Φίλιππος & Αλέξανδρος

Φίλιππος

Βασιλιάς της Μακεδονίας, από τους σπουδαιότερους και πιο δραστήριους πολιτικούς και στρατιωτικούς της αρχαιότητος. Πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ήταν ο τρίτος γιος του βασιλιά της Μακεδονίας Αμύντα Γ΄. Γεννήθηκε το 386 π.Χ. και δολοφονήθηκε το 336 π.Χ.. Έλαβε αξιόλογη μόρφωση. Το 365 π.Χ. ανέλαβε τη διακυβέρνηση ενός τμήματος της Μακεδονίας μαζί με τον αδελφό του Περδίκκα, μετά το θάνατο του οποίου (359 π.Χ.) ανέλαβε τη διοίκηση ολόκληρης της χώρας. Αφού απαλλάχθηκε από τους απαιτητές του θρόνου, υπέταξε τους Παίονες και τους Ιλλυριούς. Για να εξασφαλίσει τον έλεγχο των χρυσωρυχείων του Παγγαίου, κατέλαβε την Αμφίπολη και αφού έκαμε πρωτεύουσά του την Πέλλα εισήλθε δια δόλου στην Πύδνα και στη συνέχεια κατέλαβε την Ποτίδαια και αμέσως κατόπιν επετέθη εναντίον των Θρακών και κατέλαβε την περιοχή μέχρι το Νέστο. Πριν συνεχίσει τα κατακτητικά του σχέδια, αναδιοργάνωσε το στρατό του. Αμέσως κατόπιν θέλησε να εφαρμόσει το μεγάλο πολιτικό του σχέδιο, να ηγηθεί των Ελλήνων εναντίον των Περσών. Προς το σκοπό αυτό στράφηκε εναντίον της μεσημβρινής Ελλάδος. Κατέλαβε τα Άβδηρα και τη Μεθώνη και αφού εισέβαλε στη Θεσσαλία κατέλαβε τις Παγασές. Το 352 π.Χ. έφθασε μπροστά από τις Θερμοπύλες, που τις είχαν καταλάβει Αθηναίοι. Αναγκάσθηκε τότε να επιστρέψει στη Μακεδονία, όπου κατέλαβε την Όλυνθο και τις άλλες περιοχές της. Την ίδια εποχή άρχισε ο σφοδρός αγώνας του ρήτορα Δημοσθένη εναντίον του. Μετά την άλωση της Ολύνθου υπέγραψε με τους Αθηναίους “φιλοκράτειο” ειρήνη, που είχε σαν αποτέλεσμα να εγκριθεί η συνέχιση του πολέμου των Αμφικτιόνων εναντίον των Φωκέων υπό την αρχηγεία του Φιλίππου. Έτσι ο πανέξυπνος Μακεδόνας βασιλιάς κατέλαβε τη Φωκίδα και του ανατέθηκε η προεδρία των Πυθίων αγώνων, ενώ συγχρόνως του παραχωρούσαν τους δύο ψήφους των Φωκέων.

Από εκεί ο Φίλιππος επήγε στη Θράκη όπου έκτισε τη Φιλιππούπολη και πολιόρκησε το Βυζάντιο. Κατά τα έτη 344 - 343 π.Χ. αναμείχθηκε στις εσωτερικές διαμάχες της Πελοποννήσου και κατόρθωσε να εκθρονίσει το βασιλιά των Μολοσσών. Το 340 πολιόρκησε και πάλι το Βυζάντιο. Τον ίδιο χρόνο κηρύχθηκε και ο πόλεμος εναντίον των Αθηναίων. Το 339 π.Χ. έφθασε μέχρι το Δούναβη και τον επόμενο χρόνο αφού ανακηρύχθηκε αρχιστράτηγος των Αμφικτυόνων κατέλαβε την Ελάτεια και συνέτριψε στη Χαιρώνεια τις ενωμένες δυνάμεις των Αθηναίων και των Θηβαίων. Ακολούθησε η κατάληψη των Θηβών, των Μεγάρων και της Κορίνθου. Αφού κανόνισε τα ζητήματα της Πελοποννήσου σύμφωνα με τα συμφέροντά του συνεκάλεσε στην Κόρινθο “κοινό συνέδριο των Ελλήνων” όπου απαγγέλθηκε ειρήνη σε όλη την Ελλάδα, ασφάλεια της εμπορικής επικοινωνίας και εξέθεσε ότι σκοπός του προγράμματος της δυναστείας του ήταν η υποταγή της Περσίας. Το συνέδριο ενέκρινε τις προτάσεις του και τον ανακήρυξε αρχιστράτηγο για την οργάνωση εκστρατείας εναντίον των Περσών. Το καλοκαίρι του 336 π.Χ. 10.000 άνδρες πέρασαν τον Ελλήσποντο σαν πρωτοπορείς της επιθέσεως. Την ίδια εποχή δολοφονήθηκε ο Φίλιππος στο μεγάλο θέατρο των Αιγών την ημέρα του γάμου της κόρης του Κλεοπάτρας. Δολοφόνος ο Παυσανίας, ένας σωματοφύλακας, τον οποίο σκοτώνουν την ίδια στιγμή. Έτσι πέθανε ο μεγάλος στρατηγός, ο εξαίρετος πολιτικός και οξυδερκής διπλωμάτης της αρχαιότητος. Ο Φίλιππος συνδύαζε τη γενναιότητα με εξαίρετη πολιτική κρίση.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ

