ลูกรัก...                                               แม่มิพักแย่หรือเจ้าดื้อแพ่ง
แม่เฝ้ากล่อมเจ้านอนจนอ่อนแรง                      เจ้ายังแกล้งซุกซนไม่สนใจ
                เจ้าดิ้น...                                              อยากจะบินนักหนาหรือไฉน
หรือเจ้าคันเต็มทีที่หว่างใจ                                ไม่เป็นไร แม่คนสวยจะช่วยเกา
                ตลอด...                                               แม่จะกอดเจ้าไว้มิให้เหงา
เจ้าหนาวเนื้อเหน็บใน ให้บรรเทา                     ฤาเจ้าร้อน จะผ่อนเบาด้วยลมเพลง
                เวลา...                                                 ชั่วพริบตาวินาที ที่เจ้าเปล่ง
ประดุจดั่ง ปี่ฆ้องร้องบรรเลง                              โลกทั้งใบโครงเครง เพลงยินดี

             ...รู้ไหมว่า แม่เมื่อย เหนื่อยเหลือเกิน

" อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงความรักความเอ็นดูอันมากมาย...   ขอแสดงความยินดีกับคุณพ่อคุณแม่คนใหม่ทุกคนด้วยจ้ะ "

แดด   รอนรอนอ่อนล้า                   โรยแสง   แล้วเอย
ร่ม  เย็นลมพัดแรง                        เป่าหล้า               
ส้ม  ตำมะละกอแตง                     มาเสริร์ฟ   เลยพี่ 
ตำ  แซ่บเผ็ดร้อนอ้า                      ปากค้าง   กินลม  
" แป๊กปุ้ม "

         ขอโทษที่หวั่นไหว...
          ขอโทษที่ความไกลทำให้ฉันคุ้นเคยกับเขา
          ขอโทษที่หลงลืมความรักของเรา
          ขอโทษที่ฉันขลาดเขลาและอ่อนแอ
          ยกโทษให้ได้ไหม...
          สัญญาว่าครั้งต่อไปไม่มีแน่
          เพราะลึกลึก..แล้ว..เธอคือคนที่แคร์
          เป็นที่สุดของรักแท้เพียงคนเดียว
                           "POO"

เธอก็รู้รู้อยู่ว่าฉันรัก
แต่ชอบถามบ่อยนักว่ารักไหม
จะให้บอกตรงๆหรืออย่างไร
ว่ารักหมดหัวใจแหมอายจัง
หนุ่มพิจิก

" รู้กลืนกล้ำ    เลิศล้ำความเป็นยอดคน
ชื่นชอบตอบผล    ร้อยคนมีหนึ่งเท่านั้นเอย "

                       ดอกไม้ที่สุดหรรษา
ดอกไม้แห่งความศรัทธา
ไร้มายา...ไม่มีวันโรยรา...ร่วงไป
...ทุกวัน...
จะมีดอกไม้แห่งความศรัทธา
...ดอกใหม่...
ผลิดอก...ออกใบ
ชูช่อเรื่อยไป ไม่หยุดยั้ง
เจริญลักษณ์  วัชรกร

                                                วันที่แม่รอคอย
น้ำตาแม่หลั่งจากใจแม่ริน                             เพียงแม่ได้ยินคำกล่าวอำลา
ดวงใจของแม่จะบรรพชา                              ติดตามพระสัมมาไปสู่นิพพาน
ปอยผมหลุดล่วง                                            ใจแม่นั้นหายห่วง
หัวใจช่วงโชติเรืองโรจน์บุญญา                    แม่ขออนุโมทนา
ขอให้ลูกติดตามพระสัมมา                           จนกว่าจะถึงจุดหมายปลายทาง

อย่าห่วงโหยหาอาลัยแม่เลย                          แม่เคยเฝ้าฝันวันบวชแก้วตา
ตั้งแต่นานมา                                                 เมื่อคราวลูกแก้วเกิดจากอุทร
ลูกมีบุญเก่าจึงเดินทางไปก่อน                     จงฟังคำสอนพระอุปัชฌาย์
ให้ลูกเป็นอายุพระศาสนา                            เป็นเนื้อนาบุญแก่มนุษย์เทวา
แม่ขอภาวนาให้ลูกยา                                   ไปถึงที่สุดแห่งธรรม

       Whenever you feel so blue,
       When this world is cruel to you,
       Don't turn back to the  old way;
       Walk on and you'll find happy day.
                 ชลารัตน์  จันทราศรีไศล

   โคควายวายชีพได้                      เขาหนัง
เป็นสิ่งเป็นอันยัง                                อยู่ไซร้        
คนเด็ดดับสูญสัง -                               ขารร่าง        
เป็นชี่อเป็นเสียงได้                             แต่ร้ายกับดี ฯ
After a bull or buff -                    alo's died
Horns and skins abide                         on earth          
But man has no hide                             to leave          
His name's his sole worth                   for good or ill 
พ.ณ ประมวญมารค

You are Poet2543