|
ฟิล์ม
คือวัสดุที่ฉาบ
หรือเคลือบด้วยเสารเคมีที่ไวแสง
ที่เรียกว่า Emulsion
เมื่อฉาบแล้วเรียกว่า
วัสดุไวแสง (The light sensitive materials)
หรือฟิล์ม
ส่วนสำคัญของฟิล์มถ่ายภาพประกอบด้วย
1.
ส่วนที่เป็นฐานรองรับตัวยาไวแสง
(Base)
ได้แก่
เซลลูโลสเอซิเตท (Cellulose Acetate)
อันเป็นสารผสมที่ทำมาจากใยฝ้ายบริสุทธิ์
(Cotton)
และเยื่อไม้ที่เลือกสรรแล้วมาผสมกับเปโตรเคมิเคิล
(Petrochemical)
ซึ่งแต่ก่อนนั้นใช้สารเซลลูลอยด์
(Celluloid or Cellulose Nitrate) แทน Cellulose Acetate
แต่เนื่องจากสารดังกล่าวติดไฟได้ง่าย
จึงไม่เป็นการปลอดภัยในการเก็บรักษาฟิล์ม
ต่อมาภายหลังจึงได้เปลี่ยนไปใช้สารเซลลูโลสเอซิเตทแทนและเรียกฟิล์มที่ทำจากสารชนิดนี้ว่า
Safety film
คือเป็นฟิล์มที่ปลอดภัยจากการติดไฟ
2.
ส่วนที่เป็นตัวยาไวแสง (Emulsion)
เป็นส่วนที่ได้มาจากแร่เงินบริสุทธิ์ประมาณถึง
99.97% ได้แก่ ซิลเวอร์ โบรไมด์
(Silver Bromide)
และหนังสัตว์ที่นำมาเคี่ยวเพื่อทำเป็นกาวน้ำบริสุทธิ์
เรียกว่า เจลาติน (Gelatin)
ในการทำตัวยาไวแสงนั้น
ขั้นแรกจะนำแร่เงินมาละลายก่อน
จากนั้นนำไปผสมกับ กรดไนตริก
(Nitric Acid)
เมื่อส่วนผสมดังกล่าวละลายแล้ว
จึงปล่อยให้เย็นลงจนแห้งเกิดเป็นผลึกของเงินไนเตรท
(Silver Nitrate)
ที่บริสุทธิ์ขึ้นแล้วจึงนำไปผสมให้เข้ากับเจลาตินต่อไป
ในการผสมนั้นจะต้องนำมาผสมในภาชนะที่กันสนิม
หลังจากนั้นจึงจะนำเอาสารโปรแตสเซียม
โบรไมด์ (Potassium Bromide)
ใส่ลงไปในเจลาติน
เพื่อให้เกิดเป็นอนุภาคเล็ก
ๆ (Grain) ของเงินโบรไมด์ (Silver
Bromide)
ได้เป็นสารซึ่งทำหน้าที่เป็นตัวไวแสงของฟิล์มนั้นต่อไป
กล่าวโดยสรุปฟิล์มคือ
ฐานรองรับตัวยาไวแสง
+ ตัวยาไวแสง
แต่ในการผลิตฟิล์มจริง ๆ
นั้น
จะต้องมีส่วนประกอบอย่างอื่นอีกมากในระหว่างชั้นของตัวยาไวแสง
และฐานรองรับตัวยาไวแสง
ดังภาพแสดงหน้าตัดของฟิล์ม
|
