi dostlar

Ottuz yetti yaşka kirdim uyğanmadım

Tevbe kıldım Hacem kabul kıldı dostlar

Otuzsekkiz yaşka kirdim ömrüm ötti

Yığlamay mu öler vaktım yavuk yetti

Ecel kelip peymânesin menge tuttı

Vâ-deriğa ötti ömrüm kanı tâat

Tâatlikler Hak kaşıda huş-saadet

Kızıl yüzüm tâat kılmay soldı dostlar

Saç bakalım hüb agardı könglüm kara

Cümle melek yazuklarım bildi dostlar

Pir-i muğan curasıdın katre tattım

Yol tapay dep başım birle tünler kattım

Bihamdillah lutf eyledi nürğa battım

Köngül kuşı lâmekânğa yetti dostlar

Kıyâmetni şiddetidin aklım hayrân

Könglüm korkğan cânım hurgan hâne veyran

Sırât atlığ köfrügidin dilim lerzân

Aklım ketip bi-hûş bolup kaldım dostlar

Kul Hâce Ahmed kırkğa kirding nefsingni kırk

Munda yığlap âhiretde bolğıl arık

Post-ı imân şeriatdur mağzı tarik

Tarik kirgen Hak'dın uluş aldı dostlar

HİKMET-6

Yâ İlâhım hamdıng birle hikmet ayttım

Zâtı uluğ Hâcem sığnıp keldim sanga

Tevbe kılıp günâhımdın korkup kayttım

Zâtı uluğ Hâcem sığnıp keldim sanga

Kırkbirimde ihlâs kıldım yol tapay dep

Erenlerdin her sır körsem men yapay dep

Pir-i muğân izin alıp men öpey dep

Zâtı uluğ Hâcem sığnıp keldim sanga

Kırkikkimde tâlip bolup yolğa kirdim

İhlâs kılıp yalğuz Hakk'a köngil berdim

Zâtı uluğ Hâcem sığnıp keldim sanga

Kırküçümde Haknı izlep nâle kıldım

Köz yaşımnı akkuzuban jâle kıldım

Biyâbânlar kezip özüm vâle kıldım

Zâtı uluğ Hâcem sığnıp keldim sanga

Yakam tutup yığlap yürdüm gülzârında

Mansur sıfat başım berip ışk dârında

Zâtı uluğ Hâcem sığnıp keldim sanga

Kırkbeşimde Sendin hacet tilep keldim

Tevbe kıldım her iş kıldım hatâ kıldım

Kırk altımda zevk u şevkim tolup taştı

Rahmetingdin katre tamdı şeytân kaçtı

Hakdın ilhâm refik bolup bâbın açtı

Zâtı uluğ Hâcem sığnıp keldim sanga

Şeytân kelip nefs hevânı özi yuttı

Zâtı uluğ Hâcem sığnıp keldim sanga

Kırksekkizde aziz cândın bizâr boldum

Günah derdi kesel kıldı bimâr boldum

Ol sebebdin Hakdın korkup bidâr boldum

Zâtı uluğ Hâcem sığnıp keldim sanga

Kırktokkuzda ışkıng tüşti küyüb yandım

Mecnun-sıfat hayl u hişdin kaçıp tandım

Türlüg türlüg cefâ tegdi boyun sundım

Elligimde er men dedim fe'lim za'if

Zâtı uluğ Hâcem sığnıp keldim sanga

Kul Hâce Ahmed er bolmasang ölgen yahşi

Kızıl yüzüng kara yerde solgan yahşi

Tufrak-sıfat yer astıda bolgan yahşi

Zâtı uluğ Hâcem sığnıp keldim sanga

Bir ü Barım didârıngnı körer men mü

Başdın ayağ hasretingde dad eylesem

Tağlar çıkıp tâat kılıp közüm oydım

Didârıngnı körelmedim cândın toydım

Bir ü Barım didârıngnı körermen mü

Ellig iki yaşda keçtim hânumândın

Hânumânım ne körüngey belki cândın

Başdın keçtim cândın keçtim hem imândın

Bir ü barım didârıngnı körermen mü

Ellig üçde vahdet meydin rûzi kıldı

Yoldın azğan gümrâh edim yolğa saldı

Allah dedim lebbeyk deban kolum aldı

Bir ü Barım didârıngnı körermen mü

Elligtörtde vücüdlarım nâlân kıldım

Marifetni meydânıda cevlân kıldım

İsmâil dek aziz cânım kurbân kıldım

Bir ü Barım didârıngnı körermen mü

Elligbeşde didâr üçün gedâ boldum

Tevbe kıldım akar mukin közde yaşım

Erenlerdin behre almay köngli taşım

Bir ü Barım didârıngnı körermen mü

Elligyetü yaşda ömrüm yeldek ötti

Eyâ dostlar amelsizmen başım kattı

Bihamdillâh pir-i muğân kolum tuttı

Bir ü Barım didârıngnı körermen mü

Ellig sekkiz yaşka kirdim men bi-haber

Kahhâr İgem nefsimni kıl zir ü zeber

Himmet berseng şum nefsimge ursam teber

Bir ü Barım didârıngnı körermen mü

Cân bererde cânânımnı kılmadım yâd

Ne yüz birle sanga aytay kılğıl âzâd

Bir ü Barım didârıngnı körermen mü

Közüm yumup tâ açkunça yetti altmış

Belim bağlap men kılmadım bir yahşi iş

Altmış Girde şermendemen günahımdın

Eyâ dostlar köp korkamen İlahımdın

Cândın keçip penâh tiley Hudâyımdın

Bir ü Barım didârıngnı körermen mü

Altmışikki yaşda Allah pertev saldı

Başdın ayağ ğafletlerim rehâ kıldı

Cânım dilim aklım hûşım Allah dedi

Bir ü Barım didârıngnı körermen mü

Altmışüçde nidâ keldi kul yerge kir

Hem cânıngmen, cânanıngmen cânıngnı ber

Hu şemşirin kolğa alıp nefsingni kır

Andın keyin cânânımnı izlep taptım

Ölmes burun cân bermekni derdin tarttım

HİKMET-8

Yer üstide yaranlarım matem tuttı

Alem hemme "sultanım" deb na'ra tarttı

Elveda deb yer astıga kadem koydum

Yaruğ dünya haram kılıb Hak'nı süydüm

Keçe namaz kündüzleri saim boldum

Hak Mustafa ruhı kelib boldı imam

Cümle melek yer astıda boldı gulam

Kıyametde yol adaşsang yolga salay

Ferzendim dek elking tutub cennet kirey

Didar körüb ruhum uçıb arşga kondı

Musa sıfat vücutlarım küyüb yandı

Yer astıda harlığ tarttım köp meşakkat

Ey yaranlar bu dünyada yok feragat

Ta meşakkat tartmagunça vaslı kayda

Yer astığa kirdim erse bihud boldum

Asi cafi ümmetlerni halin sordum

Mustafa'ga matem tutub kirdim mena

Ümmet dedi köksüm tola dağ-ı hasret

Ümmetlerim yazukların her Cum'a keç

Alıb kelgey ya Muhammed sen munı çeç

Her Cum'a keç ümmetlerni günahını

Alıp kelgey ya Muhammed körgil munı

Yaratkan'dın korkmas musen pest himmetim

Amin dengler âl u ashab hem çeharyar

Ümmetlerni cürmin keçgil Perverdigar

Kul Hace Ahmed men defter-i sani aytdım

İkki alem işretlerin meyge sattım

Eyâ dostlar hasb-i hâlim beyân eyley

Çın derdlikge bu sözlerni ayân eyley

Ol sebebdin Hakk'dın korkub ğorga kirdim

Gor içinde keçe kündüz tâ'at kıldım

Tatavvu namâz okub âdet kıldım

Gor içinde Mustafâ'nı hâzır kördüm

Ol sebebdin Hakk'dın korkub ğorga kirdim

Gorğa kirmek Resûlullâh sünnetleri

Gariblerğe rahm kılmak şefkatleri

Ol sebebdin Hakk'dın korkub ğorga kirdim

Ümmet bolsang keçe kündüz tınmay yığla

Bağrıng pişib öpkeng teşib yürek dağla

Ecel kelse merdânevar beling bağla

Ol sebebdin Hakk'dın korkub ğorga kirdim

Bir kün seni ömrüng bergi bolğay hazân

Ecel kelmey tevbe kılğıl eyâ nâdân

Şayet senge rahm eylegey İzim Yezdân

Sebebdin Hakk'dın korkub ğorga kirdim

Çın dertlikni işi erür söz-ü güdâz

Keçe kündüz tınmay kılğıl roze namaz

Fıskı fücur günâhları tağdın artar

Dinni koyub dünyâ malın özge tartar

Hâyu heves men menlikni yırak taşla

Seherlerde çârzarb urub tınmay işle

Ol sebebdin Hakk'dın korkub ğorga kirdim

Hak Teala fazlı birle ferman kıldı

Altmış üçde sünnetlerin mehkem tutub

Altmışüçte sünnet dedi işitib bildim

Yer astıda canım birle kulluk kıldım

İşitib okup yerge kirdi Kul Hace Ahmed

Erenlerdin feyz u fütuh alalmadım

Yüzyigirmebeşge kirdim bilelmedim

Hak Teala taatların kılalmadım

Ümmet dese asilerni huş devleti

Bizler üçûn canlar çekti ol Muhammed

Keçe kündüz hasıllarıng ayş ü işret

İşitib okup yerge kirdi Kul Hace Ahmed

Şartı oldur sende bolsa nur-ı iman

Tangla barsang didarığa kılur mihman

İşitib okup yerge kirdi Kul Hace Ahmed

Ey mü'minler bu dünyanı payanı yok

Çin bilürsen hergiz munı yalganı yok

Kim bilmese vallah anı imanı yok

İşitib okup yerge kirdi Kul Hace Ahmed

Aslım tufrak neslim tufrak barçadın har

Basıb ötseng murdar cismin kılgusı ar

Kim ar etse şeytan kavmi hevası bar

İşitib okup yerge kirdi Kul Hace Ahmed

Ruz-ı mahşer didar körüb sorgay devlet

İşitib okup yerge kirdi Kul Hace Ahmed

Bende bolsang mihnet tartgıl gafil adem

Akil erseng ganimetdür senge şol dem

İşitib okup yerge kirdi Kul Hace Ahmed

Aşıklarnı sünnetidür tirik ölmek

İşitib okup yerge kirdi Kul Hace Ahmed

Mustafa'ga canıng kurban kılmaz mısan

Can ne bolgay imanıngnı bermes misen

Kul Hace Ahmed altmışüçte gaib boldı

Edeb saklap Mustafa'ga naib boldı

Sultan boldı mihnet tartıp tayyib boldı

İşitib okup yerge kirdi Kul Hace Ahmed

HİKMET-11

Eya dostlar pak ışkını kolga aldım

Bu dünyanı düşmen tutub yürdüm mena

Yakam tutub hazretiğe sığnıp keldim

Işk babıda Mansur sıfat boldum mena

Belin bağlab Hak işini mehkem tutdı

Aşık Mansur Ene'l Hak'nı tilge aldı

Cibril kelip Enel Hak'nı birge aytdı

Mansur kelgeç dar egilip özi aldı

Batın közi açukları hayran kaldı

Pertev salıp Allah özi nazar kıldı

Vaşuka dep didarını kördüm mena

Taşga aydı "emrim tutub sen teğmegil"

