|
|||||||
 |
เครื่องหมายประจำจังหวัดแพร่
พื้นบ้าน หมายถึงป่าละเมาะ บริเวณวนอุทยานมีลักษณะเป็นเนินเตี้ย พื้นที่สูงๆต่ำๆไม่สม่ำเสมอ
บริเวณแพะเมืองผีมีเสาดินรูปร่างแปลกตา คล้ายดอกเห็ด จอมปลวก ยอดเจดีย์ เสาดินนี้เกิดจาก
การกัดเซาะหน้าดินของน้ำ ทำให้หน้าดินบางส่วนเกิดการพังทลายอย่างรุนแรง เสาที่เหลืออยู่เป็น
หินที่แข็งตัวไม่เต็มที่ ประกอบด้วยชั้นหินดินทราย ชั้นหินทรายสลับกันเป็นชั้นๆ แต่ละชั้นมีความ
ต้านทานไม่เท่ากัน ส่วนที่เป็นดินจะพังทลายก่อน ซึ่งการพังทรายนี้เกิดขึ้นเสมอ ทำให้สภาพ
ภูมิประเทศของแพะเมืองผีเปลี่ยนแปลงไป
 |
| เรื่องราวแพะเมืองผี ตามคำบอกเล่าของชาวบ้านน้ำชำกล่าวว่า บริเวณนี้แต่เดิมมีสภาพ เป็นป่าขนาดใหญ่มีสัตว์นานาชนิด สมัยโบราณเมื่อฝนแล้งชาวบ้านจะมาทำพิธีขอฝนยังสถานที่นี้ ซึ่งถือว่าเป็นสถานที่ศักสิทธิ์ ต่อมา พ.ศ. 2574 มีหญิงชราคนหนึ่งได้เข้ามาหาผักและหน่อไม้ เพื่อนำไปประกอบอาหาร ได้เดินหลงป่าแล้วไปพบหลุมเงินทอง จึงเก็บใส่หาบเพื่อนำกลับบ้าน แต่เมื่อหาบและจะเดินกลับบ้านหาบบรรจุเงินทองถูกดึงไว้โดยไม่เห็นตัวผู้ดึงหาบ หญิงแก่จึงต้อง วางหาบและกลับหมู่บ้านเพื่อเรียกคนไปช่วยนำเงินทองออกจากป่า เมื่อชาวบ้านและหญิงแก่กลับ ไปถึงบริเวณที่ได้วางหาบไว้ หาบเงินทองได้หายไป จึงได้ช่วยกันติดตามค้นหาและพบรอยเท้า ออกจากบริเวณนั้นตรงไปยังเสาดินแล้วหายไปโดยไร้ร่องรอยชาวบ้านจึงเชื่อว่าเป็นการกระทำของ ภูตผีปีศาจ และเรียกสถานที่แห่งนี้ว่า 'แพะเมืองผี' |
|
|