Βασιλιάς της Μακεδονίας, γιος του Φιλίππου Β΄ και της Ολυμπιάδος. Γεννήθηκε στην Πέλλα το 356 π.Χ. και πέθανε στη Βαβυλώνα το 323 π.Χ..

Όταν δολοφονήθηκε ο Φίλιππος Β΄ το 336 π.Χ. ανέβηκε στο θρόνο ο Αλέξανδρος και επιδόθηκε με ζήλο στην εξασφάλιση του Μακεδονικού κράτους από κάθε εξωτερική απειλή. Έπειτα αναγνωρίσθηκε από όλους τους Έλληνες αρχηγός και άρχισε τις ετοιμασίες της εκστρατείας στον πόλεμο εναντίον των Περσών. Το 334 π.Χ. πέρασε τον Ελλήσποντο και τον ίδιο χρόνο κέρδισε την πρώτη του μάχη εναντίον των Περσών στον Γρανικό ποταμό. Η νίκη αυτή του εξασφάλισε την κυριαρχία στη Μ. Ασία. Οι νίκες του πάλι στην Ισσό (333 π.Χ.) και στα Γαυγάμηλα (331 π.Χ.) τον κατέστησαν κύριο όλου του Περσικού κράτους. Δεν σταματά όμως εδώ, αλλά συνεχίζει την προέλασή του ως τον Ινδό ποταμό, αφού κατέκτησε όλες τις χώρες από τις οποίες πέρασε. Εκεί όμως σταματά, γιατί ο στρατός του αρνείται να προχωρήσει πιο πέρα. Για τούτο ο Αλέξανδρος αναγκάζεται να επιστρέψει στη Βαβυλώνα, όπου βάλθηκε να οργανώσει το απέραντο κράτος του. Εκεί όμως πέθανε από πυρετό, σε ηλικία 33 χρονών, χωρίς να ορίσει διάδοχό του. Έτσι άρχισαν διενέξεις μεταξύ των στρατηγών του για τη διαδοχή στη διοίκηση.

Οι κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου είχαν μεγάλη σημασία για την ανθρωπότητα. Γιατί έτσι διαδόθηκαν εκεί ο Ελληνικός πολιτισμός και η Ελληνική γλώσσα. Έτσι βρήκε και ο Χριστιανισμός το όργανο να διαδοθεί και να απλωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο, όταν εμφανίσθηκε αργότερα στην Παλαιστίνη.

Η μόρφωσή του. Τα πρώτα γράμματα τα έμαθε από τον δάσκαλο Καλλίμαχο. Όταν έγινε δώδεκα χρονών, τον πήρε ο σοφός Αριστοτέλης, να του διδάξει τη σοφία που γνώριζαν τότε οι άνθρωποι. Ο Αριστοτέλης δίδαξε τρία ολόκληρα χρόνια στον Αλέξανδρο τη σοφία όλου του κόσμου. Και ακόμη του έμαθε πώς να αποφεύγει τη μαλθακή ζωή και να κυνηγά τα μεγάλα και ευγενικά έργα. Από την Ιλιάδα του Ομήρου, που του χάρισε ο δάσκαλός του, έμαθε τα κατορθώματα του Αχιλλέα, και τον φλόγιζε ο μεγάλος πόθος να τον μιμηθεί. Αγαπούσε πολύ τον δάσκαλό του και έλεγε: Στους γονείς μου χρεωστώ τη ζωή (το ζειν). Μα στον δάσκαλό μου πώς να ζω καλά (το ευ ζειν). Αγαπούσε πολύ τη μουσική. Από όλα όμως πιο πολύ διψούσε να μαθαίνει για την Ανατολή, τη χώρα την απέραντη.