"Levhül mahfuz" tahtasıda kördüm mena

Üçyüz molla yığlab bitti köp rivayet

Başım berip Hak sırrını bildim mena

Enel Hak'nı ma'nasını bilmes nâdân

Dânâ kerek bu yollarda pak-ı merdan

Akil kullar Hak yadını aydı canan

Candın keçib Canane'ni süydüm mena

İma kıldım dânâ bolsa ma'na alsun

Haldın aytıp aşıklarga berdim mena

Essiz Mansur harlık birle boldı eda

Kanlar yutup men hem güvah boldım mena

Şah Mansur'nı Enel Hakk'ı bica emes

Âgâh bolup buy-ı Huda aldım mena

Bir tün seher garib Mansur köb yığladı

Pertev salıp Allah özi rahmeyledi

Ademmen dep belin bağlab kanı himmet

Zalimlerge esir bolup öldüm mena

Dervişlerni hulkı murdar ötmez dua

Ol sebebdin padşah kılur bizge cefa

Ayet hadis manasıdın aydım mena

Zalim eğer cefa kılsa Allah degil

Elking açıb dua eylep boyun sungıl

Hak dadingge yetmes bolsa gile kılgıl

Zalim eğer zulm eylese menge yığla

Yaşıng saçıp menge sığnıp beling bağla

Zalimlerni kurbı nedür men yaratkan

Mendin keçib zalimlerni elkin tutkan

Hakikatdın sözler aydım işitmeding

Dünya haram andın köngil sovutmadıng

Zalimlerni şikve kılma zalim özüng

Huyung riya tesir kılmas halka sözüng

Harislerni siccin içre saldım mena

La'li lebi cünbüş kılıb aydı seni

Can u dilim ümmederim köz revşeni

Çin ümmetni sinesige koydum mena

Kul Hace Ahmed Hak sözini sözlep ötdi.

"İlmel-yakin" şeriatnı közlep ötdi

Tealallah aşıklarga berdi ışkın

Şakir bolup ortab yanıp küydüm mena

Candın keçip yalğuz Hak'nı canğa koştum

Andın songra derya bolup tolup taştım

Lamekan'nı seyr etiban makam aştım

Dünya ukbin yüz ming talak koydım mena

Hak aldıda akl-ı kamil dem uralmas

Bu sırlarnı Canane'din tuydum mena

Tarikatnı yollarını ukbası köp

Pak ışkını kolğa almay bolmas yürüp

Didarını körse bolmas tün kün uyup

Tarikatnı yolı kattığ turfa şaştım

Başım kattı Pir-i muğan sarı kaçtım

Tarikatnı yollarıdur kattığ azab

Bu yollarda neçe aşık boldı turab

Işk yolığa her kim kirse hali harab

Erenlerdin yolnı sorap yürdüm mena

Tarikatnı yollarıdur turfa uluğ

Ruzi kılgan bendesige bolgay yavuğ

Uçkunige takat kılmas yetti tamuğ

Ey yaranlar aziz candın toydum mena

Hakikatnıng manasige yetgen kişi

Bihud bolup küyüb yanar içi taşı

Kanlar akar közleridin akkan yaşı

Köz yaşımnı tuhfe kılıb bardım mena

Şeriatdur aşıklarnı efsanesi

Muhabbetni bağın kezmey aşık bolmas

Kani bolub has gevheridin aldım mena

Işk otıga küygen aşık rengi uçar

Munda bolgan girihlerni anda açar

Hakikatlik aşıklarnı rengi sonuk

Ayinege nazar kılsa andın tanuk

Özi hayran köngli veyran közi yaşluk

Zari kılsang bendem deban ayğum seni

Candın keçib meni ister aşık kanı

İlham keldi çın kulakğa aldım mena

Çın köngülde küygenlerge didar ata

Yalğan aşık yolğa kirse hemme hata

Çın aşıknı közi yaşlık kaddi düta

Düta bolup yer astığa kirdim mena

Hakikatlığ çın aşıkga tuhfe bergüm

Ruzı mahşer neçüksen dep halin sorgum

Namaz okub ruze tutub her subh u şam

HİKMET-13

Ol Kâdirim kudret birle nazar kıldı

Hurrem bolup yer astığa kirdim mena

Garib bendeng bu dünyâdın sefer kıldı

Mahrem bolup yer astığa kirdim mena

Zâkir bolup şâkir bolup Haknı taptım

Dünya ukbâ harâm kılıp yançıp teftim

Şeydâ bolup resvâ bolup cândın öttim

Bi-gam bolup yer astığa kirdim mena

Aşık bolsang evvel barıp Haknı tanı

Mahrem bolup yer astığa kirdim mena

Ey bul-aceb içmek yemek râhat üçün

Pürğam bolup yer astığa kirdim mena

Kulnı körsem, kulı bolup hizmet kılsam

Aşıklarnı küyüp uçkan küli bolsam

Hemdem bolup yer astığa kirdim mena

Duzah içre kalmasun dep ğamım yedi

Vâ-deriğâ Haknı tapmay könglüm sınuk

Yer üstide sultânmen dep boldum uluğ

Şâkir bolup yer astığa kirdim mena

Şeyhmen deban da'vâ kılıp yolda kaldım

Bidem bolup yer astığa kirdim mena

Başım tufrak özüm tufrak cismim tufrak

Hak vaslığa yetermen dep rûhum müştâk

Küydüm yandım bolalmadım hergiz affak

Şibli yanglığ sema urup candın keçtim

Sermest bolup el ü halkdın tanıp kaçtım

Aşık bolsang cândın keçip bir yolı öl

Nâdânlarğa aytsan sözing kılmas kabûl

Mehkem bolup yer astığa kirdim mena

Bağrım küyüb candın toyup öldüm mena

Kanlar yutup gam zehrige toydum mena

Nâdân bolsa duzah andın kılgay hazer

Nâdân birle duzah sarı kılmang sefer

Nâdân içre hazan yanglığ soldum mena

Hak Te'ala refik bolsa bir dem turmay

Nâdânlardın yüz ming cefa kördüm mena

Dad eylesem Hak dâdımge yeter mukin?

