สิทธินำคดีอาญามาฟ้องระงับ
ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา
มาตรา 39 บัญญัติว่า
"สิทธินำคดีอาญามาฟ้องย่อมระงับไปดั่งต่อไปนี้
(1)
โดยความตายของผู้กระทำผิด
(2)
ในคดีความผิดต่อส่วนตัว
เมื่อได้ถอนคำร้องทุกข์
ถอนฟ้อง
หรือยอมความกัน
โดยถูกต้องตามกฎหมาย
(3)
เมื่อคดีเลิกกันตามมาตรา
37
(4)
เมื่อมีคำพิพากษาเสร็จเด็ดขาดในความผิดซึ่งได้ฟ้อง
(5)
เมื่อมีกฎหมายออกใช้ภายหลังการกระทำผิด
ยกเลิกความผิดเช่นนั้น
(6)
เมื่อคดีขาดอายุความ"
ฟ้องคดีแพ่งเรียกเงินตามเช็คแล้วทำสัญญาประนีประนอมยอมความกันในศาล
ทำให้คดีอาญาตาม พ.ร.บ.ว่าด้วยความผิด
อันเกิดจากการใช้เช็คฯ
มีผลอย่างไร
ศาลฎีกาได้วินิจฉัยไว้ในคำพิพากษาศาลฎีกาที่
719/2543 ว่า
โจทก์นำมูลหนี้ตามเช็คในคดีนี้ไปฟ้องจำเลยเป็นคดีแพ่ง
ซึ่งต่อมาได้มีการทำสัญญาประนีประนอมยอมความและศาลได้
พิพากษาตามยอมแล้ว
ผลของการประนีประนอมยอมความดังกล่าวย่อมทำให้การเรียกร้องซึ่งแต่ละฝ่ายได้ยอมสละนั้น
ระงับสิ้นไป
หนี้ที่จำเลยได้ออกเช็คตามฟ้องเพื่อใช้เงินนั้น
จึงเป็นอันสิ้นผลผูกพันและคดีเป็นอันเลิกกันตาม
พ.ร.บ.ว่าด้วย
ความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค
พ.ศ.2534 ม.7
สิทธิของโจทก์ในการนำคดีอาญามาฟ้องจึงเป็นอันระงับไป
หมายเหตุ
เป็นการวินิจฉัยตามแนวคำพิพากษาศาลฎีกาที่
433/2542
(คำพิพากษาศาลฎีกาของสำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ปี 2543 เล่ม 3 หน้า 30)
|