การศึกษาคุณภาพของลำไย 2 พันธุ์ คือ ดอ และ ชมพู ในสภาพการเก็บรักษาที่แตกต่างกันคือ เก็บที่อุณหภูมิ 0 ๐ ซ , 6 ๐ ซ , 15 ๐ ซ บรรจุผลลงในถาดโฟมหุ้มด้วย Polyvinyl Chloride เก็บที่อุณหภูมิห้อง , ลดความดันบรรยากาศเก็บรักษาที่อุณหภูมิห้อง ในระหว่างวันที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2529 ถึงวันที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2529 พบว่าลำไยพันธุ์ดอนั้นหลังจากเก็บรักษาได้ 8 วัน ปริมาณของของแข็งที่ละลายน้ำได้ทั้งหมด (Total Soluble Solids , TSS) ลดลง แต่ปริมาณวิตามินซี และปริมาณกรดไม่เปลี่ยนแปลง ส่วนลำไยพันธุ์ชมพูนั้นหลังจากเก็บรักษาได้ 4 วัน ปริมาณของ TSS และวิตามินซีไม่เปลี่ยนแปลง แต่ปริมาณกรดเพิ่มขึ้นเมื่อเก็บรักษาได้ 2 วัน และลดลงอีกเมื่อเก็บรักษาไว้จนถึง 4 วัน