Nâdânlardın yüz ming cefa kördüm mena

Halim sorsan men talib-i cananemen

Yer astıga kaçıp kirdim nâdânlardın

Elkim açıb dua tilep merdanlardın

Garib canım yüz tasadduk dânâlardın

Dânâ tabmay yer astıga kirdim mena

Nâdânlarnı mendin sorma köksüm çaka

Hak'dın korkub matem kursam küler kahkah

Ağzı açuk nefsi uluğ misli lakka

Nâdânlardın korkup senge keldim mena

Boynung kısıp zari kılsang kolung almas

Nâdânlarnı şikve eyleb keldim mena

Evvel ahır hublar ketti kaldım yalğuz

Nadânlardın işitmedim bir yahşi söz

Dânâ ketti nâdân kaldı yedim efsus

Yolnı tabmay hayran bolup kaldım mena

Dağ-ı hicran ezdi bağrım kani derdmend

Dânâ tufrak nâdânlarnı köksi belend

Ayet hadis beyan kılsam kılmas pisend

Köksüm teşing derd u gamga toldum mena

Barça talib uluş aldı men bi-nasib

Uluş istep düta bolup keldim mena

Han-ü manıng terk eyleben uluş algıl

Ey bi-haber dünya işin arka salgıl

Men defter-i sani aytdım sizge yâdgar

Ervahımdın meded tileb okung zinhar

Dua kılay vasıl kılsun Perverdigar

İhlas birle közge sürtüb didar körsün

Canlar keçip Canane'ni kördüm mena

Başıng birle erenlerge hizmet kılgıl

Işk yolıda canım berip yürdüm mena

Çın aşıknı Allah süyüp bendem dedi

Ara yolda kalmasun dep gamın yedi

Yalğancılar didarımnı körmes dedi

Işk babıda mehkem bolup turdum mena

Akil erseng gorıstandın haber algıl

Men hem şundağ bolurmen dep ibret algıl

Bu hadisni fikr eyleben öldüm mena

Haber berür "felizehu kalilen" dep

Bu dünyada hiç külmeyin yürdüm mena

Amelsizler kahkah külür hurrem yürür

Fermanige boyun sungan pürgam yürür

Köz yaşımnı derya kılıp yürdüm mena

Rahmeyleben Allah özi nazar saldı

Andın songra derya bolup taşdım mena

Zalim nefsim hiç salmayın otka saldı

Vücudlarım öz öziden küyüb yandı

Euzübillah bismillah dep yürdüm mena

İman etken halis bolup yanıb çıkkay

İmansızlar evvel ahır küyüb yangay

Oğanimdin iman tilep yürdüm mena

Nefsim beni heva kıldı tarta şaştım

Vâ-deriğâ neçük kılğum garibliğde

Garibliğde ğurbet içre kaldım mena

Horâsân u Şâm u Irâk niyyet kılıp

Yusufını ayırdılar ol Kenândın

Toğgan yerim ol mübârek Türkistândın

Otuz üç ming sahâbe hem yârânlarğa

Gurbet tegse puhte kılur köp hâmlarnı

Dânâ kılur hem hâs kılur köpâmlarnı

Kiyer kir ton tapsa yeyür taâmlarnı

Anıng üçün Türkistanğa keldim mena

Garibliğde yüz yıl tursa erür mihmân

Gariblıgde kul boldı ol Mahmud Sultân

Ey yârânlar gurbet İçre küydüm mena

Garibliğde Arslan Babam izlep taptı

Uluğ babam ravzası ol ak türbetge

Babamnı rûhı saldı meni bu gurbetge

Hiç bilmesmen neçük taksir kıldım mena

Kul Hâce Ahmed sözlegeni Hak'nı yadı

İşitmegen dostlarığa kalsun pendi

Gurbedenip öz şehrige kaytıp yandı

Türkistan'da mezar bolup kaldım mena

HİKMET-17

Köngil közi yarutmayın tâat kılsa

Lâ-mekânda Hakdın sebak aldım mena

Bir ü Barım sebak berdi perde açıp

Yer ü kökde turalmadı şeytân kaçıp

İşret kılıp vahdet meydin toya içip

Lâ-mekânda Hakdın sebak aldım mena

Işk makâmı türlüg makâm aklıng yetmes

Başdın ayağ cebr cefâ mihnet ketmes

Işk belâsı başka tüşse nâlân kılur

Aklıng alıp bihûş kılıp hayrân kılur

Köngül közi açılğan song giryân kılur

Lâ-mekânda Hakdın sebak aldım mena

Aklım alıp bihüş kılıp ışkın saldı

Lâ-mekânda Hakdın sebak aldım mena

Munda cefâ çekkenlerge didârı taht

Rûr-ı mahşer atâ kılğay hem taht u baht

Yaratkanda kılğan özi âşıkka ahd

Lâ-mekânda Hakdın sebak aldım mena

Çöller kezip halkdın bezip ışkın sorgıl

Bende bolsang Hakdın korkup yığlap yürgil

Didârını taleb kılsang hâzır bolgıl

Közlerimdin kanlar töküp yâd etmedim

Sendin korkup hasta könglüm şâd etmedim

Lâ-mekânda Hakdın sebak aldım mena

Allah derdi satkun ermes satıp alsang

Pir-i muğân hizmetide hâk bolmasang

Ey yârânlar ışk derdige devâ bolmas

Tâ tirigsen ışk defteri eda bolmas

Tar lahedde üstühânı cüdâ bolmas

Lâ-mekânda Hakdın sebak aldım mena

Işk pâdişâh âşık fakir dem uralmas

Hak pendini alğan dünyâ izleyelmes

Lâ-mekânda Hakdın sebak aldım mena

Kul Hâce Ahmed yetti yaşda sebak kıldım

Sekkizimde dünyâ ukbin talak koydım

Tokkuzumda Hudâyımnı hâzır bildim

Lâ-mekânda Hakdın sebak aldım mena

HİKMET-18

Huş gayibdin yetüşti yahşı sözüm teberrük

Aşık bolsang ey tâlib riyâzetde beling bük

Tün keçeler uhlamay yaş ornığa kanıng tök

Arslan babam sözlerin işitingiz teberrük

Pirge kadem koyganda yâl aytma ğavsu’l-ğıyâs

Talibmen dep ayturlar vallâh billâh nâ-insâf

Arslan babam sözlerin işitingiz teberrük

Pir hizmetin kılduk dep tâlibmen dep yürerler

Dilleride ğamı yok nâgeh ağrığay başı

Mekr ü hîle kılurlar malûm Hudâğa işi

Çın tâlibni sorsangız içi, taşı gevher, dür

Hakk'a ayan sırları yemişleri safa nur

Arslan babam sözlerin işitingiz teberrük

Fısk u fücur hâsılı günâhlardın hürkmesler

Riyâ tesbih elkinde zünnâr yahşı bilsengiz

Hak rızâsı buturur ışk sevdasın kılsangız

Işkın alıp mahşerde rüsvâ bolup tursangız

Arslan babam sözlerin işitingiz teberrük

Sermest bolup vaslıda Hû zikrini kurarlar

Arslan babam sözlerin işitingiz teberrük

İnşâallâh işitkenni Hakdın tilep alurmen

Şeytân yolıdın alıp Hak yolığa salurmen

Meded kılsa Mustafa günâhların tilermen

Arslan babam sözlerin işitingiz teberrük

Arslan babnı sorsangız peygamberge etibâr

Arslan babam sözlerin işitingiz teberrük

Çârşenbe kün eşitip nâgah hazret bardılar

Arslan bâbnıng üyige ol kün mihmân boldılar

Yatkan yemi nâ-hemvâr körüp hayrân kaldılar

Arslan babam sözlerin işitingiz teberrük

Ol Muhammed Mustafa turup duâ kıldılar

Arslan babam sözlerin işitingiz teberrük

Sahâbeler aydılar Arslan bâbdur atıngız

Arablarnı uluğı pâkizedür zâtıngız

Terbiyet-i ten farz dedi farça salıp yattıngız

Ahir zaman ümmetleri nakş kılur üylerin

Nefs hevâğa kıvanıp bozar her dem huyların

Şân u şevketler birle ber-pâ kılur boyların

Ahir zaman ümmetleri dünyâ fâni bilmesler

Erenlerni kılğanın körüb közge ilmesler

Arslan babam sözlerin işitingiz teberrük

Yahşı yollardın azıp yaman yolğa avuşkan

Şeytân-laîn pirim dep dâmeniğe yapuşkan

Arslan babam sözlerin işitingiz teberrük

İmân islâmın alıp ölmeymen dep külüşken

Arslan babam sözlerin işitingiz teberrük

Şeytân-lain pirim dep cân bererde körüngey

İmân islâmın alıp hâl-ı dilin sormagey

Arslan babam sözlerin işitingiz teberrük

Tevbe kılsa tevbesin Mevlâm kabûl kılmagey

Arslan babam sözlerin işitingiz teberrük

Yetti yaşda Arslan Bâb Türkistanğa keldiler

Başım koyup yığladım hâlim körüp küldiler

Ming bir zikrin örgetip mihribânlığ kıldılar

Kelâm kıldım hurmâdın menge vahşet kıldılar

Ey bi-edeb gödek, dep asâ alıp sürdiler

Vahşetidin korkmadım menge bakıp turdılar

Arslan babam sözlerin işitingiz teberrük

Hak Resülnı buyruğın ümmet bolsam kılayım

Arslan babam sözlerin işitingiz teberrük

Ağzım açtım saldılar hurmâ ıssı kıldı mest

İkki âlemdin keçip va'llâh boldum Hak-perest

Arslan babam sözlerin işitingiz teberrük

Babam aydı "Ey balam teklif kılmadıng menge

Beşyüz yıldur kâmımda saklap erdim men senge"

"Mezesini siz alıp tilfın berdingiz menge"

Cenâzemni okup köm, cân tasadduk kılayım

Meded kılsa Mustafa İlliyyin'ge kireyim"

Arslan babam sözlerin işitingiz teberrük

Yığlap aydım "Ey baba yaş gödekmen bilmesmen

Arslan babam sözlerin işitingiz teberrük

Babam aydı "Ey balam melâyikler yığılğay

Cebrâil imâm bolup özgeler tâbi bolğay;

Kul Hâce Ahmed sözüngni nâdanlarğa aytmağıl

Sözni aytıp nâdanğâ pûçek pulğa satmağıl

Açdın ölseng nâmerddin hergiz minnet tartmağıl

Kudret birle Hakk'dın sizge ferman boldı

Tübsiz tengiz içre yalğuz tüştüm dostlar

Ol tengizge Oğan İzim ferman kıldı.

Bihamdillah sağ-selamet çıktım dostlar

Yaşım yetti, ömrüm ketti, kökke uçtum

Bağrım taştı, aklım şaştı, yerge tüştüm

Nefs u şeytan hayli birle köb uruştum

Fakr u rıza makamatın keçtim dostlar

Sır şerbetini saki bolub menge sundı

Anı alıb edeb birle içtim dostlar

Onüçümde gevvas bolub derya çomdım

Marifetni gevherini sırdın terdim

Şemin körüb pervanedek özüm urdum

Bihuş bolub aklım yitti şaştım dostlar

Ontörtümde tufrak sıfat harlığ tarttım

"Hu-Hu" teyu başım birle tünler kattım

Ming altunlık kıymetini birge sattım

Andın songra kanat tokub uçtım dostlar

Onbeşimde dergahinge yanıb keldim

Yazuk birle her iş kıldım hata kıldım

Tevbe kılıb Hakk'a boyun sunub keldim

Tevbe kılıp yazuklardın kaçtım dostlar

Cebrail vahiy keltürdi Hak Rasulğe

Ayet keldi zikr etgin deb cüz vü küllğe

Hızr babam saldı meni uşbu yolğa

Şeriatnıng bostanıda cevlan kıldım

Tarikatnıng gülzarında seyran kıldım

Hakikatdın kanat tutub tayran kıldım

Marifetning eşigini açtım dostlar.

'Elest" hamrın Pir-i muğan toya berdi

Taliblerge dürr ü gevher saçtım dostlar.

Muhabbetni câmın içken divâneler

Kıyamet kün ot ağzıdın saçar dostlar

Kudret birle yaratılgan yetti tamuğ

Aşıklarnı narasıdın kaçar dostlar

Tâkatım yok âşıklarnı bir âhige

Kaçıp barğay Hakk Te'âlâ penâhige

Aşıklarnı yaşı birle öçer dostlar

Aşıklarnı ışk dükânın barsa kurup

Yaşın saçıp kögsin açıp yüzin sürüp

Rahmân İgem sâki bolup mey içürse

Ehlü ayâl hânumândın pâk keçürse

Işk bâbını Hak yüzige vâ eylese

Lutf eylese ikki âlem şah eylese

Aşıkları Hak sarığa uçar dostlar

Sübhân İgem bir katre mey kılsa inâm

Zıkr-i sırnı ayta ayta kılsam tamâm

Uçmah içre harîr tonlar biçer dostlar

Hâs bendem dep Rahmân İgem yalğuz süyer

Yaş ornığa kanın töküp yüzni boyar

Hamdın aytsa şeytân-laîn kaçar dostlar

Men aytmadım Allah özi vade kıldı

Andağ âşık şevk şarâbın içer dostlar

Arş u kürsi levh ü kalem hemme bizâr

Kolum tutub yolğa salgıl "Ente'l-Hâdi"

Erklik Kadir yığlab keldim bârgahingge

Kolum tutub yolğa salgıl "Ente'l-Hâdi"

Tün keçeler tang atkunça yatmak işim

Kolum tutub yolğa salgıl "Ente'l-Hâdi"

Yolsuz yolğa kirdim dostlar halim harab

Halkdın sorsam heç kim bermes menge cevab

Halıkımsen yol körsetgil âlicenâb

Kolum tutub yolğa salgıl "Ente'l-Hâdi"

Hıcâletde korkub keldim günahımdın

Kolum tutub yolğa salgıl "Ente'l-Hâdi"

Yığlab keldim Hazretingge eyâ şâhım

Kabsab keldi karanğulık çıkkıl mâhım

Padşahimsen Bir ü Bârım tekyegâhım

Kolum tutub yolğa salgıl "Ente'l-Hâdi"

Başdın ayağ boldı günah kayda baray

Yol adaşgan itdek bolup kimdin soray

Bu hâl birle didarıngnı kaydın körey

Men berkitsem elk-ayak cümle güvah

Şermendemen dermandemen köbtür günah

Kolum tutub yolğa salgıl "Ente'l-Hâdi"

Günah derdi bimâr kıldı tabibimsen

Mahbubumsen dermanımsen habibimsen

Fasık facir rahmetingdin nevmid emes

Sendin özge heç kim meni yolğa salmas

Lutf etmeseng müşküllerim âsân bolmas

Kolum tutub yolğa salgıl "Ente'l-Hâdi"

Heç kişi yok yerde kökde sensen Kadir

Şekkim yoktur bu sözümde özüng nazır

Hem yekkesen yeganesen bişek hazır

Kolum tutub yolğa salgıl "Ente'l-Hâdi"

Men yolungda baş bermedim Kadir Hüda

Derd hem özüng derman özüng lutfung deva

Can u iman ğızasıdur seni zevking

Canım berip satkun alay seni ışkıng

Roz-ı mahşer şefi bolğay seni şevking

Kolum tutub yolğa salgıl "Ente'l-Hâdi"

