|
กฎหมายแพ่งและพาณิชย์
ข้อ 5.
นายสองยืมรถยนต์จากนายหนึ่งมาใช้จึงไม่มีสิทธินำรถไปจำนำแก่นายสามได้
สัญญาจำนำระหว่างนายสองและนายสามย่อมไม่มีผลผูกพันนายหนึ่งซึ่งเป็นเจ้าของรถ
(ฎ.449/2519)
นายหนึ่งจึงมีสิทธิติดตามเอารถคืนจากนายสามผู้ไม่มีสิทธิจะยึดถือไว้
ได้ตาม ป.พ.พ. ม.1336
นายหนึ่งมีสิทธิฟ้องเรียกรถคืนจากนายสามได้
โดยไม่ต้องไถ่ จำนำ
แม้นายสามมิใช่เจ้าของรถที่ได้ให้นายสี่ยืมไป
แต่สัญญายืมใช้คงรูปซึ่งตาม
ป.พ.พ. ม.640
ผู้ให้ยืมไม่จำต้องเป็นเจ้าของทรัพย์สินที่ให้ยืม
ดังนั้น สัญญายืมระหว่างนาย
สามกับนายสี่จึงมีผลใช้บังคับได้
(เทียบ ฎ.526/2529)
เมื่อนายสี่ขับรถโดยประมาท
ชนต้นไม้ ทำให้รถเสียหาย
ถือได้ว่านายสี่ผู้ยืมไม่สงวนทรัพย์สินซึ่งยืมไปเหมือนเช่น
วิญญูชนจะพึงสงวนทรัพย์สินของตนเอง
อันเป็นการฝ่าฝืนต่อ ม.644
นายสี่จึงต้อง
รับผิดใช้ค่าเสียหายเป็นค่าซ่อมรถแก่นายสาม
ดังนั้น
นายสามมีสิทธิฟ้องนายสี่เรียก
ค่าซ่อมรถได้
ส่วนเงิน
200,000 บาท
ที่นายสองทำสัญญากู้ไปจากนายสามนั้น
นายสามย่อมมีสิทธิ
เรียกให้นายสองชำระหนี้คืนได้ตามสัญญากู้ยืมเงิน
ซึ่งเป็นหนี้ประธานแยกต่างหากได้
จากสัญญาจำนำซึ่งเป็นอุปกรณ์แห่งหนี้นั้น
ดังนั้น
นายสามมีสิทธิฟ้องนายสองให้ชำระหนี้
เงิน 200,000 บาทได้
Thailegal
10/12/43
|
