จากการศึกษาความสัมพันธ์ในลักษณะความเป็นไมคอร์ไรซ่าของเห็ดหนามและเห็ดมะม่วง (Phlebopus portentosus Berk. et Br.) กับต้นไมยราพยักษ์ , มะขาม , กระถินและลำไย ทำการทดลองในสภาพห้องปฏิบัติการ โดยเฉพาะเมล็ดไมยราพยักษ์ มะขาม กระถินและลำไยลงในขวดแก้วทนความร้อนที่บรรจุดินอบนึ่งฆ่าเชื้อ เมื่อพืชมีอายุได้ 2 สัปดาห์ จึงนำเชื้อเห็ดหนามและเห็ดมะม่วงที่เพาะเลี้ยงเชื้อเอาไว้ ไปปลูกถ่ายลงในขวดบริเวณโคนรากของต้นพืช ในการทดลองขั้นนี้แบ่งออกเป็น 3 กรรมวิธี กรรมวิธีที่ 1 เป็นชุดควบคุม(control) กรรมวิธีที่ 2 ใส่เชื้อเห็ดหนาม และกรรมวิธีที่ 3 ใส่เชื้อเห็ดมะม่วง หลังจากเชื้อเห็ดเจริญเข้าไปในรากพืชเป็นเวลา 1 เดือน ปรากฏว่า ต้นมะขามที่มีเชื้อเห็ดหนามและต้นลำไยที่มีเชื้อเห็ดมะม่วงมีการเจริญเติบโตดี ส่วนต้นไมยราพยักษ์และกระถินตายหมด ซึ่งอาจเกิดจากมีเชื้อราอื่นๆ ปนเปื้อนอยู่ด้วย ในขวดแก้วทนความร้อน รากมะขามที่ได้รับการปลูกเชื้อเห็ดหนาม และรากลำไยที่ได้รับการปลูกเชื้อเห็ดมะม่วง ไม่มีเส้นใยของเห็ดแทงเข้าไปในเนื้อเยื่อของเซลล์ราก
สำหรับการทดลองในกระบะเพาะ และกระถาง ได้นำเมล็ดไมยราพยักษ์ มะขามและกระถินไปเพาะปลูกลงในดินที่ไม่อบฆ่าเชื้อ เมื่อพืชมีอายุได้ 1 เดือน นำดินที่มีเชื้อเห็ดหนามและเห็ดมะม่วงใส่ลงไปผสมกับดินเดิม หลังจากที่ปล่อยให้เชื้อเห็ดเจริญเข้าไปในรากพืชเป็นเวลา 1 เดือน จึงนำรากพืชที่ได้จากการเพาะปลูกในขวดแก้วทนร้อน กระบะ และกระถางทั้งหมด มาทำการย้อมสีรากด้วย โดยใช้ cotton blue 0.05% (w/v) , 0.10% (w/v) และ chlorazole black E 0.10% (w/v) ใน lactoglycerol จากการทดลองพบว่า ในกระบะ และกระถาง รากไมยราพยักษ์ที่ได้รับการปลูกเชื้อเห็ดหนาม มีเส้นใยของเห็ดหนามแทงเข้าไปในเนื้อเยื่อของเซลล์ราก ชั้น cortox มีลักษณะเส้นใยชัดเจนกว่ารากที่มีเส้นใยของเห็ดมะม่วงอยู่เป็นเชื้อราพวก endomycorrhiza สำหรับรากมะขามและกระถิน พบว่ามีเส้นใยของเห็ดหนามและเห็ดมะม่วงแทงเข้าไปในเนื้อเยื่อพืชของเซลล์ราก เป็นเชื้อรากพวก ectendomycorrhiza โดยติดสีย้อมของ cotton blue และ chlorazole black E เมื่อเปรียบเทียบกับชุด control ไม่พบเส้นใยของเชื้อราในเนื้อเยื่อของเซลล์ราก ดังนั้นเห็ดหนามและเห็ดมะม่วงจึงมีความสัมพันธ์แบบ mycorrhiza กับต้นไมยราพยักษ์ มะขาม กระถินและลำไย