Pir-i muğan taliplerini yol başçısı

Kolum tutub yolğa salgıl "Ente'l-Hâdi"

"Ente'l-Hâdi Ente'l-Hakk" nı zikrin aytsam

Hadi bolsang egri yoldın rastka kaytsam

"Ente'l-Hâdi Ente'l-Hakk"nı zikri kavi

Pir-i muğan sözleridin alsa fetvi

Batınları revşen bolup bolur yahşi

Kul Hâce Ahmed rahmetingdin ümit tutay

Kolum tutub yolğa salgıl "Ente'l-Hâdi"

HİKMET-22

Huş kudretliğ Perverdigar Bir u Barım

Kolum tutub yolğa salgıl "Ente'l-Hâdi"

Zatı uluğ Rahman igem hem Cebbarım

Kolum tutub yolğa salgıl "Ente'l-Hâdi"

Seher vaktte yığlab töksem kanlar közdin

Kolum tutub yolğa salgıl "Ente'l-Hâdi"

İcâbetni andın tileb kıl münâcat

Rahmet derya tolub taşar yetse furat

Kolum tutub yolğa salgıl "Ente'l-Hâdi"

Ey dâd igem heç yetmedi senge dâdım

Yer ü kökni nâlân kıldı bul feryadım

Roz-ı mahşer kıçkırğaymu kel âzadım

Kolum tutub yolğa salgıl "Ente'l-Hâdi"

Bende bolsang zikrin ayğıl kolung alsun

Yoldın azsang rehber bolup yolğa salsun

Seherlerde zârı kılğıl rahmi kelsün

Kolum tutub yolğa salgıl "Ente'l-Hâdi"

"Ente'l-Hâdi Ente'l-Hakk"nı zikr-i Allah

Rahim Mevlam nazar kılsa olur nâgâh

Kolum tutub yolğa salgıl "Ente'l-Hâdi"

"Ente'l-Hâdi ente'l-Hakk"nı zikri dilde

Bilmes nâdân zikrin aytıb zahir tilde

Menmen degen şeyh-i zaman âbu gilde

"Ente'l-Hâdi Ente'l-Hakk"nı zikri uluğ

Hakk zikrini vird eylegen köngli sınuğ

Vird eylemey şeyhmen dese câyı tamuğ

Kolum tutub yolğa salgıl "Ente'l-Hâdi"

Yol üstide tufrak bolsam kafir olmas

Kolum tutub yolğa salgil "Ente'l-Hâdi"

"Kad allemna ente fikülliumur"

