เช่นกลอนสุนทรภู่
พี่รักน้องปองนงเยาว์เท่าชีวิต
ด้วยแสนพิศวาสมิอาจหาย
พี่จะรักจอมขวัญจนวันตาย
แม้เกิดกายใคร่ถนอมแต่จอมกัลย์
"แม้เป็นไม้ให้พี่นี้เป็นนก
ให้ได้กกกิ่งไม้ในไพรสัณฑ์
แม้เป็นนารีผลวิมลจันทน์
ขอให้ฉันเป็นพระยาวิชาธร
แม้เป็นบัวตัวพี่เป็นแมลงภู่
ได้ชื่นชูเชยชมสมเกสร
เป็นวารีพี่หวังเป็นมังกร
ได้เชยชอนชมทะเลทุกเวลา
แม้เป็นถ้ำน้ำใจใคร่เป็นหงษ์
จะได้ลงสิงสู่ในคูหา
แม้เนื้อเย็นเป็นเทพธิดา
พี่ขอฝังเสน่หาเป็นเทวัญ"
พี่มิอาจคราดรักจากยุพิน
ถึงวายดิ้นสิ้นฟ้าสุธาสะบั้น
สิ้นเดือนดาว สิ้นแสงแห่งตะวัน
แต่พี่มั่นรักนงเยาว์นานเท่านาน
"ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร
ไม่สิ้นสุดความรักสมัครสมาน
แม้เกิดในใต้ฟากฟ้าสุธาธาร
ขอพบพานพิศวาสมิคลาดคลา
แม้เนื้อเย็นเป็นห้วยมหรรณพ
พี่ขอพบศรีสวัสดิ์เป็นมัจฉา
แม้เป็นบัวตัวพี่เป็นภุมรา
เชยผกาโกสุมปทุมทอง
เจ้าเป็นถ้ำอำไพขอให้พี่
เป็นราชสีห์สิงสู่เป็นคู่สอง
จะติดตามทรามสงวนนวลละออง
เป็นคู่ครองพิศวาสทุกชาติไป"
รักเนื้อเย็นเช่นกลอนสุนทรภู่
ขอครองคู่คงรักจวบตักษัย
ในชาตินี้ไม่มีรักให้ใคร
นอกเสียจากอรทัยเพียงคนเดียว
"เกิดเป็นตัวแล้วจะกลัวอะไรตาย
มิยอมชายอื่นจู่เป็นคู่ครอง ฯ"
อัครีศ์
วชิระ |