Starend  naar mijn spiegelbeeld
glijd zacht de eerste traan
in  een helder ogenblik
zie ik mezelf daar staan
ik  redt het wel ...ik kan het wel
erg overtuigend klinkt het niet
op dit momend is mijn hele lijf
overdonderd door verdriet

overdonderd van verdriet
huilen is verwerken
waarna we ons weer sterken
we rechten onze rug
en denken  terug
al doet het op het moment pijn
voelen we ons niet  fijn
na de traan  hebben we weer lucht
en  even   het gevoel het hart weer te hebben  gelucht
ik ben  wie  ik ben
ik ben ik
ik  ben  geen volmaakt iemand maar zo ben ik
ik weet wie ik ben
soms  ben ik een prater soms ben ik heel stil
maar ik weet wat ik wil
ik ben zoals ik ben... ik  ben zoals ik wil zijn
zo moet je mij maar  accepteren!!!!