Ente Kafi ente Afi ya Gafur

Bir güruhnı asi dep kayğurdiler

Ente Kafi ente Afi ya Gafur

Hem ata hem anasını süymedi

Hak Te'ala'dın nida keldi anga

Ümmetin işin havale kıl menge

Aydı mendin songra ümmet bolgusı

Ekseri ümmetdin iman ketgüsi

Ente Kafi ente Afi ya Gafur

Ümmetim ümmetler içre safidür

Neyleyin köpregi asi cafidür

Kadirim öz vadesige vafidür

Ente Kafi ente Afi ya Gafur

Kutulung içseng şarabı mehridin

Ente Kafi ente Afi ya Gafur

HİKMET-24

Fısk u fücur tolub taşıb haddın aştı

İsteb anı arkasıdın tün kün kuvdım

Nefs ü şeytan esir kıldı Ademoğlın

Şuturlayın bağlab aldı ikki kolın

Ne müşküldür ong u solnı bilmey yolın

Vaderiğa hasret birle bargum mena

Yok mening dek şum bela alem-ara

Ata kılgan aziz cannı bilmedim men

Kılay tövbe kaçıp keldim penahingge

Rahmet birle nazar kılgıl Hace Ahmed'ge

Her ne kılsang men bineva keldim mena

Rahmân İgem rahmetingni câri kılğıl seherde

Estağfir u istiğfârni kılğıl yırak şeytândın

Şeytân seni azğurur penâh bergil seherde

Ümid birle kelipmen dergâhınga İlâhım

Bedkerdeyem bedkirdâr kolum alğıl seherde

Yolsız yolğa yol yürdüm gafletde ömrim ötti

Yâ Kâdir-i züll-celâl yolğa salğıl seherde

Sensen mening penâhım gazab kılma İlâhım

Yâ Dânâyı küll-i hâl halim sorğıl seherde

Baştın ayak günâhım ikki cehânğa sığmas

Bendeng âsi günahkâr pinhân kılğıl seherde

Tağdın ağır günâhım özr aytarge tilim yok

Günâhımı bağışlap yeksân kılğıl seherde

Günâhımğa ikrârmen hazırsen ü nâzırsen

Garibmen ü bikesmen bîçâremen hem fakir

Sendin özge kimim bar rahm eylegil seherde

Tavuk cânvarnı körgil senâ aytur seherde

Kul Hâce Ahmed Hakk'dın kork kim korkmas imânı yok

Ne yüz birle Hazret'ige barğum mena

Tevbe kılıb egri yoldın rastga kaytıb

Hak İlahım rahmi birle rahmet kılsa

Pir-i muğan hadi bolub yolga salsa

Senge menge asıl vatan hükmin aytsa

Ölmey turub can aççığın zehrin tatsa

Ne yüz birle Hazret'ige barğum mena

Sırdaş bolgan hemrahlarıng şaşıb ketti

Cedel kılıb ukbalardın aşıb ketti

Çar zarb urub deryalar dek taşıb ketti

Ne yüz birle Hazret'ige barğum mena

İçmiş yemiş ni'metleri kaygu mihnet

Ne yüz birle Hazret'ige barğum mena

Hak Resul dünya üçün kayğurmadı

Ne yüz birle Hazret'ige barğum mena

Vaderiğa mahşer küni zahir bolsa

Tengri özi kazı bolub nazır bolsa

Yaman işim kılmışlarım hazır bolsa

Ne yüz birle Hazret'ige barğum mena

Keçe kündüz tınmay yığla Kul Hace Ahmed

Dürud aytıb Hak Resulga bolgıl ümmet

HİKMET-27

Rahmetingdin nevmid kılma men garibni

Yummay közni yığlab dua kılay senge

Yakam tutub ötken işge çendan yığlab

İhlas birle yığlab dua kılay senge

Dünya taşlab din yolıga kadem koydum

Bul yollarda cannı asrab bolmas ermiş

Can asrağan bu yollarga kirmes ermiş

Sud u ziyan bolganını bilmes ermiş

Bu hal birle yığlab dua kılay senge

Kul Hace Ahmed nefs tağıdın çıkıp aştı

Bu hal birle yığlab dua kılay senge

HİKMET-28

Ömrüm âhir bolğanda ne kılğaymen Hudâ yâ

Cân alğuvçı kelgende ne kılğaymen Hudâ yâ

Cân bermekni vehmidin Azrailni zahmıdın

Cân bermek işi düşvâr âsân kılğıl yâ Cebbâr

Cânım cüdâ bolğanda tenim munda kalğanda

Tahta üzre alğanda ne kılğaymen Hudâ yâ

Eltip gorge koyğanda yetti kadem yanğanda

Sorğuvçılar kirgende ne kılğaymen Hudâ yâ

"Men Rabbük" dep turğanda kara kündür oşende

Mahşer küni bolğanda ne kılğaymen Hudâ yâ

HİKMET-29

Kahhâr atlığ kahrıngdın korkup yığlar Hâce Ahmed

Rahmân atlığ rahmıngdın ümîd tutar Hâce Ahmed

Münâfıklar yürürler fısk u fücûr kılurlar

Harâm şüphe yiyürler korkup yığlar Hâce Ahmed

Tarîkatnı bilmedim hakîkatge kirmedim

Pîr buyruğın tutmadım özri köptür Hâce Ahmed

Harâm şüphe tolğandur hayrân bolur Hâce Ahmed

Şermende âsi kulmen ışk yolıda bülbülmen

Arslan Bab'ge kulmen kulunğ bolur Hâce Ahmed

Kul Hâce Ahmed tâat kıl yığlamaknı âdet kıl

Belâ kelse tâkat kıl Hak'dın bolur Hâce Ahmed

Könglim kuşı uçsa daim kanat tokub

Ya İlâhi afv kılğıl günahımnı

Tevbe taksir eylemedim yakam tuta

Ya İlâhi afv kılğıl günahımnı

Dünya süyüb din sevdasını ötkeribmen

Ya İlâhi afv kılğıl günahımnı

İşret birle vaderiğa cahil boldum

Bu dünyanı öterini emdi bildim

Ya İlâhi afv kılğıl günahımnı

Pir hizmeti yırak kılur bizdin anı

HİKMET-31

Ming tümen türlük hatâlar mendin ötse afv kıl

Göft goyı nârevâlâr mendin ötse afv kıl

Ger tilâvet kılmışımda bu kelâmullâhnı

Sehv u isyân u hatâlar mendin ötse afv kıl

Okığanda gâfil ötse yâ galat nuksan birle

Her neçük bîcâ-becâlar mendin ötse afv kıl

Fahş okusam bir kelimesini ya bir harfin

Mundağ nâtâm duâlar mendin ötse afv kıl

Ayet-i va'd ü va'idni kılmasam men tefrika

Fehm kılmay nerseler mendin ötse afv kıl

Bi-edeblik bi-ibâlığ mendin ötse afv kıl

Hazretingde men kebi kulnı hatası köb erür

Rosiyalık her hatâlar mendin ötse afv kıl

Hace Ahmed Miskinni nuksanı köptür dünyada

Gerçi yâ Rab ming hatâlar mendin ötse afv kıl

İlah a Kadir a Perverdigâr a

Rahm kıl bendenge ey Kirdikâr a

İcabet sendin u mendin münacat

Ey İlahi zü'l-celali cümle hacat

Azab-ı ahiretdin kılğıl azad

İlah a şerri şeytandın sen asra

Kamuğ yazuklarımdın hem sen asra

Kamuğ yazuklarımdın tevbe kıldım

Demeydürmen meni candın ayırma

Veli ahirde imandın ayırma

İlah a barçanıng feryadige yet

Kulung asini sen her hacetin ber

İlah a zatı pakıng hürmetidin

Ayırgıl bizni şeytan zahmetidin

İlah a barçanı kullukga has et

Meni mendin alıb bir yol halas et

Menge tevfik suvıdın sen içürgil

Köngillerni buzub azar kıldım

Ki her asi erür rahmetge layık

HİKMET-33

Işk yolıda fenâ bolay Hak Bir ü Bar

Her ne kılsang âşık kılğıl Perverdigâr

Her ne kılsang âşık kılğıl Perverdigâr

Gül ışkını kuyıda men bülbül boldum

Elvân elvân tiller birle nâliş kıldım

Barça işdin âşıklıknı düşvâr bildim

Her ne kılsang âşık kılğıl Perverdigâr

Işkı tegse köydürgüsi cân u tenni

Işkı tegse veyran kılur mâ u menni

Işk bolmasa tabıp bolmas Mevlam seni

Her ne kılsang âşık kılğıl Perverdigâr

Işk defteri sığmas dostlar dergâhige

Cümle âşık yığlıp barğay bârgâhıge

Yetti dozah tâkat kılmas bir âhige

Her ne kılsang âşık kılğıl Perverdigâr

Eyyüb-sıfat belâsığa sâbir bolay

Her ne kılsang âşık kılğıl Perverdigâr

Cilve kılğıl tilbe kılğıl şeydâ kılğıl

Mecnün kılğıl il ü halkka rüsvâ kılğıl

Şem körsetip pervâne dek ahker kılğıl

Her ne kılsang âşık kılğıl Perverdigâr

Işk derdini taleb kıldım dermânı yok

Işk yolıda cân bergenni ermânı yok

Bu yollarda cân bermese imkânı yok

Her ne kılsang âşık kılğıl Perverdigâr

Kaydın tapay ışkıng tüşti karârım yok

Işk senâsın tüni küni koyarım yok

Dergâhıngdın özge yerge bararım yok

Işk bâzârı uluğ bâzâr sevda harâm

Aşıklarğa sendin özge gavğa harâm

Işk yolığa kirgenlerge dünyâ harâm

Her ne kılsang âşık kılğıl Perverdigâr

Aşıklıknı davâ kılıp yürelmedim

Nefsdin keçip men emrini kılalmadım

Her ne kılsang âşık kılğıl Perverdigâr

Kul Hâce Ahmed ışkdın kattığ belâ bolmas

Merhem sürme ışk derdige deva bolmas

Köz yaşıdın özge hiç kim güvâh bolmas

Her ne kılsang âşık kılğıl Perverdigâr

Erürsen bendening puştı penâhı

Tileb dâ'im seni ul zât-ı pâking

Şeyâtin şerridin bergil penahı

Bu şeytan şerridin kimge kaçarmen

Seni aldınkdadur sarrı kemahı

Hüdâvendâ senge men yandım emdi

Özüngsen bârçagâ Râzık ilâhi

"Kirâmen kâtibin" atlığ ferişte

Başım kuyı salıb bolğum tebâhı

Ki men dermen "bu işni kılğanım yok"

Kalender bol başınggâ kiy külahı

Hace Ahmed Yesevi sen yığla dâyim

Issığ kılmas senge tanglaki âhı

HİKMET-35

Işkıng kıldı şeydâ meni cümle âlem bildi meni

Kayğum sensen tüni küni menge sen ok kereksen

Teâlallah zih-i ma'ni sen yarattıng cism ü cânnı

Közüm açdım seri kördem küll köngülni senge berdim

Gafillerge dünyâ kerek âkillerge ukbâ kerek

Alem barı uçmağ bolsa cümle hûrlar karşı kelse

Uçmağ kirem cevlân kılam ne hurlarğa nazar kılam

Anı munı men ne kılam menge sen ok kereksen

Hâce Ahmed menim atım tüni küni yanar otım

İki cihânda ümidim menge sen ok kereksen

HİKMET-36

Muhammedni biling zâtı arabdur

Bilingsiz hiç nimege ohşamasdur

Muhammedni sıfat kılsam kemîne

Atası atı Abdullâh ikendür

Anadın toğmayın ölgen ikendür

Muhammed'ni babası saklağandur

Yalangaç açlarnı yoklagandur

Babasın bilingiz Abdulmuttalib

Köngülde saklagaysız yahşı bilip

Babasını atası erdi Hâşîm

Alarnı bilse her kim könglidür sâf

Resûlnı bilse her kim tört puştın

Kıyâmetde kezer sekiz behiştin

Babası yetti yaşıda ölüpdür

Kamuğ arabîlerni kettesidür

Ebû Tâlib boladur iş başıda

Muhammed olturur dâyim kaşıda

Muhammed'ni yaşı on yetti boldı

Ki ol vaktda Hadîce anı kördi

Muhammed'ni biling kim misl-i şunkar

Hadîce anı körüp boladur zâr

Hadîce könglide anı süyedür

Muhammed ışkıda içi küyedür

Keçe kündüz tiler anı Hudâ'dın

Bilingiz âkıbet taptı murâdın

Körüngizler Hudânı şivesini

Hadîcege Resûl çâker bolupdur

Hadiceni Hudâ bahtın açıpdur

Resûlnı başığa dürler saçıpdur

Resûlnı yaşları kırkka yetipdür

Ki andın song Hudâ'dın vahiy yetipdür

Ki andın song Muhammed boldı pâdşah

Resülnı könglide yâr boldı Allah

Halâyık barçası imân keltürdi

Resûlnı başıda boldı emmame

Kemâl taptı ottuz üç ming sahâbe

Resûlğa barçası hizmet kıladur

Edeb birle yörüp izzet kıladur

Rahim kıllı Resul anı hâliğe

Tilegenin anı berdi kolığa

Gariblerni işi düşvar ekendür

Hudâ'yığa ğaribler belgülügdür

Gâribni erte ahşam sorgulugdur

Sıfat kalsam Ali şir-i Hudâdur

Ki şemşir birle kâfirni kıradur

Kâfirlerni kılur imârığa da'vet

Beredür her zamân islâmğa kuwet;

Ki mü'min bolğanın alıp keledür

Kabül kılmağanın çapıp keledür

Tüşedür kavm-i kâfirlerge ğulğul

Kolıdağı yerağı zülfikârı

Çapuşkanda uzalur kırk karı

Ali'ni bar idi on sekiz oğlı

Resul evlâdığa sözler katıpdur

Yalğançılar kavmini ümmet demes Muhammed

Toğrı yürgen kulını Haknı izlep yolını

Şefâat küni bolsa mahrum koymas Muhammed

Tengri Teâlâ sözin Resulullâh sünnetin

İnanmağan ümmetin ümmet demes Muhammed

Müşküldür âsî bende ümmet demese anda

Resvâ bolur mahşerde ümmet demes Muhammed

Ümmet degey Muhammed çın sözlese Kul Ahmed

Tangla bolsa kıyâmet mahrûm koymas Muhammed

HİKMET-38

Kimler üçün giryân kıldı közlerini

Ümmet üçün biryân kıldı özlerini

Yığlay yığlay yüz közleri şişti körüng

Kıyam turub ayağları şişti körüng

Eyâ dostlar munı bilür ümmet kanı

Eger bilseng andın artuk ni'met kanı

Kimler üçün keldi Resul bildingiz mi?

Resul üçün zâr ingerebân öttingiz mi?

Kimler üçün keldi Resul bildingiz mi?

Heyhât heyhât inâyetdür ol Mustafa

Kimler üçün keldi Resul bildingiz mi?

Kimler üçün keldi Resul bildingiz mi?

Ya Seyyide'l-mürselin ya Hatem-en'nebiyyin

"Ve Rabbike fekebbir" ya Mustafa Muhammed

Hazretdesen muazzam kudret de sen mükerrem

Sensen Habib-i Halık Hak dergahıge layık

Hülasa-yı halayık ya Mustafa Muhammed

Asl-ı vûcud-ı adem mürsel ü nebi-yi hatem

Raz-ı nihange mahrem ya Mustafa Muhammed

Arş ü kürsidin aşkan Hazret'ige ulaşkan

Cümle ümmet mağfuring ya Mustafa Muhammed

Alem sening tufeyling ya Mustafa Muhammed

Uçmağ sarı ulanur ya Mustafa Muhammed

Gerçi köpdür günahım keçürgeysen İlahım

Ümmetidin bolganlar şefaatın kulganlar

Ehl-i behişt bolganlar ya Mustafa Muhammed

Ahmed muradı sensen, zikri-yu yadı sensen

HİKMET-40

On sekkiz ming âlemge server bolğan Muhammed

Ottuz üç ming ashâbga rehber bolğan Muhammed

Yalangaç u açlıkka kanâatlığ Muhammed

Asi câfi ümmetğe şefâatlığ Muhammed

Yoldın azğan gümrâhğa hidâyetliğ Muhammed

Mühim tüşse her kimge kiyâfetliğ Muhammed

Ebu Cehlubulehebğa siyâsetliğ Muhammed

Melâmetni sâbunı selâmetliğ Muhammed

Tınmay tesbîh aytğuvçı riyâzetliğ Muhammed

Mel'un la'in şeytânğa siyâsetliğ Muhammed

Şerîatnı yolığa inâyetliğ Muhammed

Tarîkatğa rehnema iradetliğ Muhammed

Hakikatğa muktedâ icâzetliğ Muhammed

Tevfik bergen zâlimğa celaletlığ Muhammed

Secde kılğan egilip itâatlığ Muhammed

Beş vakt namâz bolğanda imâmetliğ Muhammed,

Mirâc aşıp barğanda şehâdetliğ Muhamed

Sekkiz behişt igesi vilâyetliğ Muhammed

HİKMET-41

Miskîn Ahmed kulığa kitâbetliğ Muhammed

Yetîm fakîr garîbğa sehâvetliğ Muhammed

Başımga tüşüb na'ra-ı sevda-yı Muhammed

Peka, Sameda kıl meni rüsva-yı Muhammed

Könglümge salıb ışk-ı muhabbetni İlahım

Kılgıl meni sen aşık-ı yekta-ı Muhammed

Manende-i Mecnun keçürüb iki cehandın

Ol ruz-ı ceza kıl meni şeyda-yı Muhammed

Daim gam-ı ümmet yedi-yu yemedi ni'met

Ümmet günahını tileb ol Şâh-ı şahenşah

Ol ruz-ı ceza yok bizde perva-yı Muhammed

Keçkil hemmedin iıle Muhammed'ni rızasın

Vallah bulasan lahzada göya-yı Muhammed

Sendin tilegim buldur ey Halık-ı biçün

Salgıl kulağımga meni gevga-yı Muhammed

Men örgileyin huş keremingdin seni, Allah

Kılma meni şermende-i gümrah-ı Muhammed

Kılgıl bolayın hamdinge dânâ-yı Muhammed

Ruy-ı siyahing sür kadem-i Pir-i muğanga

Lutf etse berür dide-yi bina-yı Muhammed

Maksudıma yetgür meni ey Halık-ı biçün

Men dertalebi zülf-i sümen sa-yı Muhammed

Yüzdin kötarıb perdeni Miskin sarı bakgıl

Men bende-i ol muy-ı siyah pa-yı Muhammed

Miskin Yesevi arzu-yı ravza-yı Hazret

HİKMET-42

Körgen zamân inangan Ebubekr sıddıkdur

Munglaşkanda yığlagan kullukla bel bağlagan

İç bağrını dağlagan Ebubekir sıddıkdur

Bir kavlidin kaytmagen sırrın hergiz aytmagen

Gafil bolup yatmagan Ebubekr sıddıkdur

Aytgen sözige yetken nefs u hevâdın ketgen

Hak Resülnı berkitgen Ebubekr sıddıkdur

Muhammedge kaynata kılgan emes heç hatâ

Boynığa salğan futa Ebubekr sıddıkdur

Kul Hâce Ahmed kıl tasdik yâr-ı ğârıng kıl tefrik

Ariflikde bil sâdık Ebubekir sıddıkdur

HİKMET-43

İkkinçisi yâr bolgan adâletliğ Ümer'dür

Mü'minliğde yâr bolgan adâletlığ Ümer'dür

Bilâlğa ezân ettürgen şeriatnı bildürgen

Din sözini ukturgen adâletliğ Ümer'dür

Kabe eşigin açtırgan barça butnı sındurgan

Resul könglin tındurgan adâletliğ Ümer'dür

Şeriatnı pes tutkan tarikatnı râst tutkan

Hakikatnı hob bilgen adâletliğ Ümer'dür

Oğlın çarlap keltürgen derre urup öltürgen

Çırâğ bolup öçmegen din yolıdın tanmagen

Nâ-hak işni etmegen adâletliğ Ümer'dür

Miskin Ahmed kılğıl yâd kılğıl aczingni bünyâd

Şâyed ruhı kılğay şâd adâletliğ Ümer'dür

HİKMET-44

Hak Resûlnı dâmâdı dinimizni âbâdı

Bendelerni âzâdı Osman-ı bâ-hayadur

Okuganı şâtibi âyet hadis kâtibi

Minber üzre hatibi Osmân-ı bâ-hayâdur

Köpler kelip piyâde koymadılar şehzâde

Şehid kıldılar anda Osmân-ı bâ-hayâdur

Tavsif kıldıng Osmân'nı Hâce Ahmed sen anı

HİKMET-45

Hem miracda yâr bolgan şir-i Hudâ Ali'dür

Aytgen sözi rahmâni körseng yuzi nürâni

Kâfirlerni kırânı şir-i Huda Ali'dür

Himmet kurı belide Mevlâm yâdı tilide

Zü'l-fikârı elkide şir-i Hudâ Ali'dür

Minip çıksa Düldülge yerge tüşer zelzele

Kafirlerge ğulğule şir-i Huda Ali'dür

Düşmenlerge mukâbil boldı kafirge kâtil

Kılgan bâtılnı zâyil şir-i Hudâ Ali'dür

Rahmet kılğay Bir ü Bar her ne kılsa erki bar

Hâce Ahmed'ge mededkâr şir-i Hudâ Ali'dür

Hak Mustafa râzın açtı Rahman birle

Bârça barur bu dünyâdın erman birle

Fâtıma selâm derdi ikram birle

Hak Mustafa meşgul boldı imân birle

Issığ tendin aziz cânnı bermek üçün

Resûl aydı "sahâbeler bahil bolung

Cehennemdin özni âzad kılmak üçün"

Duşenbe kün Hak Mustafa dünya koydı

Hakk Te'âlâ fermânığa boyun sundı

İbn Abbâs suvnı kuydı, Ali yuvdı

Peyğamberni cenâzesin köterdiler

Ul "sidretül-müntehâ"ğa aşurdılar

Asmândagi ferişteler yerge indi

Peyğambemi nûrı birle âlem toldı

"Babam" teyu Fâtıma giryan kaldı

Babasıdın yetim bolub kalmak üçün

Kul Hâce Ahmed gevher yanglığ hikmet aydı

Ol "Elestü birabbiküm" degeninde

"Ve ma dinüküm" deben yine sorganında

Cevab aytmagannı kafir kıldı İzim Vehhab

Men hem cevab aytganımnı bilelmesmen

Cümle ruhga şul şaatde ferman yetti

Kaysı taraf turganımnı bilelmesmen

Secde kıl dep Hakk'dın yene ferman boldı

Secde kılıb bârça mü'min uluş aldı

Secde kılmay kalğanları kafir boldı

Bu gam birle aklım hayran yüreğim kan

Huda'yımnı kudretiğe yetip bolmas

Şaki sa'id emr kıldı bilip bolmas

Tâkat kılıb halk içinde tozup bolmas

Kaysı taraf keterimni bilelmesmen

Birni gebru birni tersa cühud kıldı

Birni mü'min birni kafir yahüd kıldı

Azazilni dergahıdın merdud kıldı

Ne sebebdin kılganını bilelmesmen

Günahım köp tağdın ağır tâatım az

Ne yüz birle bararımnı bilelmesmen

Candın keçgen çın aşıklar özin kördi

Roı-ı ezel yine birni aşık kıldı

Anda didar körerimni bilelmesmen

Zahid yine tâat kılmış rahat üçün

Ahiretni yaruğını kılalmadım

Yollar ıuak yol azukın alalmadım

Candın keçib Hakk emrini kılalmadım

Azuksızın bararımnı bilelmesen

Ne hal birle keterimni bilelmesmen

Bir fursatda yetip kelmey ötmey sâat

Fermân bolsa ilâhımdın Melekü'l-Mevt

Neçük tâkat kılarımnı bilelmesmen

Cân alurğa ol Azrail kelib tursa

Cânıng ber deb heybet birle bir cenk ursa

Üçyüzaltmış tamurlarım titrer bolsa

Ne hâl birle bararımnı bilelmesmen

Ehl-i eyâl yüzüng sârı bakıb turgay

Bakıb turub söz ayturğa tiling kelmey

Hüda'yımnı emri birle cânım alsa

Cânım anda barıb tenim munda kalsa

Rengim misli berg-i hazân yanglığ solsa

İmân birle bararımnı bilelmesen

Ehl-i eyâl kurşab turgay yığlap seni

Yuvğuçılar tahta üzre alğay seni

Suvnı koyub pâk eylegey zâhirimni

Bâtınımnı yuvğanını bilelmesmen

Andın sonra kefen tonın kiydürgeyler

Pak u nâpâk meni salıb çolğagaylar

Baş ayağım mehkem tutub bağlagaylar

Tevbe tonın kiygenimni bilelmesmen

Tört ayağlığ tabutımnı keltürgeyler

Meni salıb tört tarafdın kötergeyler

Andın songra meni salıb revân bolsa

Yetmiş iki yerde mendin seval sorsa

Tabut birle alıb tursa gor başında

Yarânlarım yığlab turgay köp kaşımda

Yalğuz yığlab kurğum el başımda

Münker Nekir oşal demde kirip kelse

Tevbe kılıb özin bilgen aldı yerak

Men hem tevbe kılğanımnı bilelmesmen

Muhabbetni deryaside gevvas bolup

Ul tubi darahtige kongum kelûr

Allah degen aşık kuldın taksir kelmes

Çın aşık eren hergiz yolda kalmas

Aşık bolup Allah yadın aygum kelür

Hakikatlığ bu dünyaga meyl kılmas

Çın aşıklar dünya ukbin hergis almas

Men teki bu dünyanı koygum kelür

Tecellini nurı birle aklı şaşkan

AIlah teyu köngil bağlab torğa aşkan

Allah yadı köngillerini kıldı hürrem

Belh mülkini taşlab gilem kiydi Edhem

Gilem kiyib hidayetge urdı kadem

Çün sırları dükan içre Hak'nı tapar

Selim bolup saf boldı Cüneyd, Şibli

Nefsin tefip kahr kıldı Hasan Basri

Haknı koyup fena boldı Zünnun Mısri

Meşayihler bu halkanı görklük tüzdi

Şevk şarabın içtim erse kıldı harab

Muhabbetni otı birle bağrım kebab

Darusselam sarayıga kirgüm kelür

Kul Hace Ahmed gevher yanglığ hikmet aytdı

Azizlerni medhi birle sözin yaydı

Oşal yerde hal ilmini aygum kelür

Alarnı sohbetini huşlasam men

Özimni özleriğe katgum kelür

Hizmet kılıb yahşılardın dua alsam

Andın songra şevk şarabın tatgum kelür

Şevk şarabın içken kılur dünya talak

Hızr babam kelib anga berür sebak

Dünya tefib kılıb yürgil yüz ming talak

Şundağ erge aziz canım bergüm kelür

Vaderiğa hoblar hemme yığlab ötti

Bu dünyanı puçek pulga satgum kelür

Tili birle ümmetmen dep yalğan sözler

Kişi malın almak üçün hezyan sözler

Helalini munda taşlap haram közler

Nâdânlarğa bu sözlerni aygum kelür

Zamâne ahir bolsa akıl ketgey

Ademoğlu birbirini tutub yegey

Hak Mustafa bihuş bolup özdin ketdi

Cibril kelip Hak Mustafa başın tuttı

Ümmet bolsam men hem zikrin aygum kelür

Beyazid dek dünya ukbın tefip yürgil

Edhem sıfat taht u bahtdın keçip yürgil

Himmet berseng dünya ukbın tebgüm kelür

Kul Hace Ahmed dünya körseng zinhar kaçgıl

HİKMET-50

Muhabbetni bostanıga bülbül kebi

Seherlerde nale eylep konğum kelür

Ma'na közi birle ayan körgüm kelür

Vahdaniyet deryasını yolçıları

Tınmay canı birle aytur zikri Hu'nı

Muhabbetni asasını kolğa alıp

Saadetni hırkasını tenge salıp

Muhabbetni yungı birle kanatlanıp

Marifetni butağige kongum kelür

Erenler barça barıp boldı mezar

Vaderiğa eşsiz ömrim berdim yelge

İbadetdin heç nime yok baksam kolga

Kulluk kurın keç bağladım emdi belge

Himmet kılıb pir hizmetin kılgum kelür

Huş mu'cize berdi iman âtâsını

Tenim canım dilim ruhum sevdâsını

Sır kulağın alıb nâle nidâsını

Kul Hace Ahmed dun ehlidin bil emes ol

Riyazetsiz hiç alemni körgezmes ol

Allah demek mü'min kulga ar emes ol

HİKMET-51

Muhabbetni bâzârında cevlân kılıb

Ahiretni sevdasını başlasam men

Bu dünyanıng izzetlerin arka taşlab

Harlık zârlık yollarını huşlasam men

Yalğançıdın Hüdâ Resûl bîzâr ermiş

Yalğan namaz riyâlarını taşlasam men

Çın köngülde namaz kılğıl Hüda bilsün

Halk içinde resva bolğıl âlem külsün

Dostlarımı resvâ kılğan nefsi hevâ

Anıng üçün şeytan lâ'in kılur gavğa

Lutf eyleseng menmenlikni kılay edâ

Riyazetde canım kıynab işlesem men

Işk yolıda katre-katre kanlar yutay

Cam-ı şarab toya berseng candın ötey

Hasretingde ikki közüm yaşlasam men

Nefsim meni ot dek yanıb yolım urdı

Yüı mirıg türlûk taam tileb dükan kurdı

Ağzın açıb her eşikge meni sürdi

Işkım taştı ruhım kaçtı kaydın tapay

Arkasıdın ışk atını minib çapay

Kimni körsem Hızr bilib kolın tutay

Hızr u İlyas meded kılıb uşlasam men

Günahım köb yerge sığmas kimge aytay

Sad deriğ deb barmaklarım tişlesem men

Günah kılıb tevbe kılmay haddin aştım

Nefsim meni tuğyan kıldı turfa şaştım

Bihamdillah pir-i muğan sârı kaçtım

Taliblerge beyan kılsam kalmas erman

Ferman bolsa ta ölgünçe sözlesem men

HİKMET-52

Vahdet humı açıldı meyhânege kirsem men

Oşal meyning mezesi iç bağrımnı kan kıldı

Bağır kanım akkuzup cânân sarı barsam men

Sâki sundı her nefes keyfiyetning şarâbın

Sermest bolup oşal dem nâle feryâd ursam men

Ol deryânıng mevcidin tegmey gevvâs dürr almas

Cândın keçip dür üçün bahr karığa çomsam men

Hâce Ahmed'ning humıda muhabbetning şarâbı

Çehâr-yârlar hemrâhı Kevser lebinde kördüm

Amil bolğan âlimler yolğa kirgen âsiler

Andağ kâzı câyını dâru's-selâmda kördüm

Kâzı bolğan âlimler para rüşvet yegenler

Müfti bolğan âlimler nâhak fetvâ bergenler

Andağ müfti câyını Sırât köfrügde kördüm

Zâlim bolup zulm etgen yetim könglin ağrıtkan

Kara yüzlüg mahşerde kolın arkada kördüm

Cemâatge barmayın terk-i namâz kılğanlar

Kul Hâce Ahmed kân açtı dürr ü gevherni saçtı

Tınglamağan bu sözni gaflet içinde kördüm

HİKMET-54

Yolğa kirgen erenlerdin yolnı sormay

Eyâ dostlar öz cânıma cefâ kıldım

Allah yâdı köngüllerni ruşen kılğan

Aşıklarğa Hüda özi vade kılğan

Işk nesimi Mustafa'ğa tuhfe kelgen

Ol sebebdin köz yaşımnı güvâh kıldım

Köp yığlağan didarımnı bi-şek körer

Rûz-ı mahşer didarımnı âtâ kıldım"

Va'de kıldı âşıklarga yüz ming burâk

Alem halkı melameti anga yırak

Bu alemde el közige yangan çırak

Ukba içre yüz ming köşkler binâ kıldım

Derdsiz âdem âdem ermes, munı anglang

Işksız âdem hayvân cinsi munı tınglang

Könglüngizde ışk bolmasa menge yığlang

Giryânlarğa hâs ışkımnı âtâ kıldım

Bende bolsang men-menlikni zinhar taşla

Seherlerde cânıng kıynap tınmay işle

Yoldın azğan gümrahlarnı yolğa başla

Bir nazarda dillerini safâ kıldım

Çın derdlikke özüm dâru özüm dermân

Rahm eyleyim atım Rahmân zâtım Sübhân

Tağ u çölni bostân kılur akkan yaşı

Allah aytur "Özge birle yoktur işi

Ol âşıknı halâyıkdın cüdâ kıldım"

Işk yâdını yerge salsam yer kötermes

Defter kılsam tâ tirigsen bitip bolmas

Ol bendemni öz yolumda duta kıldım

Mâl u pulnı pervâ kılmas âşık kişi

Yol üstide tufrak bolup aziz başı

Andın songra nûrğa tolur içi taşı

Tangla barsa mahşer ara pâdşâh kıldım

Hakdın korkup mâl u pulnı süymegenni

Haknı aytıb bir dem yatıp uymagannı

Yatsa kopsa Hak zikrini koymagannı

Açtım bâtın közlerini binâ kıldım

Roze tutup halkga riyâ kılganlarnı

Namâz okup tesbih kolğa alganlarnı

Şeyhmen teyu özge binâ koyganlarnı

Ahir demde îmanıdın cüdâ kıldım

Hakk'a âşık bolup aytdı Kul Hâce Ahmed

Sıdkı birle eşitkenge yüz ming rahmet

Duâ kılay körmegeyler mihnet zahmet

Akil erseng bir söz birle eda kıldım

HİKMET-55

İzim yâdı uluğ yâddur aytur bolsam

Özüm fakir kıldım mukırr boldum hakir

Kanat kakar, uçar kuşdek könglüm mening

Türlüğ ayşım, türlüg işim, mungluğ başım

Ayırdı cânım ketti hüşum aktı yaşım

Yazuk birle toldı tükel içim taşım

Ömrüm keçti nefsim kaçtı bahrım taştı

Kervân köçti menzil aştı harıp tüşti

Süret munda sîret anda kudretinde

Uzun tünde, yaruk künde könglüm anda

İçtim şarâb boldum harâb, aslım türâb

Keldim körab könglüm serâb ışkka pür-âb

Hakdın hitâb kelse körmes kullar azâb

Bulak yanglığ akar közdin yaşım mening

Başım bizâr, yaşım sızar kanım tuzar

Atım Ahmed Türkistândur elim mening

HİKMET-56

Bu iş birle yâ Rab seni tapkay mu men?

Zekriyâ dek bu başımğa erre koysam

Mûsa dek Tûr tağıda tâat kılsam

Bu iş birle yâ Rab seni tapkay mu men?

Yûsuf dek kuduk içre tün-kün bolsam

Bu iş birle yâ Rab seni tapkay mu men?

Şibli dek âşık bolup sema ursam

Dâr üzre şevkleniben Hak'nı aysam

Zikrinde şevklenib küyüb yansam

Bu iş birle yâ Rab seni tapkay mu men?

HİKMET-57

Canım birle aytayım "La ilahe illallah"

Ayta körüng bierman "Lailahe illallah"

Ayta körüng cânlarım "Lailâhe illallah"

Hakk Mevlâmnı nazargâhı tüşti bolğay

Kırk yıllık zengâr başkan könglüm mülkin

Zikrü semâ'dın tosunı kurulmışda

Boyın ukbâ dünyâsıdın urulmışda

Köngil kuşı Hazret tabâ uçtı bolğay

Heç bilmesmen neçük bolğay meni işim

Anıng üçün akar dâyim közde yaşım

Seherlerde kobup Hakk'dın tilemişim

Ferişteler âminiğe tüşti bolğay

Mungluğ canğa yakın turur Hakk dergâhı

Nedâmetde yeter mukin birer âhı

Kaysı köngil bolsa Hakknı nazargâhı

Hakk nazarı içge tolub taştı bolğay

Mihnetlerin ni'met yenglığ köterdiler

Bağrı kanlığ köıi yaşlığ toldı bolğay

Muhib kullar mahbubığa kayırdılar

Dünya koyub din işige ögürdiler

Aşık kullar Allah teyü tebrendiler

Özüng bilmiş ilming birle amel kılgıl

Uluğ kiçik yârânlardın özr kılgıl

Sen bilmesde sendin hatâ keçti bolğay

HİKMET-59

Eyâ dostlar yürek bağrım boldı kebab

Işk pertevi köngül mülkin kıldı harâb

UI sebebdin aklu huşum ketti bolğay

Işksız kişi âdem ermes anglasangız

Bimuhabbet şeytan kavmi tınglasangız

Işkdın özge sözni eger sözlesengiz

Bişek biling vahdet meydin tattı bolğay

Işk tüşti bu başımğa hayran boldum

Hânumândın keçib taki sersan boldum

Çıkkan âhım ne felekge yetti bolğay

Akil erseng Hakk'dın özge sözler haram

Ta tiriksen pir hizmetin kılğıl müdâm

Allah deseng şeytan la'in senge ğulam

Allah demes dinlerini sâttı bolğay

Candın keçgen divâneni közge ilmes

Hu suhbetin kurgan yerge kaçıb kelmes

Cânu könglü taşdın beter kattı bolğay

Allah süygen bende daim yığlab yürer

Hakk'dın korkub râzın aytıb seher turar

Yahya sıfat tınmay yığlab mâtem kurar

Bu dünyanı arka taşlab attı bolğay

Aşıklarnı işi erür söz ü güdâz

Aşıklarnı hacetleri roze namaz

Ruz-ı mahşer köz yaşıdur Hakk'a niyâz

Arif aşık derdü elem tarttı bolğay

Aşıklarnı ağzı handan dili lerzân

Allah üçün közde yaşı bağrı biryan

Cânı zâkir, könglü şâkir, fıkri cânan

İnşaallah kıl köbrigi ötti bolğay

Aşıkları halk içinde küyüb yığlar

Zahir hande batınları yürek dağlar

Ecel kıstab ölmek üçün belin bağlar

Özi okub hun-ı zerdab yuttı bolğay

Pir-i muğan süygen aaşık hevası yok

Yüz ming türlük tâat kılsa binâsı yok

Ey dostlarım ışk derdini devası yok

Tünler kobub pir etegin tuttı bolğay

Pir-i muğan nazar kılsa bergey deva

Hay-u heves mâu menlik bolğay edâ

Andın songra şeytan la'in sendin cûda

Hakk'dın özge sözler bârı ermiş haram

Ruzi kılsa ornung bolğay Dâru's-selam

Mağfiretni deryâsığa battı bolğay

HİKMET-60

Hakk Te'ala pertev saldı canım küydi

Keling yığlıng zâkir kullar zikr aytaylık

Zakirlerge va'de kıldı Kadir Hüda

Gor içinde âtâ kıldı hur u likâ

Zakirlerni turar câyı darül-bekâ

Keling yığlıng zâkir kullar zikr aytaylık

Keling yığlıng zâkir kullar zikr aytaylık

Tevbe kılıb egri yoldın râstga kaytar

Zikrin aytsa asta âstâ şevki artar

Anıng üçün halka içre özin urar

Ma'şukını körgen zaman canın berer

Keling yığlıng zakir kullar zikr aytaylık

Yalğan aşık ma'şukıdın canın ayar

Ukba yolın arka taşlab dünya süyer

"El kezzâbu la ümmeti" dedi Server

Yalğançını ümmet demes ol Peyğamber

Keling yığlıng zâkir kullar zikr aytaylık

Allah teyu kayda barsa şeytan kaçar

Keling yığlıng zâkir kullar zikr aytaylık

Zakirleri zikrin aytıb nâle kılur

Köz yaşını sarığ yüzge jâle kılur

Biyâbanlar kezib özin vâle kılur

Keling yığlıng zâkir kullar zikr aytaylık

Zakir kullar Hakk fermânın mehkem tutar

İhlâs birle Allah teyu kanlar yutar

Halka içre kirgen vaktde candın öter

Keling yığlıng zâkir kullar zikr aytaylık

Bi-tehâret zikr aytğangâ la'net yağar

Oşal küni bolğan ferzend şeytan tuğar

Öler vaktde evvel kelib şeytan bakar

Öler vaktde Hak Mustafa kolın tutmas

Sübhan İgem günahını hergiz ötmes

Kerâmetler aytıb halkga dining satma

Müslümanlığ da'va kılıb kafir ketme

Zâkir bolsang zikrin aytmay hergiz yatma

Münafıklar haldın sorsa bir söz aytma

Keling yığlıng zâkir kullar zikr aytaylık

HİKMET-61

Işk otını pinhân tutup asrar erdim

Pirdin meded bolmas bolsa emdi manga

Işk sırrını her namerdge aytıp bolmas

Neçe yaksang bâdlık yerde çerâğ yanmas

Yolın tapkan merdânlarnı bilse bolmas

Yığlay yığlay köz yaşını habâb etti

Çın âşıklar keçken ermiş cânın taşlap

Edhem-sıfat berhem urup mâlın taşlap

Hu Hu teyü Hak zikrini aytıp hoşlap

İmân tasdik kılıp bağrın kebâb etti

İbret alğıl yolğa kirgen merdânlardın

Cânnı cânğa peyvend kılıp yürgenlerdin

Yolnı sorap yoldın emân barğanlardın

Kul Hâce Ahmed nefs tağıdın çıkıp aştı

Yürek bağrı cûş uruban kaynap taştı

Bihamdillâh yolın tapıp yavuklaştı

İç kanıdın öz özige kebâb etti

HİKMET-62

Hâlık'ımnı izlermen tün-kün cehân içinde

Törtdin yettiğe yettim tokkuznı güzar ettim

Ondın ikkige keldim çerh-i keyvân içinde

Üçyüzaltmış suv keçtim törtyüzkırktört tağ aştım

Vahdet şarâbın içtim tüştüm meydân içinde

Arş u Kürsi'ni yürdüm Levh u Kalem'ni kördüm

Gânnı kördüm cânânda ışkın kördüm meydânda

Aşıklarnıng meydânı cümle bostân içinde

Erni kördüm ergeştim istedigimni sordum

Barçası sende dedi kaldım hayrân içinde

Hayrân boluban kaldım bî-hûş boluban taldım

Miskin Hâce Ahmed cânı hem gevherdir hem kânı

Cümle anıng mekânı ol lâ-mekân içinde

HİKMET-63

Dergâhığa başım koyub nâle kılsam

Köz yaşımnı akkuzuban jâle kılsam

Kaydâ barsam yâdın aytıp yığlasam men

Hizmetide belim mehkem bağlasam men

Her kün yüzming kolum açıb âmin desem

Dostlar Hâcem meni bendem degey mukin?

Riyazetde söngeklerim halım kılsam

Allah degen bendelerni kulı bolsam

Allah, Allah, canım Allah, dilim Allah

Sendin özge penâhım yok Vallah-Billah

Her ne cefâ tekse menge şâkir bolsam

Astanengge başım koyub tevbe kılsam

Gıybet kılğan tillerimni yüz ming tilsem

Tevbe kıldım, tevbe kıldım kabul kılğıl

Tevbem kabul kılmas bolsang canım alğıl

Dostlar Hâcem meni bendem degey mukin?

Ehl-i ayâl han-u mânımnı taşlab ketsem

Dostlar Hâcem meni bendem degey mukin?

Uluğ kiçik günahlardın tevbe kılsam

Kahhar İgem sendin korkub uygansam men

Günâhımğa ikrâr bolub ingresem men

Azıb kalğan botalar dek bozlasam men

Dostlar Hâcem meni bendem degey mukin?

Pir-i muğan dergahını tınmay öpsem

Tang atkunça yığlab tınmay korkub çıksam

Sübhan derdin aytıb devam ingreb çıksam

Cândın keçib yolğa kirseng körgüng didâr

HİKMET-64

Ahiretde ruhum âram alar mukin?

Pir-i muğan meni yolğa salar mukin?

Başım berib belim bağlab kılsam ihlâs

Nefsi şeytan çengelidin bolsam halâs

Can bererde meded kılsa Hızr İlyas

Gavsü'l-ğıyâs hatm-i Yâsin kılar mukin?

Bu iş birle âhiretde bar mu rahat?

Tevbe kılsam âdetlerim kalar mukin?

Asitânege başım koyub zâri kılsam

Garib yetim başın sılab duâ alsam

Hâcem meni hâl-i dilim sorar mukin?

"Ya Rabbenâ zalemnâ" dep nâle kılsam

Biyâbanda köz yaşımnı jale kılsam

Bir u Bârım meni yolğa salar mukin?

Seherlerde zâri kılıb yığlasam men

Şevki birle yürek-bağrım dağlasam men

Hakk çırağı kabrim içre yanar mukin?

Şeytân la'in yoldın urdı hâlim tebah

Yığlamay mu nefsim meni kıldı hevâ

Garib canım Hakk yolıda nezr eylesem

Şah Hasan dek Kerbelâ'da suvsâb ölsem

Hakk şarâbın içermen deb teşne ketsem

Anda barsam suvsunlarım kanar mukin?

Ashâblardek din talaşıb başım bersem

Rahman İgem senge makbul bolar mukin?

Dermândemen, şermendemen kolum alğıl

Allah deban fenâ boldum rahm eylegil

Ey âsiler tevbe kılğıl Hakk eşitsün

Nâlengizdin yer ü kökler nâle kılsun

Aklım hayran, közûm giryân, hâne veyrân

Cânanımdın heç kim haber biler mukin?

Cânâneni tapay deseng seher turğıl

Aşıklarnıng meclisige özüng urğıl

Hakk vaslığa yetey deseng zâri kılğıl

Zıkrin aytıb erenlerge yârı bergil

Cefâ tartıb erenlerdin uluş algıl

Hakk'dın korkub ahiretga ğam yemessen

Başıng birle tünler katıb Hu demessen

HİKMET-65

Kanlar töküb közlerimdin zâr ingresem

Muhabbetni meydânıda cân oynatsam

Mansûr sıfat başım berib dâr oynatsam

"Yâ Rabbenâ" zikrin aytıb zâkir bolsam

Sansız mihnet başga alıb şâkir bolsam

Zahidlerdek namâz okub taat kılsam

Öz yerimde ğaribligni râhat bilsem

Yiğitlikde tâat kılıb egilmedim

Ferib çektim riyazatda buğulmadım

"Lâ-Lâ" aytıb "illallah" da sugulmadım

Tevbe kılsam Hâcem kabul kılar mukin?

Hâcet tileb dergahığa yığlab keldim

Cândın keçib belim mehkem bağlab keldim

Ayb yankuçı settârlığıng anglab keldim

Kan yığlasam hâcet revâ bolğay mukin?

Kızıl yüzüm riyâzetde sarğatmadım

Seherlerde ğarib canım ingretmedim

Allah desem kâfir nefsim öler mukin?

Tillerimdin dürr gevher saçılgay mu?

Köp yığlasam günahlarım tökülgey mü?

Oşal vaktni menge atâ kılur mukin ?

HİKMET-66

Sensin meni penahım dep yolğa kirsem

Bir u Bârım meni yolum açar mukin?

Ruşen bolub dürr ü gevher saçar mukin?

Nazar kılsa hasta könglüm ruşen bolur

Nazar kabgân çerağ hergiz uçar mukin?

Ta'at birle söngeklerim halım kılsam

Ehl-ü ayal hânumânım yetim kılsam

Şeytan la'in mendin yırak kaçar mukin?

Yol astıda aziz başım tufrak kılsam

Cân u dilim Hakk yolığa şeydâ kılsam

"Elest" hamrın miskin bendeng içer mukin?

Allah dedi Hazretinge sığınıp barsam

Muhabbet şevki birle köksüm yarsam

Derding tartıb hamdıng aytıb açılıb barsam

Vücüdımdın bu ukbalar köçer mukin?

Başım alıb biyâbânlar ketey desem

Rahmân Tengrim günahımdın öter mukin?

Tarikatnı bâzârıda sevdâ kılsam

Mansur yanglığ "Enel-Hakk"nı gavğa kılsam

Köksümdeki kürrelerin açar mukin?

Hâb-ı ğaflet haram kılıb kâim bolsam

Lebh alıb kıyâmetdin korkub varsam

Uçmağ içre hur u ğılman kuçar mukin?

HİKMET-67

Niyet kıldık Ka'bege Hak Mustafa ravzaga

Nasib kılğay barçağa rızâ bolung dostlarım

Nasib bolsa bargaymız nasib bolsa kelgeymiz

Ecel yetse ölgeymiz rızâ bolung dostlarım

Rızâ bolung özümdin yahşı yaman sözümdin

Ötüng meni yüzümdin rızâ bolung dostlarım

Kudret bolsa yürüngiz küç bolmasa turungız

Duâ kıla körüngiz rızâ bolung dostlarım

Dostlar bizni yoklağay fâsıklar köp uhlağay

Mescid sarı kelmegey rıza bolung dostlarım

Sırdın boldı işâret munda kılduk imâret

Kılğay Resûl şefâat rızâ bolung dostlarım

Arslan Bâbdın beşâret pirdin tileb icâzet

Dostlar kılğay ibâdet rızâ bolung dostlarım

Kabe sarı köçelük zâlimlerdin kaçalık

Oğıl kızdın keçelük rızâ bolung dostlarım

Tilim sorsam karâr yok ğarib ölse sorar yok

Yemişlerde helâl yok rızâ bolung dostlarım

Keçti kulung cânıdın çıktı halknı sanıdın

Dostlar barğay songıdın rızâ bolung dostlarım

Ka'bege sürt yüzüngni rızâ bolung dostlarım

HİKMET-68

Kayu taraf keterimni bilmem dostlar

Yüregimde cerâhetler boldı peydâ

Allah üçün ferzendlerim yetim kılsam

Candın keçib, maldın keçib garib bolsam

Neçük ilaç eterimni bilmem dostlar

Has kullardek keçeleri kaim bolsam

Merdanlerdek kündüzleri saim bolsam

Keçeleri âram almay Rabbim desem

Neçük ilaç eterimni bilmem dostlar

Va bolmagay gül gonçesi nem bolmasa

HİKMET-69

Eyâ dostlar harâblıkda kattı başım

Kılay emdi hasb-i hâlım beyân emdi

Kervân ketti çüşt u çâbuk menzil aştı

Teşne bolğaç kıldın âh u efgân emdi

Merkep yağır, yüküm ağır özüm gamgin

Ötib kervân közdin gâyib boldı mukin?

Barur cayım bilelmesmen kayan emdi

Abes ötti essiz ömrüm resvalıkda

Heç bolmadım zaman tersi Hüdalıkda

Daim yürdüm nefsim üçün gedalıkda

Issığ tendin cânnı alğay va hasreta

Birâderler ara yolda kalgan emdi

Öçüp kalğay vücud içre şem-i imân

Karıp boldung yer astığa nihân emdi

Zen ü ferzend ağa ini yığlıp kelgey

Mirâs-deban mâl u mülkin bölüb alğay

İt dek südrep kara yerge seni kömgey

Lokma kılur karış atlığ yılan emdi

Kul Hâce Ahmed dünyâlıkdın ötüp yanğıl

Ukbâ haberin eşitib dünyânı salıb keterem

Hakkdın özgeni demedi dünya salıb keterem

Mûsâ, İmrân kalmadı taht-ı Süleyman kalmadı

Ming yaşlığ Lokman kalmadı, dünya salıb keterem

Dünya degen azar ermiş akil kullar bîzar ermiş

Sultan Hâce Ahmed Yesevi aytdı bu hikmetni temâm